به گزارش گروه سیاسی خبرگزاری دانشجو، روند نارضایتی برخی اصلاح طلبان از دولت تن‌ها به انتخاب وزرا ختم نمی‌شود بلکه درباره تغییرات در سطح استانداری‌ها و مدیران استانی نیز ابراز نارضایتی می‌کنند.
داریوش قنبری از فعالین اصلاح طلب طی یادداشتی نوشته است: "عدم‌همراهی مدیران میانی و حتی مدیران ارشد استانی در دولت گذشته برکسی پوشیده نیست؛ تا جایی که رئیس دولت یازدهم نیز اعلام کرد پاشنه‌ورنکشیدگان حاضر نبودند عملکرد مثبتی در حمایت از دولت داشته باشند. این در حالی است که در تمام لایه‌های مختلف مدیریتی در هر دولتی باید مدیران همفکر و همراه با آن دولت حضور داشته باشند. تمامی مدیران تراز اول در دولت با کابینه همراه هستند، اما مدیران میانی و استانی هنوز در هماهنگی کامل با دولت قرار ندارند. تا این لحظه تعدادی از استانداران که در دولت اول روحانی حضور داشتند، حکمشان تمدید شده است و تعدادی نیز جابه‌جا شدند. البته تعدادی از استانداران نیز کنار گذاشته شدند. برخی از استانداران با دولت هماهنگ نبودند که در دولت دوازدهم کنارگذاشته شده‌اند. پسندیده است که معیارهای جابه‌جایی و انتخاب استانداران شفاف شود. این نکته نیز قابل ذکر است که انتخاب استانداران صرفا به تصمیم وزیر کشور مربوط نیست و در هیات دولت در مورد تمدید احکام یا عزل و جابه‌جایی استانداران تصمیم‌گیری می‌شود. به‌طور قطع معیارهایی از جمله اعتدالی‌بودن مدیران و سابقه آن‌ها برای انتخاب استانداران در نظر گرفته شده، اما تا این لحظه منطق تغییر و تحولات به‌شکل شفافی مشخص نشده است. "
وی می‌افزاید: "به نظر می‌رسد در تغییر استانداران حمایت یا عدم‌حمایت آن‌ها از برنامه‌های دولت در نظر گرفته نشده است. واقعیت آن است که انتخاب مدیران استانی در اجرای برنامه‌های مدنظر دولت تاثیرگذار است، طوری که مدیران همراه با دولت از انگیزه بیشتری برای اجرای برنامه‌های آن و خدمت به مردم برخوردارند. دولت روحانی با تکیه بر آرای بدنه اجتماعی اصلاح‌طلبان توانسته به پیروزی دست یابد. در نتیجه عملکرد شخص رئیس‌جمهور، وزرا، مدیران میانی و استانداران در نوع نگاه مجدد توده‌های مردم به جریان اصلاحات اثرگذار است. از این رو باید مدیرانی همراه با دولت در سمت‌های مختلف قرار بگیرند. "
این فعال اصلاح طلب در پایان نیز تصریح می‌کند: "البته واقعیت آن است که روحانی دیگر به آرای مردم به‌لحاظ قانونی نیاز ندارد، زیرا با رأی مجددی که از آن‌ها گرفته، تا چهار سال دیگر رئیس‌جمهور خواهد بود. اما اگر روحانی به آینده‌ای روشن برای خود و جریان اصلاحات می‌نگرد، باید در اجرای برنامه‌ها و وعده‌هایش مصمم باشد. در غیر این صورت او نمی‌تواند رئیس‌جمهور آینده‌ساز باشد یا نقشی جدی در آینده سیاسی ایران به عهده بگیرد. "
منبع: جهان نیوز داریوش قنبری از فعالین اصلاح طلب طی یادداشتی نوشته است: "عدم‌همراهی مدیران میانی و حتی مدیران ارشد استانی در دولت گذشته برکسی پوشیده نیست؛ تا جایی که رئیس دولت یازدهم نیز اعلام کرد پاشنه‌ورنکشیدگان حاضر نبودند عملکرد مثبتی در حمایت از دولت داشته باشند. این در حالی است که در تمام لایه‌های مختلف مدیریتی در هر دولتی باید مدیران همفکر و همراه با آن دولت حضور داشته باشند. تمامی مدیران تراز اول در دولت با کابینه همراه هستند، اما مدیران میانی و استانی هنوز در هماهنگی کامل با دولت قرار ندارند. تا این لحظه تعدادی از استانداران که در دولت اول روحانی حضور داشتند، حکمشان تمدید شده است و تعدادی نیز جابه‌جا شدند. البته تعدادی از استانداران نیز کنار گذاشته شدند. برخی از استانداران با دولت هماهنگ نبودند که در دولت دوازدهم کنارگذاشته شده‌اند. پسندیده است که معیارهای جابه‌جایی و انتخاب استانداران شفاف شود. این نکته نیز قابل ذکر است که انتخاب استانداران صرفا به تصمیم وزیر کشور مربوط نیست و در هیات دولت در مورد تمدید احکام یا عزل و جابه‌جایی استانداران تصمیم‌گیری می‌شود. به‌طور قطع معیارهایی از جمله اعتدالی‌بودن مدیران و سابقه آن‌ها برای انتخاب استانداران در نظر گرفته شده، اما تا این لحظه منطق تغییر و تحولات به‌شکل شفافی مشخص نشده است. "
وی می‌افزاید: "به نظر می‌رسد در تغییر استانداران حمایت یا عدم‌حمایت آن‌ها از برنامه‌های دولت در نظر گرفته نشده است. واقعیت آن است که انتخاب مدیران استانی در اجرای برنامه‌های مدنظر دولت تاثیرگذار است، طوری که مدیران همراه با دولت از انگیزه بیشتری برای اجرای برنامه‌های آن و خدمت به مردم برخوردارند. دولت روحانی با تکیه بر آرای بدنه اجتماعی اصلاح‌طلبان توانسته به پیروزی دست یابد. در نتیجه عملکرد شخص رئیس‌جمهور، وزرا، مدیران میانی و استانداران در نوع نگاه مجدد توده‌های مردم به جریان اصلاحات اثرگذار است. از این رو باید مدیرانی همراه با دولت در سمت‌های مختلف قرار بگیرند. "
این فعال اصلاح طلب در پایان نیز تصریح می‌کند: "البته واقعیت آن است که روحانی دیگر به آرای مردم به‌لحاظ قانونی نیاز ندارد، زیرا با رأی مجددی که از آن‌ها گرفته، تا چهار سال دیگر رئیس‌جمهور خواهد بود. اما اگر روحانی به آینده‌ای روشن برای خود و جریان اصلاحات می‌نگرد، باید در اجرای برنامه‌ها و وعده‌هایش مصمم باشد. در غیر این صورت او نمی‌تواند رئیس‌جمهور آینده‌ساز باشد یا نقشی جدی در آینده سیاسی ایران به عهده بگیرد. "
ارسال نظرات