عضو هیات علمی دانشگاه مفید:
به گزارش گروه دیگر رسانه های خبرگزاری دانشجو، حجت الاسلام مجید رضایی، کارشناس اقتصادی و عضو هیات علمی دانشگاه مفید در گفتگو با قدس آنلاین با اشاره به وجود تجربه بانک‌های قرض الحسنه در اقتصاد ایران، اظهار داشت: در کشورما بانک هایی هستند که از سپرده‌های قرض الحسنه خود به مردم وام داده و در ازای آن فقط کارمزد دریافت می‌کنند.
وی ادامه داد: نمی‌توانیم بگوییم تجربه قرض الحسنه در کشور ما موفق نبوده است، یا اصلا بانک‌ها چنین حساب هایی ندارند؛ چون بانک هایی هستند که هم سپرده گذاری قرض الحسنه داشته و هم بخشی از این سپرده‌ها را به صورت تسهیلات قرض الحسنه به مردم می‌دهند که اگر کارمزدهای دریافتی بابت این تسهیلات واقعی باشد، قاطبه علما نیز آن را می‌پذیرند.
این کارشناس بانکداری اسلامی با بیان اینکه ممکن است گفته شود از بانک‌های قرض الحسنه به اندازه کافی استقبال نشده، خاطرنشان کرد: علت اصلی این امر بالابودن تعداد متقاضیان قرض، هزینه‌های زیاد و تعداد معدود کسانی است که حاضر هستند پول خود را برای قرض الحسنه اختصاص دهند.
وی ادامه داد: کار بانک گردش پول از بخشی از جامعه به بخش دیگر آن است و حتی اگر افرادی باشند که به قرض دادن علاقمند بوده، اما دارایی کمی داشته باشند، طبیعتا این کار امکان پذیر نیست.
عضو هیات علمی دانشگاه مفید درخصوص تأسیس بانک قرض الحسنه توسط آستان قدس رضوی به طراحی و نحوه کارکرد بانک اشاره کرده و گفت: باید دید که این بانک با بانک‌های قبلی تفاوتی دارد یا نه؟ با این حال اگر تشویق و تأکید صورت گیرد و اعتماد سپرده گذاران جلب شود، افراد خیر وارد سرمایه گذاری می‌شوند و کار بانک رونق می‌گیرد.
وی با بیان اینکه قرض ظرفیت خاصی در فضای اقتصادی دارد، ادامه داد: بازار را نمی‌شود با قرض اداره کرد. خرید و فروش و معاملات سودآور است و نمی‌توان با تکیه بر قرض این بازار را حمایت کرد.
این استاد دانشگاه تصریح کرد: در بخش جابه جایی مال در نظام بانکی، اگر این جابه جایی براساس قرض باشد، افراد محدودی حاضر می‌شوند پول خود را به صورت قرض در اختیار دیگران قرار دهند، با این حال همین سرمایه محدود در اختیار افراد محدودی قرار می‌گیرد.
رضایی حضور دولت در فعالیت‌های قرض الحسنه را محدود دانست و به قدس آنلاین گفت: اگر دولت بخواهد در این فعالیت‌ها حضور داشته باشد، باید حساب‌های قرض الحسنه را تأمین کند که این کار برای دولت به سادگی امکان پذیر نیست.
وی ادامه داد: ظرفیت قرض محدود است مگر اینکه همه بخواهند پول خود را به عنوان قرض الحسنه سپرده گذاری کنند و دنبال سود نباشند که فکر می‌کنم این انتظار زیادی است. این کارشناس اقتصادی خاطرنشان کرد: با اینکه قرض مورد تأکید قرار گرفته، اما صرفا بار کمکی دارد و نمی‌توان هزینه‌های بالای تولید را با قرض تأمین کرد.
رضایی با بیان اینکه می‌توان قرض را هم در بخش تولید به کار گرفت و هم بخشی از نیازهای مصرفی مردم را تأمین کرد، اظهار داشت: ورود پول کم هزینه در جریان تولید کشور اگر توزیع مناسبی داشته باشد، هم می‌تواند فضای کسب و کار را بهبود بخشد و هم هزینه‌های تولید را پایین بیاورد و چرخ اقتصادی تولیدکنندگان راحت‌تر بچرخد.
وی با اشاره به اینکه در کشور ما همیشه افراد خیری بوده اند که با تأسیس صندوق‌های قرض الحسنه به دنبال درمان دردهای مردم بوده اند، به قدس آنلاین گفت: برای رونق بانک‌های قرض الحسنه مردم باید مطمئن باشند که کارمزد در این بانک‌ها واقعی است و بانک بیشتر از آنکه به فکر بهبود شرایط خود باشد، به فکر قرض گیرنده‌ها است.
این کارشناس بانکداری اسلامی با بیان اینکه بانک‌ها نباید هزینه‌های اداری خود را دست بالا حساب کنند که کارمزد را حتما چهاردرصد بگیرند، افزود: فکر می‌کنم افراد خیری هستند که حاضرند پول خود را به صورت قرض الحسنه در اختیار بانک قرار دهند، اما باید به بانک‌ها اعتماد بیشتری داشته باشند و این تصور نباشد که بانک‌ها با پول آن‌ها به دنبال منافع خود هستند.
وی درخصوص نقش دولت در تأمین زیرساخت‌های ایجاد بانک قرض الحسنه، گفت: اولا ما نمی‌توانیم همه هزینه‌ها را از طریق قرض الحسنه تأمین کنیم. اما دولت می‌تواند نظارت بیشتری به بانک‌ها داشته باشد که کارمزد‌ها واقعی باشند و ثانیا بانک هایی که به این فعالیت اقتصادی مشغول هستند، باید توزیع پول را معلوم کنند تا مشخص شود که این پول‌ها به نیازمندان واقعی می‌رسد.
وی با بیان اینکه گفته‌ها درخصوص بانکداری ربوی را به طور کامل نمی‌پذیرم، تصریح کرد: آلودگی‌ها و اشتباهاتی در بانکداری ما وجود دارد، اما لزوما باعث ربوی شدن آن نیست.
این استاد دانشگاه در خاتمه خاطرنشان کرد: اینکه بگوییم همه فعالیت‌های بانکی ربوی است، بیان غیرکارشناسانه‌ای است. ممکن است بعضی فعالیت‌ها اشتباه باشد، اما نمی‌توانیم همه فعالیت‌های بانکی را به یک بیان تفسیر کنیم.
وی ادامه داد: نمی‌توانیم بگوییم تجربه قرض الحسنه در کشور ما موفق نبوده است، یا اصلا بانک‌ها چنین حساب هایی ندارند؛ چون بانک هایی هستند که هم سپرده گذاری قرض الحسنه داشته و هم بخشی از این سپرده‌ها را به صورت تسهیلات قرض الحسنه به مردم می‌دهند که اگر کارمزدهای دریافتی بابت این تسهیلات واقعی باشد، قاطبه علما نیز آن را می‌پذیرند.
این کارشناس بانکداری اسلامی با بیان اینکه ممکن است گفته شود از بانک‌های قرض الحسنه به اندازه کافی استقبال نشده، خاطرنشان کرد: علت اصلی این امر بالابودن تعداد متقاضیان قرض، هزینه‌های زیاد و تعداد معدود کسانی است که حاضر هستند پول خود را برای قرض الحسنه اختصاص دهند.
وی ادامه داد: کار بانک گردش پول از بخشی از جامعه به بخش دیگر آن است و حتی اگر افرادی باشند که به قرض دادن علاقمند بوده، اما دارایی کمی داشته باشند، طبیعتا این کار امکان پذیر نیست.
عضو هیات علمی دانشگاه مفید درخصوص تأسیس بانک قرض الحسنه توسط آستان قدس رضوی به طراحی و نحوه کارکرد بانک اشاره کرده و گفت: باید دید که این بانک با بانک‌های قبلی تفاوتی دارد یا نه؟ با این حال اگر تشویق و تأکید صورت گیرد و اعتماد سپرده گذاران جلب شود، افراد خیر وارد سرمایه گذاری می‌شوند و کار بانک رونق می‌گیرد.
وی با بیان اینکه قرض ظرفیت خاصی در فضای اقتصادی دارد، ادامه داد: بازار را نمی‌شود با قرض اداره کرد. خرید و فروش و معاملات سودآور است و نمی‌توان با تکیه بر قرض این بازار را حمایت کرد.
این استاد دانشگاه تصریح کرد: در بخش جابه جایی مال در نظام بانکی، اگر این جابه جایی براساس قرض باشد، افراد محدودی حاضر می‌شوند پول خود را به صورت قرض در اختیار دیگران قرار دهند، با این حال همین سرمایه محدود در اختیار افراد محدودی قرار می‌گیرد.
رضایی حضور دولت در فعالیت‌های قرض الحسنه را محدود دانست و به قدس آنلاین گفت: اگر دولت بخواهد در این فعالیت‌ها حضور داشته باشد، باید حساب‌های قرض الحسنه را تأمین کند که این کار برای دولت به سادگی امکان پذیر نیست.
وی ادامه داد: ظرفیت قرض محدود است مگر اینکه همه بخواهند پول خود را به عنوان قرض الحسنه سپرده گذاری کنند و دنبال سود نباشند که فکر می‌کنم این انتظار زیادی است. این کارشناس اقتصادی خاطرنشان کرد: با اینکه قرض مورد تأکید قرار گرفته، اما صرفا بار کمکی دارد و نمی‌توان هزینه‌های بالای تولید را با قرض تأمین کرد.
رضایی با بیان اینکه می‌توان قرض را هم در بخش تولید به کار گرفت و هم بخشی از نیازهای مصرفی مردم را تأمین کرد، اظهار داشت: ورود پول کم هزینه در جریان تولید کشور اگر توزیع مناسبی داشته باشد، هم می‌تواند فضای کسب و کار را بهبود بخشد و هم هزینه‌های تولید را پایین بیاورد و چرخ اقتصادی تولیدکنندگان راحت‌تر بچرخد.
وی با اشاره به اینکه در کشور ما همیشه افراد خیری بوده اند که با تأسیس صندوق‌های قرض الحسنه به دنبال درمان دردهای مردم بوده اند، به قدس آنلاین گفت: برای رونق بانک‌های قرض الحسنه مردم باید مطمئن باشند که کارمزد در این بانک‌ها واقعی است و بانک بیشتر از آنکه به فکر بهبود شرایط خود باشد، به فکر قرض گیرنده‌ها است.
این کارشناس بانکداری اسلامی با بیان اینکه بانک‌ها نباید هزینه‌های اداری خود را دست بالا حساب کنند که کارمزد را حتما چهاردرصد بگیرند، افزود: فکر می‌کنم افراد خیری هستند که حاضرند پول خود را به صورت قرض الحسنه در اختیار بانک قرار دهند، اما باید به بانک‌ها اعتماد بیشتری داشته باشند و این تصور نباشد که بانک‌ها با پول آن‌ها به دنبال منافع خود هستند.
وی درخصوص نقش دولت در تأمین زیرساخت‌های ایجاد بانک قرض الحسنه، گفت: اولا ما نمی‌توانیم همه هزینه‌ها را از طریق قرض الحسنه تأمین کنیم. اما دولت می‌تواند نظارت بیشتری به بانک‌ها داشته باشد که کارمزد‌ها واقعی باشند و ثانیا بانک هایی که به این فعالیت اقتصادی مشغول هستند، باید توزیع پول را معلوم کنند تا مشخص شود که این پول‌ها به نیازمندان واقعی می‌رسد.
وی با بیان اینکه گفته‌ها درخصوص بانکداری ربوی را به طور کامل نمی‌پذیرم، تصریح کرد: آلودگی‌ها و اشتباهاتی در بانکداری ما وجود دارد، اما لزوما باعث ربوی شدن آن نیست.
این استاد دانشگاه در خاتمه خاطرنشان کرد: اینکه بگوییم همه فعالیت‌های بانکی ربوی است، بیان غیرکارشناسانه‌ای است. ممکن است بعضی فعالیت‌ها اشتباه باشد، اما نمی‌توانیم همه فعالیت‌های بانکی را به یک بیان تفسیر کنیم.
منبع: قدس آنلاین
ارسال نظرات