به گزارش گروه فضای مجازی خبرگزاری دانشجو، چند روزی ست که "آخر بازی"، شاهکار بی مانند ساموئل بکت، را در تالار مولوی به صحنه برده ایم. نمایشی که با استقبال مخاطبان روبرو شده است اما طی روزهای گذشته در فضاهای مجازی ادعاهایی از سوی اشخاصی که متاسفانه یا سواد کافی نداشته و یا کوچکترین آشنایی با آثار بکت ندارند، مبنی بر اینکه نمایش ما دزدی ست، مطرح شده است. این افراد با اشاره به یک صحنه ی خاص (پیدا شدن کک و ریختن گرد حشره کش در شلوار شخصیت کلاو) و ارائه دادن تصاویری از صحنه ی مشابه در اجراهای خارجی این نمایش سعی در اثبات ادعای خود دارند.
البته که ما نرنجیده ایم و "بد به خاطر امیدوار ما نرسد" اما بسی شگفت زده ایم چرا که وخامت اوضاع از آنچه آمار و ارقام درباره سرانه مطالعه در کشورما اعلام داشته، به مراتب بدتر است. که اگر چنین نبود هرگز چنین ادعاهایی به فکر کسی خطور هم نمیکرد چه رسد به مجال مطرح شدن.
ما تنها به آنچه که نویسنده به عنوان توضیح صحنه در متن نمایشنامه آورده است عمل کرده ایم و اگر پایبندی به نمایشنامه از دید این دوستان دزدی محسوب میشود پس با کمال افتخار اعلام میکنیم ما دزد هستیم... در این صورت نه تنها ما بلکه تمام کسانی که در سراسر دنیا نمایش "آخر بازی" را اجرا کرده اند دزد هستند... در نمایش ما دزدها شخصیت "هم" کور و فلج است و روی صندلی چرخ دار در مرکز صحنه نشسته است...در نمایش ما دزدها شخصیت "کلاو" می لنگد، نردبانی دارد که از آن بالا می رود و از دو پنجره ی دزدی که در دو طرف صحنه وجود دارد بیرون را نگاه می کند، در یکی از صحنه ها در شلوارش کک پیدا میکند یک کک دزدی! بعد گرد می آورد یک گرد حشره کش دزدی و در شلوارش میریزد (که جسارتن در نمایش ما کپسول آتش نشانی جای آن قوطی گرد را گرفته) و... و... در نمایش ما دزدها جای "نل" و "نگ" در دو سطل آشغال است و... و... هزار چیز دزدی دیگر...
ما دزدها متن بی نظیر ساموئل بکت را دزدیده ایم...شخصیت هایش را دزدیده ایم...دیالوگ هایش را...توضیح صحنه ها و همه و همه آنچه در نمایشنامه بوده را با کمال افتخار دزدیده ایم... بیایید و نمایش ما دزدها را ببینید.
با احترام
راحیل روحانی زاده