به گزارش گروه فضای مجازی خبرگزاری دانشجو، مسعود نیلی، مشاور اقتصادی رئیس‌جمهور در مراسم نکوداشت پنجاهمین سال تأسیس سازمان گسترش و نوسازی صنایع ایران (ایدرو) اظهار داشت: «کاهش سرمایه‌گذاری در سال‌های ۸۶ تا ۹۲ روی رکود صنعت داخلی کشور تأثیر منفی داشت. هفت تا ده سال زمان برای گذشتن از رکود به وجود آمده در دولت قبل، زمان نیاز است که حدود سه سال از آن گذشته است.»
این در حالی است که رئیس‌جمهور از شهریور ماه سال ۹۳ بیان کرد که از رکود عبور کردیم و در مهر ماه همان سال نیز مجددا گفت: «گزارش جدید بانک مرکزی درباره وضعیت رکود اقتصادی در کشور حاکیست که کشور در سه ماهه اول سال ۹۳ به طور کامل از رکود خارج شده و وارد دوران رونق شده‌ایم.»
تاکید روحانی بر خروج از رکود تا تیر ماه امسال هم ادامه داشت، زمانی که رئیس‌جمهور در همایش قوه قضاییه گفت: «اکنون که از رکود عبور کرده‌ایم... تازه عده‌ای کلمه رکود را یاد گرفته‌اند که ادا بفرمایند.» به عبارت دیگر رئیس‌جمهور اعتقاد دارد در این سه سال به طور کامل از رکود خارج شده و حتی این موضوع در همان سه سال پیش اتفاق افتاده است!
مشخص نیست بالاخره دولتمردان اعتقاد دارند که از رکود عبور کردیم یا ۷ تا ۱۰ سال طول می‌کشد از رکود عبور کنیم؟
به گزارش خبرگزاری‌ها، مشاور اقتصادی رئیس‌جمهور بیان کرد: «در سال‌های ۹۱ و ۹۲ اندازه صنعت ۱۷ درصد کوچک‌تر شد که رشد صنعتی در سال ۹۳ تا ۹۵ بخشی از آن را جبران کرد و صنعت کشور هم‌اکنون ۱ / ۸ برابر صنعت در سال ۸۳ است.»
نیلی همچنین ادامه داد: «در سال ۹۰ و ۹۱ ما شاهد رشد منفی صنعت بودیم که این میزان در زمان جنگ نیز بی‌سابقه بوده، اما در حال حاضر امروز صنعت کشور تقریباً به دو برابر سال ۸۱ رسیده، اما سطح تقاضا به سطح سال ۸۱ است.»
سخنان عجیب نیلی در حالی بیان می‌شود که طبق آمار بانک مرکزی رشد بخش صنعت در سال ۹۰ نه تن‌ها منفی نبوده، بلکه به میزان نسبتا مناسب ۵ / ۶ درصد هم رسیده بود، ضمن اینکه در سال‌های تصدی‌گری دولت یازدهم حداقل در دو سال ۹۲ و ۹۴ شاهد رشد منفی و حتی بدتر از سال ۹۱ بوده‌ایم!
قابل توجه آنکه، در مدت زمان روی کار بودن دولت فعلی مجموعا حدود چهار درصد رشد صنعتی داشتیم که مشخص نیست مشاور اقتصادی رئیس‌جمهور با چه مبنایی می‌گوید این رشد چهار درصدی توانسته آسیب‌های صنعتی را به قول خود ایشان ۱۷ درصد کوچک شده را جبران کند؟
یکی دیگر از اشتباهات آماری مشاور رئیس‌جمهور نیز مربوط به بی‌سابقه بودن رشد منفی بخش صنعت است که طبق گفته ایشان بعد از زمان جنگ بی‌سابقه بوده است! اما ظاهرا ایشان خبر ندارند که رشد بخش صنعت در سال‌های ۱۳۷۱ و ۱۳۷۲ (در دولت سازندگی) و ۱۳۷۷ (در دولت اصلاحات) هم منفی بوده است. نکته مهم دیگری که باید به آن توجه کرد نقش پر رنگ بخش مسکن در تعمیق رکود می‌باشد؛ به عبارت دیگر یکی از مهم‌ترین دلایل رکودی بودن شرایط امروز اقتصاد کشور، همین رکود در بخش مسکن می‌باشد که طبق آمار‌های رسمی با وجود اینکه در سال ۹۱ (سال پایانی دولت قبل) رشد بخش مسکن منفی ۳ / ۲ درصد بود، در دولت روحانی این رقم به طور میانگین سالانه به منفی ۱۰ درصد کاهش پیدا کرد! بدون شک قسمت عمده‌ای از رکود شرایط فعلی به‌خاطر رکود بخش مسکن می‌باشد و برخلاف آنچه که مشاور رئیس‌جمهور گفته: «در حال حاضر هم کشور نیاز ندارد که مقدار زیادی در مسکن سرمایه‌گذاری شود. البته برای زوج‌های جوان و بافت‌های فرسوده باید فکری شود.» باید گفت: وضعیت مسکن در کشور به قدری در این دولت پسرفت کرده که به آسانی نمی‌توان به خروج از رکودش دل بست. چه اینکه در چهار سال اخیر حدود ۴۰ درصد رشد منفی در این بخش داشتیم و اقدامات دولت در راستای خانه‌دار کردن مردم پس از تعطیلی مسکن مهر از طریق صندوق پس‌انداز یکم نیز شکست خورده و باز هم نمی‌توان به بهبود وضعیت مسکن امیدوار بود. در پایان باید اشاره کرد که در بهانه‌گیری‌های مسئولان دولت کنونی برای خروج از رکود همین بس که میانگین رشد اقتصادی بدون نفت کشور در سال‌های ۹۰ و ۹۱ (یعنی دو سال پایانی دولت قبل که به عنوان سیاه‌ترین سال‌های کشور مورد اشاره آن‌ها می‌باشد) معادل ۲ / ۴ درصد بوده که در دولت روحانی به حدود یک درصد کاهش پیدا کرده است.
این در حالی است که رئیس‌جمهور از شهریور ماه سال ۹۳ بیان کرد که از رکود عبور کردیم و در مهر ماه همان سال نیز مجددا گفت: «گزارش جدید بانک مرکزی درباره وضعیت رکود اقتصادی در کشور حاکیست که کشور در سه ماهه اول سال ۹۳ به طور کامل از رکود خارج شده و وارد دوران رونق شده‌ایم.»
تاکید روحانی بر خروج از رکود تا تیر ماه امسال هم ادامه داشت، زمانی که رئیس‌جمهور در همایش قوه قضاییه گفت: «اکنون که از رکود عبور کرده‌ایم... تازه عده‌ای کلمه رکود را یاد گرفته‌اند که ادا بفرمایند.» به عبارت دیگر رئیس‌جمهور اعتقاد دارد در این سه سال به طور کامل از رکود خارج شده و حتی این موضوع در همان سه سال پیش اتفاق افتاده است!
مشخص نیست بالاخره دولتمردان اعتقاد دارند که از رکود عبور کردیم یا ۷ تا ۱۰ سال طول می‌کشد از رکود عبور کنیم؟
به گزارش خبرگزاری‌ها، مشاور اقتصادی رئیس‌جمهور بیان کرد: «در سال‌های ۹۱ و ۹۲ اندازه صنعت ۱۷ درصد کوچک‌تر شد که رشد صنعتی در سال ۹۳ تا ۹۵ بخشی از آن را جبران کرد و صنعت کشور هم‌اکنون ۱ / ۸ برابر صنعت در سال ۸۳ است.»
نیلی همچنین ادامه داد: «در سال ۹۰ و ۹۱ ما شاهد رشد منفی صنعت بودیم که این میزان در زمان جنگ نیز بی‌سابقه بوده، اما در حال حاضر امروز صنعت کشور تقریباً به دو برابر سال ۸۱ رسیده، اما سطح تقاضا به سطح سال ۸۱ است.»
سخنان عجیب نیلی در حالی بیان می‌شود که طبق آمار بانک مرکزی رشد بخش صنعت در سال ۹۰ نه تن‌ها منفی نبوده، بلکه به میزان نسبتا مناسب ۵ / ۶ درصد هم رسیده بود، ضمن اینکه در سال‌های تصدی‌گری دولت یازدهم حداقل در دو سال ۹۲ و ۹۴ شاهد رشد منفی و حتی بدتر از سال ۹۱ بوده‌ایم!
قابل توجه آنکه، در مدت زمان روی کار بودن دولت فعلی مجموعا حدود چهار درصد رشد صنعتی داشتیم که مشخص نیست مشاور اقتصادی رئیس‌جمهور با چه مبنایی می‌گوید این رشد چهار درصدی توانسته آسیب‌های صنعتی را به قول خود ایشان ۱۷ درصد کوچک شده را جبران کند؟
یکی دیگر از اشتباهات آماری مشاور رئیس‌جمهور نیز مربوط به بی‌سابقه بودن رشد منفی بخش صنعت است که طبق گفته ایشان بعد از زمان جنگ بی‌سابقه بوده است! اما ظاهرا ایشان خبر ندارند که رشد بخش صنعت در سال‌های ۱۳۷۱ و ۱۳۷۲ (در دولت سازندگی) و ۱۳۷۷ (در دولت اصلاحات) هم منفی بوده است. نکته مهم دیگری که باید به آن توجه کرد نقش پر رنگ بخش مسکن در تعمیق رکود می‌باشد؛ به عبارت دیگر یکی از مهم‌ترین دلایل رکودی بودن شرایط امروز اقتصاد کشور، همین رکود در بخش مسکن می‌باشد که طبق آمار‌های رسمی با وجود اینکه در سال ۹۱ (سال پایانی دولت قبل) رشد بخش مسکن منفی ۳ / ۲ درصد بود، در دولت روحانی این رقم به طور میانگین سالانه به منفی ۱۰ درصد کاهش پیدا کرد! بدون شک قسمت عمده‌ای از رکود شرایط فعلی به‌خاطر رکود بخش مسکن می‌باشد و برخلاف آنچه که مشاور رئیس‌جمهور گفته: «در حال حاضر هم کشور نیاز ندارد که مقدار زیادی در مسکن سرمایه‌گذاری شود. البته برای زوج‌های جوان و بافت‌های فرسوده باید فکری شود.» باید گفت: وضعیت مسکن در کشور به قدری در این دولت پسرفت کرده که به آسانی نمی‌توان به خروج از رکودش دل بست. چه اینکه در چهار سال اخیر حدود ۴۰ درصد رشد منفی در این بخش داشتیم و اقدامات دولت در راستای خانه‌دار کردن مردم پس از تعطیلی مسکن مهر از طریق صندوق پس‌انداز یکم نیز شکست خورده و باز هم نمی‌توان به بهبود وضعیت مسکن امیدوار بود. در پایان باید اشاره کرد که در بهانه‌گیری‌های مسئولان دولت کنونی برای خروج از رکود همین بس که میانگین رشد اقتصادی بدون نفت کشور در سال‌های ۹۰ و ۹۱ (یعنی دو سال پایانی دولت قبل که به عنوان سیاه‌ترین سال‌های کشور مورد اشاره آن‌ها می‌باشد) معادل ۲ / ۴ درصد بوده که در دولت روحانی به حدود یک درصد کاهش پیدا کرده است.
منبع: کیهان
ارسال نظرات