کارت‌های بانکی تنها ضعف سیستم بانکداری الکترونیکی

به گزارش گروه دیگر رسانه‌های خبرگزاری دانشجو، محمد آجدانی کارشناس حوزه بانکداری الکترونیک، با بیان این که فناوری‌های نوین اطلاعاتی و ارتباطاتی حوزه کسب و کار‌ها را به طور اساسی متحول کرده است، گفت: بانکداری یکی از حوزه‌هایی است که در استفاده از فناوری‌های نوین اطلاعاتی و ارتباطاتی پیشرو بوده است.

بانکداری نوین به سمت متمرکز سازی پایگاه‌های داده‌ای حرکت می‌کند. قبلا باید برای انجام عملیات‌های بانکی حتما باید به همان شعبه‌ای که در آن حساب باز کرده بودیم، مراجعه می‌کردم، اما حالا همه شبعه‌های بانکی دارای پایگاه اطلاعاتی واحدی هستند که محدودیت شعبه‌ای را حل کرده است.
وی با بیان این که در حوزه بانکداری الکترونیکی از بقیه کشورهای توسعه یافته دنیا عقب افتادگی نداریم، تصریح کرد: امروزه در استفاده از خدمات دستگاه‌های خودپرداز، اینترنت بانک، موبایل بانک، دستگاه‌های POS و سایر عملیات‌های بانکی الکترونیکی در سطح خوبی هستیم، اما اگر بخواهیم در سطح فرهنگی خودمان را با بقیه کشورهای توسعه یافته مقایسه کنیم، واقعیت این است که بسیاری از شهروندان ما با فناوری‌های نوین در حوزه بانکداری هنوز به طور کامل آشنایی ندارند.
این کارشناس حوزه بانکداری الکترونیک در ادامه درباره بحث کارمزد خدمات بانکی نیز اظهار کرد: در ایران بانک‌ها از طریق سود تسهیلات مبادلات پولی هزینه انجام خدمات بانکی را تامین می‌کنند، در حالی که در واقع باید این هزینه‌ها توسط مشتریان این خدمات و پذیرنده‌های آن تقبل شود. این شرایط باعث می‌شود تا بانک‌ها هزینه زیادی را بابت ارائه‌ی خدمات الکترونیکی به مشتریان خود پرداخت کنند و در عوض این هزینه را از محل ارائه تسهیلات خود به مشتریان تامین کنند.
مزیت گسترش خدمات بانکداری الکترونیکی
آجدانی یکی از مزیت‌های گسترش خدمات بانکداری الکترونیکی در کشور را کاهش هزینه بانک‌ها در حوزه ساختمان سازی یا جذب نیروی انسانی دانست و افزود: برخی بانک‌ها در دنیا اساسا محلی به نام شعبه بانک ندارند و همه تبادلات و خدمات خود را به صورت الکترونیکی به مشتریان ارائه می‌دهند. در ایران، اما یکی از موانع عمده تحقق بانکداری الکترونیکی مساله‌ی احراز هویت یا امضای الکترونیکی است که باعث می‌شود تا لزوم مراجعه مشتریان به محل بانک‌ها ادامه پیدا کند.
این کارشناس حوزه بانکداری الکترونیک در ادامه وضعیت بانکداری الکترونیک در کشور را مطمئن توصیف کرد و گفت: در زمینه تبادلات مالی الکترونیکی از امنیت خوبی برخورداریم. تنها خلا امنیتی در حوزه بانکداری الکترونیکی استفاده از کارت‌های بانکی مغناطیسی است که به راحتی می‌توان اطلاعات آن را از طریق نصب دستگاهی کوچک در کنار دستگاه‌های کارت خوان کپی کرد. در این زمینه مشتریان باید نسبت به ورود رمز کارت توسط خود اصرار داشته باشند.
وی در پایان استفاده از کارت‌های جدید تراشه دار را به جای کارت‌های مغناطیسی ضروری دانست و گفت: بانک مرکزی به عنوان مرجع سیاست گذاری‌های کلان در کشور باید دستور تعویض کارت‌های بانکی مغناطیسی را با کارت‌های بانکی تراشه دار صادر کند تا بانک‌ها نیز به تبع آن اقدام به تعویض کارت‌های بانکی خود کنند.
پیشینه بانکداری الکترونیک
بانکداری الکترونیکی نخستین بار در سال ۱۹۱۸ در بانک‌های «فدرال رزرو» آمریکا و از طریق تلگراف مورد استفاده قرار گرفت، این مجموعه بانک‌ها عملیات پرداخت و انتقال را از راه دور و از طریق تلگراف انجام می‌دادند. در حدود ۲۰ سال بعد نیز نخستین دستگاه‌های خودپرداز پول در بانک «کمیکال» در شهر نیویورک مورد استفاده قرار گرفت که به صورت آفلاین به ارائه‌ی خدمات می‌پرداخت. اما در حال حاضر مفهوم بانکداری الکترونیک بسیار پیچیده‌تر از قبل شده است. امروزه بانکداری الکترونیکی قادر به ارائه‌ی تقریبا همه خدمات مربوط به امور مالی در بانک‌ها بدون نیاز به حضور فیزیکی یا زمانی بانک است.
کارت‌های رایج برای انجام خدمات بانکی در کشور کارت‌های مغناطیسی است. این کارت‌ها دارای یک نوار مشکی رنگ بر روی خود هستند که اطلاعات حساب بانکی فرد را در خود دارد که این نوار به گفته کارشناسان قابل کپی شدن و در نتیجه هک شدن است. اکنون و با پیشرفت‌های تکنولوژیکی در حوزه فناوری اطلاعات ضرورت استفاده از کارت‌های بانکی با فناوری‌های نوین تراشه‌ای برای جلوگیری از کپی شدن اطلاعات کاربران بیشتر از گذشته احساس می‌شود.