سالروز شهادت هنر متعهد

 علي ميرزائي،گروه پاتوق شيشه اى ـ بيستم فروردين ماه، سالروز "شهادت هنر متعهد" است. بيستم فروردين ماه زماني است كه هنر متعهد اين مرز و بوم، "شهادت" داد:

مردان خدا را جز "شهادت"، نصيب ديگري نيست.

خاك "فكه" آغوش خود را براي "هنرمندي متعهد" گشود او را در ميان خاك هاي متبرك از خون پاك شهداي هشت سال دفاع مقدسمان، به مهماني لاله هاي سرخ برد.

در بيستم فروردين، "هنر متعهد" فرياد زد كه:

برا دم زدن از اسلام، نيازي نيست كه حتماً "كارگردان" فلان سريال "فاخر" مذهبي باشي و تنها كافي است يك دوربين بدهي دست رفيقت و همت كني و بروي جنوب و مستندي بسازي از مقتل شهدا تا يادشان را زنده كني ميان فراموشي هاي ناشي از روزمرگي.

"هنر متعهد" در همين روز، شهادت داد كه براي گفتن از ايران سرافراز و همه مظلومان تاريخ، نيازي نداري حتماً سازنده  فلان فيلم پرفروش سينمايي باشي. نيازي هم نداري جشنواره هاي اروپائي بخاطر سياه نمائي چهره ايران، برايت كف زده باشند و به افتخارت گيلاس ها را به هم زده باشند. فقط بيا و جشني و سروري در "باغ حضور" با روشنائي دل" و "تعهد"، به نيت "قربت الي الله" برگزار كن تا بداني كه جشنواره هاي خارجي تا چه اندازه حقيرند.

"هنر متعهد" در بيستم فروردين 1372 با صداي بلند گفت: براي حامي ولايت بودن، احتياجي به خواص بودن نيست كه بايد خاصيت داشته باشي و "آقازاده" بودن هم لازم نيست كه بايد خودت "آقا" باشي يا "خانم"؛ و سايت و روزنامه داشتن هم ملاك نيست؛ كه تريبون "مردان خدا"، "اذان" است و "ذكر" است و "ياد". تنها "نيشتر" عشقي اگر بر دلت خورد براي "سوختنت" و "سيد شهيدان اهل قلم" شدنت كافي است.

"هنر متعهد" وقتي خون آويني روي زمين ريخته بود، با همه آنها كه خودشان را مثلاً اهل "هنر" ميدانند و "پارتي هاي شبانه" و "گردش هاي شمال" و كافه نشيني هاي "خانه هنرمندانشان" (در تهران)، قطع نمي شود و زندگي را در اختلاط مطلق جستجو ميكنند، اتمام حجت كرد.

"هنر متعهد"، آن روز با همه آنها كه امروز، بر سر "دارا"ها و "ندار"ها مجادله مي كنند و دل مي شكنند و ميسوزانند و  سر به تاييد يا تكذيب تكان مي دهند هم سخن گفت و يادشان داد كه بي صدا و بي ادعا هم مي توان محض "عقيده" و "آرماني الهي" قدم برداشت و دور از چشمان اغيار و در يك "مهماني خيلي خصوصي"، روي بال فرشته ها به سوي رضوان الهي پر كشيد. /انتهاي پيام/