از چندین دانشگاه اروپایی جهت ادامه تحصیل و فعالیت پژوهشی نامه دعوت دریافت کرد. اما این دانشمند وطندوست، بهرغم همه این فرصتها به واسطه عشق به این آب وخاک و روحیات خاص خود که همیشه خود را نمونه یک ایرانی وطن پرست میدانست، به همه آنها نه گفت.
به گزارش گروه سایر رسانه های خبرگزاری دانشجو، امروز یکم مرداد مصادف است با ششمین سالگرد شهادت شهید راه علمی کشور «داریوش رضایینژاد»؛ شهیدی که در سی و چهار سالگی توسط عوامل مزدور به شهادت رسید.
شهید داریوش رضایینژاد متولد ۲۰ بهمن ۱۳۵۶ در شهرستان آبدانان از شهرستانهای استان ایلام بود؛ او از همان دوران کودکی در سخن گفتن و اعمالی که انجام میداد، نبوغ خود را به نزدیکان و اطرافیانش نشان داد؛ وی به دلیل آنکه جُثه ظریف و کوچکتری نسبت به همسن و سالانش داشت همراه با متولدین ۱۳۵۷ وارد مدرسه شد؛ شهید رضایینژاد کلاس سوم ابتدایی را در تابستان گذراند و در تمام سالهای دوره ابتدایی شاگرد اول و نماینده کلاس بود.
شهید رضایینژاد در دوره راهنمایی با توجه به ظرفیت هوشی بسیار بالایی که داشت، مقطع دوم را نیز در تابستان گذراند و با توجه به این سرعت بالا در کسب مدارج علمی توانست پیش از همکلاسیهای خود دوره متوسطه را به پایان برساند و در تیرماه ۱۳۷۳ دیپلم خود را در رشته ریاضی دریافت کند؛ او در همان مقطع زمانی چندین بار در مسابقات علمی استان ایلام مقام اول را کسب کرد.
شهید رضایینژاد در مهر ماه ۱۳۷۳ در گرایش قدرت رشته مهندسی برق در دانشگاه پذیرفته شد؛ او با وجود پذیرش در بسیاری از رشتههای مهندسی در دانشگاههای معتبر تهران، اصفهان و شیراز، بنابر انتخاب خود وارد دانشگاه صنعتی مالکاشتر اصفهان شد.
او با وجود نبوغ ذاتی در امور کارگاهی و آزمایشگاهی که از ویژگیهای تمامی نوابغ و مخترعان است، در تحصیل و پذیرش و اجرای آکادمیک نیز بسیار منظم و کوشا بود؛ به نحوی که ضمن فراگیری و کسب تجربه در رشته خود، در زمینه استفاده از رایانه و علوم کامپیوتری نیز تواناییهای بسیاری را از خود نشان میداد؛ سرانجام وی در مدت هفت ترم و با رتبه اول به عنوان دانشجوی برتر دانشگاه فارغالتحصیل شد.
شهید رضایینژاد به محض فارغ التحصیلی به عنوان پژوهشگر در مراکز مهم تحقیقاتی و علمی کشور مشغول به کار شد؛ او در همان نخستین سال شروع به کار، در آزمون کارشناسی ارشد سال ۱۳۷۸ در رشته مهندسی برق، گرایش قدرت، در دانشگاه دولتی ارومیه پذیرفته و مشغول به ادامه تحصیل در دوره کارشناسی ارشد شد. وی در تیر ماه سال ۱۳۷۹ ازدواج کرد و صاحب یک فرزند دختر به اسم آرمیتا شد.
شهید رضایینژاد در طول خدمت پربار خود، چندین مقاله برتر را در حوزه تخصصی خود نگارش و بسیاری از طرحهای تحقیقاتی را رهبری و اجرا کرد؛ او مسئول اجرای بسیاری از طرحهای تحقیقاتی در دانشگاههای تهران، شهید بهشتی و خواجه نصیرالدین طوسی بود.
او در پی همین فعالیتهای علمی، از چندین دانشگاه اروپایی جهت ادامه تحصیل و فعالیت پژوهشی نامه دعوت دریافت کرد. اما این دانشمند وطندوست، بهرغم همه این فرصتها به واسطه عشق به این آب وخاک و روحیات خاص خود که همیشه خود را نمونه یک ایرانی وطن پرست میدانست، به همه آنها نه گفت.
شهید رضایینژاد در سال ۱۳۹۰ با قبولی در تمام مراحل آزمون دکترا در دانشگاه خواجه نصرالدین طوسی پذیرفته شد، اما فرصت به پایان رساندن این مقطع تحصیلی مهیا نشد و در تاریخ ۱ مرداد سال ۱۳۹۰ در مقابل دیدگان همسر و فرزند خود در خودروی شخصیاش، توسط عوامل مزدور وابسته به سرویسهای جاسوسی به شهادت رسید.
حجتالاسلام حیدر مصلحی وزیر اطلاعات دولت دهم، در روز اولین سالگرد شهادت شهید رضایینژاد، از دستگیری بیش از ۳۰ نفر در پرونده شهادت این شهید راه علمی کشور خبر داد و گفت: دو شبکه تروریستی در داخل کشور با همراهی و طراحی سرویسهای جاسوسی دنیا و منطقه، اقدامات خود را انجام دادند.
تعابیر رهبر انقلاب حضرت آیتالله خامنهای رهبر معظم انقلاب اسلامی در دو مقطع زمانی در سالهای ۹۰ و ۹۳ جملاتی را در رابطه با «شجاعت» و «کار بسیجیوار» این شهید علمی کشور بیان کردند؛ معظمله در ۱۴ بهمن ۱۳۹۰ فرمودند: «شهید عزیز اخیر ما، مصطفی احمدی روشن، شهیدی که شهادتش دل ما را سوزاند، یا آن شهید جوان قبلی، شهید رضایینژاد؛ اینها دو تا جوان، دانشمند، سی و دو سه ساله بودند؛ امام را درک نکردند، جنگ را درک نکردند، دوران انقلاب را درک نکردند، اما اینجور با شجاعت، با شهامت درس میخوانند، تحصیلات میکنند، مقامات عالی را طی میکنند؛ میدانند و میفهمند هم که مورد تهدیدند، اما میروند.»
ایشان در ششم آذر سال ۹۳ نیز گفتند «شهید رضایىنژاد، علىمحمّدى، احمدى روشن، اینها نخبگانى بودند در وادى علم و تحقیق که بسیجىوار کار کردند.»