گزارش؛
گروه ورزشی خبرگزاری دانشجو، دو سال است که پرسپولیس به لطف مدیریت خود، ثبات در کادر فنی و بازیکنان تاثیر گذار، در لیگ ایران آقایی می‌کند و تقریبا هیجان لیگ برای قهرمانی از بین رفته است و بقیه تیم‌ها برای دومی و کسب سهمیه آسیایی تلاش می‌کنند، ولی به جهت این که پرسپولیس فاصله خود را با تیم‌های دیگر زیاد کرده هم فصل جاری هم فصل گذشته دیگر بازیکنان به آب و آتش نمی‌زنند برای اینکه به پیروزی برسند. در واقع تیم پرسپولیس از روی شکم سیری پا به میدان مسابقه می‌گذارد و فوتبالی که بازی می‌کند علی رغم ایجاد موقعیت، زهردار نیست.
بعد از پایان هر بازی که پرسپولیس انجام داده اگر به آمار و ارقام دقت کنیم می‌بینیم که درصد مالکیت توپ، تعداد پاس، تعداد سانتر و شوت تقریبا از تمامی تیم‌ها برتر بوده و نتیجه گرفته است، ولی بازی‌هایی که اواخر لیگ انجام می‌دهد معمولا نتیجه مناسبی نمی‌گیرد.
بعنوان مثال هفته 21، بازی در مقابل سایپا که منجر به شکست دو بر یک پرسپولیس شد. در نیمه اول بازیکنان پرسپولیس ضعیف‌تر از نیمه دوم ظاهر شدند و دو گل دریافت کردند و در نیمه دوم هرچه زدند به در بسته خورد.
در هفته 25 بازی دربی هم به همین شکل بود؛ در نیمه اول پرسپولیس فقط مدارا کرد و در اواخر نیمه گل خورد و در نیمه دوم نتوانست به گل برسد و نتیجه را واگذار کرد.
این بی انگیزگی بازیکنان تا جایی به کل تیم اثر گذاشت که پرسپولیس در مقابل تیم السد شکست سنگین سه بر یک را متحمل شد و نتوانست به نتیجه دلخواه برسد. هرچند السد در بازی با پرسپولیس تیم مسلط زمین نبود، ولی توانست با بازیکنان حرفه‌ای خود در لحظاتی که در فاز حمله بود به گل برسد.
بازی که پرسپولیس مقابل نسف قارشی انجام داد هر چند که نشان دهنده توان دفاعی خوب پرسپولیس بود و توانست 90 دقیقه بازی را کنترل کند و تیم نسف را که در آستانه حذف بود و بابت آن به آب و آتش می‌زد که به گل برسد را در ورزشگاه خانگی متوقف کرد، ولی پرسپولیس پتانسیل این را داشت تا بتواند از این بازی پیروز بیرون بیاید.
حتی برانکو هم تلاشی برای به دست آوردن سه امتیاز نکرد و با بیرون کشیدن مهاجمان خود و اضافه کردن هافبک دقایق پایان بازی را با کشیدن بازیکنان به نیمه خودی به دفاع پرداخت و تنها روی دو سه موقعیتی که نوراللهی ایجاد کرد نیم نگاهی به دروازه حریف داشت.
در حالیکه می‌توانستند با ورود مسلمان و پاس‌های توی عمق و پشت دفاع علیپور را صاحب موقعیت کنند و به گل برسند و یا سریع‌تر بشار رسن را وارد زمین کنند و با حرکت پا به توپ او و پاس‌های بلند موقعیت‌های بیشتری خلق کنند.
هرچند که برانکو در بازی‌های گذشته به هر دلیلی به مسلمان بازی نداده است و به نوعی او را تنبیه کرده است، ولی در بازی با سایپا که پرسپولیس شکست خورد می‌توان گفت: بهترین بازیکن پرسپولیس مسلمان بود و توانست از کارشناسان نمره قبولی بگیرد.
فصل پیش هم وقتی قهرمانی پرسپولیس مسجل شد در دیدار با سیاه جامگان نتیجه را واگذار کرد، سیاه جامگانی که انتهای جدول بود و به اکثر تیم‌ها باخته بود و در آن بازی با شکست پرسپولیس در جدول ماندگار شد و به دسته یک سقوط نکرد.
پرسپولیس می‌توانست با شکست سیاه جامگان به درخشش و شکستن رکورد‌های بیشتر ادامه دهد، ولی به راحتی به سیاه جامگان باخت و تقریبا تلاشی برای بدست آوردن نتیجه نکرد!
پرسپولیس از ابتدای فصل بازی‌های درخشانی انجام داد و توانست صدر جدول را در اختیار بگیرد. حتی وقتی مشکلاتی برای آقای گل فصل قبلش بوجود آمد و طارمی محروم شد و پس از آن در حالیکه باعث محروم شدن تیم پرسپولیس از دو پنجره فصل نقل و انتقال شده بود به الطرافه قطر پیوست و تیم را تنها گذاشت، ولی تیم برانکو آنقدر خوب بود و سیستم درستی داشت که براحتی علیپور جوان جایگزین طارمی شد و برانکو آنقدر به او اعتماد کرد تا جایی که آقای فصل جاری نیز از پرسپولیس است و پرسپولیس علاوه بر قهرمانی در آقای گلی هم دبل کرده است.
با توجه به تمام نکات مثبتی که تیم برانکو در دو فصل گذشته داشته، ولی زمانی که احساس کرده به هدف رسیده است دیگر مثل قبل نبوده و برای هر روز بهتر شدن تلاشی نکرده است.
بعد از پایان هر بازی که پرسپولیس انجام داده اگر به آمار و ارقام دقت کنیم می‌بینیم که درصد مالکیت توپ، تعداد پاس، تعداد سانتر و شوت تقریبا از تمامی تیم‌ها برتر بوده و نتیجه گرفته است، ولی بازی‌هایی که اواخر لیگ انجام می‌دهد معمولا نتیجه مناسبی نمی‌گیرد.
بعنوان مثال هفته 21، بازی در مقابل سایپا که منجر به شکست دو بر یک پرسپولیس شد. در نیمه اول بازیکنان پرسپولیس ضعیف‌تر از نیمه دوم ظاهر شدند و دو گل دریافت کردند و در نیمه دوم هرچه زدند به در بسته خورد.
در هفته 25 بازی دربی هم به همین شکل بود؛ در نیمه اول پرسپولیس فقط مدارا کرد و در اواخر نیمه گل خورد و در نیمه دوم نتوانست به گل برسد و نتیجه را واگذار کرد.
این بی انگیزگی بازیکنان تا جایی به کل تیم اثر گذاشت که پرسپولیس در مقابل تیم السد شکست سنگین سه بر یک را متحمل شد و نتوانست به نتیجه دلخواه برسد. هرچند السد در بازی با پرسپولیس تیم مسلط زمین نبود، ولی توانست با بازیکنان حرفه‌ای خود در لحظاتی که در فاز حمله بود به گل برسد.
بازی که پرسپولیس مقابل نسف قارشی انجام داد هر چند که نشان دهنده توان دفاعی خوب پرسپولیس بود و توانست 90 دقیقه بازی را کنترل کند و تیم نسف را که در آستانه حذف بود و بابت آن به آب و آتش می‌زد که به گل برسد را در ورزشگاه خانگی متوقف کرد، ولی پرسپولیس پتانسیل این را داشت تا بتواند از این بازی پیروز بیرون بیاید.
حتی برانکو هم تلاشی برای به دست آوردن سه امتیاز نکرد و با بیرون کشیدن مهاجمان خود و اضافه کردن هافبک دقایق پایان بازی را با کشیدن بازیکنان به نیمه خودی به دفاع پرداخت و تنها روی دو سه موقعیتی که نوراللهی ایجاد کرد نیم نگاهی به دروازه حریف داشت.
در حالیکه می‌توانستند با ورود مسلمان و پاس‌های توی عمق و پشت دفاع علیپور را صاحب موقعیت کنند و به گل برسند و یا سریع‌تر بشار رسن را وارد زمین کنند و با حرکت پا به توپ او و پاس‌های بلند موقعیت‌های بیشتری خلق کنند.
هرچند که برانکو در بازی‌های گذشته به هر دلیلی به مسلمان بازی نداده است و به نوعی او را تنبیه کرده است، ولی در بازی با سایپا که پرسپولیس شکست خورد می‌توان گفت: بهترین بازیکن پرسپولیس مسلمان بود و توانست از کارشناسان نمره قبولی بگیرد.
فصل پیش هم وقتی قهرمانی پرسپولیس مسجل شد در دیدار با سیاه جامگان نتیجه را واگذار کرد، سیاه جامگانی که انتهای جدول بود و به اکثر تیم‌ها باخته بود و در آن بازی با شکست پرسپولیس در جدول ماندگار شد و به دسته یک سقوط نکرد.
پرسپولیس می‌توانست با شکست سیاه جامگان به درخشش و شکستن رکورد‌های بیشتر ادامه دهد، ولی به راحتی به سیاه جامگان باخت و تقریبا تلاشی برای بدست آوردن نتیجه نکرد!
پرسپولیس از ابتدای فصل بازی‌های درخشانی انجام داد و توانست صدر جدول را در اختیار بگیرد. حتی وقتی مشکلاتی برای آقای گل فصل قبلش بوجود آمد و طارمی محروم شد و پس از آن در حالیکه باعث محروم شدن تیم پرسپولیس از دو پنجره فصل نقل و انتقال شده بود به الطرافه قطر پیوست و تیم را تنها گذاشت، ولی تیم برانکو آنقدر خوب بود و سیستم درستی داشت که براحتی علیپور جوان جایگزین طارمی شد و برانکو آنقدر به او اعتماد کرد تا جایی که آقای فصل جاری نیز از پرسپولیس است و پرسپولیس علاوه بر قهرمانی در آقای گلی هم دبل کرده است.
با توجه به تمام نکات مثبتی که تیم برانکو در دو فصل گذشته داشته، ولی زمانی که احساس کرده به هدف رسیده است دیگر مثل قبل نبوده و برای هر روز بهتر شدن تلاشی نکرده است.
ارسال نظرات