یادداشت/ محمد زعیم زاده
به گزارش گروه دیگر رسانه های خبرگزاری دانشجو،کش‌وقوس‌هایی که اطراف مساله سوال از رئیس‌جمهور در فضای رسانه‌ای طرح می‌شود بیشتر از آنکه به مناسبات عادی پارلمانتاریستی مربوط باشد به نحوه سیاست‌ورزی علی لاریجانی وابسته است.
قبلا هم گفته شد که ساخت سیاسی مجلس دهم به‌گونه‌ای است که تصمیمات اساسی مجلس خارج از اراده سیاسی لاریجانی شکل نمی‌گیرد، نزدیک به 110 نماینده نزدیک به جریان اصولگرا و اندکی کمتر از این تعداد با گرایش اصلاح‌طلبی در مجلس حاضر هستند، دو فراکسیونی که تقریبا وزن برابر دارند، در این میان حدود 70 نماینده نزدیک به علی لاریجانی نقشی تعیین‌کننده خصوصا در بزنگاه‌های سیاسی ایفا می‌کنند.
رای بالای کدخدایی برای عضویت در شورای نگهبان و موفقیت‌آمیز نبودن چندباره آخوندی با آن کارنامه که مورد اعتراض یکی از دو طیف اصولگرا یا اصلاح‌طلب مجلس بوده است، نشان از برندگی موضع رئیس مجلس در اتخاذ تصمیمات سیاسی دارد.
حال علی لاریجانی که از او به‌عنوان کاندیدای بالقوه انتخابات 1400 نام برده می‌شود در آزمون مهمی قرار دارد. یکی از مسائل مهمی که لاریجانی باید تا سال 1400 تعیین‌تکلیف کند نسبت خود با دولت روحانی است، رابطه‌ای که تاکنون سعی شده مثبت و همسو تصویر شود اما معلوم نیست با افول گفتمانی احتمالی دولت به همین شکل استمرار پیدا کند.
نسبت علی لاریجانی با دولت در سال 96 در دو فاز قابل تحلیل است، فاز اول و در آستانه انتخابات که رئیس مجلس با نقد ایده‌های اقتصادی رقبای حسن روحانی و غیرواقعی و عملیاتی‌نبودن آنها کمک موثری به هشت‌ساله شدن دولت روحانی کرد و فاز دوم که از نیمه دوم سال آغاز شد و علی لاریجانی سعی کرد برخی تفاوت‌ها خصوصا در حیطه رویکرد‌های اقتصادی خود با دولت را تثبیت کند.
رد کلیات بودجه سال 96 توسط مجلس شورای اسلامی که برای نخستین‌بار صورت می‌گرفت مصداق اول این اقدامات بود، مسیری که برای تصویب بودجه سال 96 در مجلس طی شد نشان داد اراده لاریجانی و نزدیکان او مهم‌تر از کنشگری سیاسی دولت در رد و تایید بودجه است.
اما مورد دوم که اثرات منفی سیاسی بیشتری هم برای دولت داشت، گزارش دیوان محاسبات از تفریغ بودجه 95 بود؛ گزارشی که توسط عادل آذر از مدیران نزدیک به رئیس مجلس ارائه شد و در آن تلویحا به انحراف 80 درصدی در بودجه 96 اشاره شده بود؛ گزارشی که عصبانیت مدیران دولتی را برانگیخت و سبب برخی واکنش‌های تند هم شد. حال باید دید مواجهه رئیس مجلس با مساله سوال از رئیس‌جمهور چگونه خواهد بود؟ توپ حالا در زمین لاریجانی است، او هم می‌تواند طرح سوال را منتفی کند و هم می‌تواند آن را به جریان بیندازد و مدیریتش کند -چیزی شبیه فرجام سوال از احمدی‌نژاد- نتیجه هرچه باشد یک حرکت اثر‌گذار در بازی شطرنج علی لاریجانی و دولت اتفاق افتاده است، شطرنجی که تا بهار سال 1400 ادامه خواهد داشت.
منبع: فرهیختگان
ارسال نظرات