چرا جنگ سال ۶۱ تمام نشد؟

به گزارش گروه فضای مجازی خبرگزاری دانشجو،‌ عزت الله ضرغامی رئیس اسبق سازمان صدا و سیما  در صفحه شخصی اش نوشت: سالروز آزادی خرمشهر و روز مقاومت و پایداری (روز دزفول) را تبریک می‌گویم.

در پاسخ به شبهه‌ی تکراری علت عدم توقف جنگ پس از فتح خرمشهر و قبول غرامت از سوی بعضی دولت‌ها، تحقیق مجددی انجام دادم و مطالبی را برای انتشار درنظر گرفتم.

در این میان، بیانیه مرحوم آیت الله هاشمی رفسنجانی در سوم خرداد 89 را مطالعه کردم و فکر کردم بهترین پاسخ، انتشار بخشی از همین بیانیه است که در پی نوشت می‌آید.

***پی نوشت***
 تفوق مطلق ایران در جنگ و نشان دادن برتری همه جانبه نیروهای مسلح جمهوری اسلامی بر قوای تابن دندان مسلح ارتش بعث، دشمنان انقلاب اسلامی را سرآسیمه کرد و با تمام توان حتی تا مرحله حضور مستشارگونه در ستادهای تصمیم گیری عراق پیش رفتند و همزمان برای تضعیف روحیه رزمندگان ایران، بدون ارائه حتی یک برگ سند، بحث پرداخت غرامت را شایعه به شایعه گرداندند و در آن زمان نیز انفاس قدسیه حضرت امام(ره) مثل همه گردنه های صعب العبور، روحیه تداوم مقاومت را با هدف تنبیه متجاوز بر کالبد جبهه ها و پشت جبهه دمید.

چگونه می توانستیم در آن مقطع که هنوز قطعه های بسیار ارزشمند دیگری از خاک ایران، زیر یوغ چکمه های غربی ارتش شرقی عراق بود، خود را به فتح خرمشهری دل خوش کنیم که وجب به وجب آن رنگین از خون بهترین فرزندان ما بود؟ چگونه می توانستیم فریب تجربه شده نقشه شوم و نخ نما شده قبول آتش بس را قبل از رفع اشغال از دیگر مناطق جغرافیایی خویش از شلمچه تا دهلران، مهران، سر پل ذهاب، میمک، نفت شهر و سرزمین های مرتفع در کردستان بخوریم؟ چه کسی آن روزها پیشنهاد پرداخت خسارت را می داد؟ کجا مطرح کرده بودند؟ مگر می توانستیم حق تاریخی یک ملت بزرگ را با شایعه ای که مرتجعین آن روز در افواه انداخته بودند، ندیده بگیریم؟ در آن صورت چه تفاوتی بین ما به عنوان مسئولان جمهوری اسلامی با دیگر حاکمان ایران در دوره های مختلف بود که قطعه قطعه از بهترین سرزمین های ما را در چهار سمت جغرافیایی به دیگران سپرده اند؟