مهدی مهدوی کیا به بهانه حمایت از دو فوتبالیست خطاکار که در مقابل یک تیم اسرائیلی به میدان رفته اند، نوشته است: «به امید روزى که سیاست دست از سر ورزش بردارد و عمل جاى شعار را بگیرد. اى کاش به فکر از بین بردن فقر و اعتیاد و بیکارى بودیم نه اتفاقات سوریه و لبنان و عراق!»
به گزارش گروه دیگر رسانه های خبرگزاری دانشجو، مهدی جهانتیغ نوشت: مهدی مهدوی کیا این بار نه در مستطیل سبز فوتبال بلکه در فضای مجازی خبر ساز شد، آن هم با جملات دسته چندم و تکراری سیاسی که مشابه آن را شاید خود او نیز کمتر علنی گفته باشد.
مهدوی کیا دیروز نوشتهای سیاسی از خود منتشر کرد و نوشته هایش هم خیلی زود با واکنشهای جدی روبه رو شد. اما قبل از بررسی اظهارات او جملات ذیل را که چهرههای مشهور فوتبالیست و یا هنرمند کشورمان در چند ساعات گذشته درباره شهید مظلوم مدافع حرم "محسن حججی" منتشر کرده اند، یک بار دیگر، اما با دقت بیشتری بخوانیم:
الف: علی انصاریان، (فوتبالیست): هنوز توی کوچه پس کوچههای این شهر بوی غیرت و مردونگی میاد... / رامبد جوان، (طنرپرداز): اضطراب چشمان قاتل و آرامش نگاه تو مرز روشن حق و باطل است/ افشین پیروانی، (فوتبالیست): درود بر نگاه پر صلابت و استوارت/ پریناز ایزدیار، (بازیگر): نه تنها فرزند دو ساله ات بلکه تمام ایران به شما افتخار خواهند کرد و یادتان همیشه زنده ست و دلمان کباب ... / حامد لک، (فوتبالیست): خبر آمد که اسیرش... همچو ارباب شهیدش کردند/ مجید اخشابی (خواننده): کدامیک از ما به هنگام مرگ، مثل تو زیبا و مغروریم؟! / رضا رشید پور، (مجری): انگار لبخند خداست که بر کهکشان صورتت سنجاق شده... مهتاب میچکد از چشمهای ماهت... / اشکان خطیبی (بازیگر): من با سر بریده ات حرفها دارم ... / بهاره کیان افشار (بازیگر): به شما "مرد" میگن، اخه اینروزها مرد کم میبینم/ بهنوش بختیاری (بازیگر): قهرمان من شهید محسن حججی است. والله سوپراستار نباید قهرمان من و تو باشد/ الهام پاوه نژاد (بازیگر): یاران چه غریبانه. / سیما تیرانداز (بازیگر): قهرمان تویی برادر شهید محسن حججی/ لادن طباطبایی (بازیگر): آرامشی عمیق... صلابتی مردانه/ شبنم مقدمی (بازیگر): محسن حججی را دست یزیدیان زمان پرپرکرد/ و. صدها جمله دیگر!
ب: مهدی مهدوی کیا به بهانه حمایت از دو فوتبالیست خطاکار که در مقابل یک تیم اسرائیلی به میدان رفته اند، نوشته است: "به امید روزى که سیاست دست از سر ورزش بردارد و عمل جاى شعار را بگیرد. اى کاش به فکر از بین بردن فقر و اعتیاد و بیکارى بودیم نه اتفاقات سوریه و لبنان و عراق! "
حالا دوباره به جملات بند «الف» نگاه بیاندازیم! چی حسی اینک پیدا خواهیم کرد؟ تلختر از این حس بد، این گزاره منطقی است که وقتی امثال مهدوی کیا این همه ابراز دردمندی، تشکر، حس غرور، افتخار مذهبی و... در جملههای بالا را نمیتوانند ببنید و شاید درک هم نکرده اند، انتظاری نیست که به یکباره چنین جملات شاذی را بنویسند و موجبات فضا سازی علیه مدافعین مظوم مدافع حرم بشوند. ضمن اینکه در جملات همین چهرههای ورزشی و هنری غیر سیاسی -بند «الف» - صدها دلیل منطقی، مذهبی، اعتقادی، سیاسی و جوشش عواطف صادقانه موجود و یا نهفته است که کفایت میکند که بدانیم چرا باید در سوریه، لبنان و عراق باشیم.
ج: مهدوی کیا فوتبالیست خیلی خوبی بود و میتوان گفت: وی در پیشرفت فوتبال ایران در بیست سال اخیر نقش بسزایی داشته است. اما دیروز مهدوی کیا تلاش کرد مطلب سیاسی تاثیرگذاری به ظن خود منتشر کند، ولی معلوم است که او نه سیاستمدار قابلی است و نه باهوش!
حتی بی بی سی فارسی - با همه خباثتی که در این مواقع به خرج میدهد- حاضر نشده همه پیام مهدوی کیا را در کانال تلگرامی خود منتشر کند و تنها به حمایت از دو فوتبالیست خطاکار کشورمان بسنده کرده و موارد مربوط به سوریه و عراق و لبنان را ترجیح داده که سانسور کند! زیرا مردان پشت صحنه بی بی سی فارسی آنقدر سیاست مداران خبیثی هستند که میدانند که الان جای انتشار این اظهارات نیست! به همین دلیل مهدوی کیا قطعا سیاست مدار قابل و باهوشی نیست که نمیداند این ساعتها که "حججی ها" قلوب ملت ایران را فتح کرده اند جای این سخنان بیهوده نیست.
د: میتوان استدلالهای دیگری را هم به این نوشته اضافه کرد، ولی دو بند «ب» و «ج» به خوبی نشان میهد که چرا نباید اظهارات مهدوی کیا را جدی گرفت. در میانه این همه احساس خوب فوران کرده درباره مدافعین حرم که حتی تبلورش در سلبریتیها دیده میشود یک سخن ناحق در میان امواج زیبای عموم ملت نه به چشم میاید نه ارزش افسوس خوردن دارد!
هـ: و، اما گفتن این جمله سخت است، ولی هیچکس با قرار گرفتن و یا خدای نکرده اصرار بر ایستادگی در برابر حق و صد البته به تبع آن جسارت به مظلومان سربریده عزت نمیباد بلکه ذلت سرنوشت قطعی خواهد بود. هرچند حتی در میان این همه بی معرفتی، اخلاقیتر آن است که برای غزال تیزپای فوتبال ایران نگران بود! او همان کسی بود که در یکی از سیاسیترین مسابقات فوتبال تاریخ جهان به آمریکا گل زد و هزاران نفر از مردم را برای شادی بر پیروزی بر ایالات متحده به خیابان کشاند؛ بنابراین باید به او یادآوری کرد مردم از او گل زدن به رقبا و دشمنان کشورشان را انتظار دارند و نه گل به خودی!
پی نوشت: امیدوارم مهدوی کیا با یکی از همان فرارهای شجاعانه مشهورش در فوتبال این بار موقعیتش را در زمین سیاست نیز عوض کند. او این دفعه باید شجاعت عذرخواهی و تغییر مسیر را داشته باشد؛ "مهدی" ناچار است شجاعتی بالاتر از جنگیدن در زمین فوتبال را در وجودش پرورش بدهد، زیرا بدون داشتن این شجاعت درک ابعاد واقعی اقدامات و شخصیت حقیقی مدافعین حرم برایش همچنان سخت خواهد بود...