تاريخيترين سند مبارزاتی امام خميني در سال 1323
محمد گنجي ـ گروه انديشه؛ در حالي كه تبليغات مسموم عليه اسلام و روحانيت و حوزههاي علميه، سعي داشت در سطح وسيعي مردم را از اصول راستين اسلام دور نمايد، حضرت امام خميني(ره) در 15 ارديبهشت 1323 ش برابر با 11 جماديالاول 1363 در سن چهل و دو سالگي، اولين بيانيه ي سياسي خود را صادر كردند(1): «بسم اللَّه الرَّحمنِ الرَّحيم؛ قال اللَّه تعالى: «قُلْ انَّما اعِظُكُم بِواحِدَةٍ أنْ تَقُومُوا لِلّهِ مَثنى وَ فُرادى.»(2)
خداى تعالى در اين كلام شريف، از سرمنزل تاريك طبيعت تا منتهاى سير انسانيت را بيان كرده، و بهترين موعظههايى است كه خداى عالم از ميانه ي تمام مواعظ انتخاب فرموده و اين يك كلمه را پيشنهاد بشر فرموده. اين كلمه تنها راه اصلاح دو جهان است. قيام براى خداست كه ابراهيم خليل الرّحمن را به منزل خلّت رسانده و از جلوههاى گوناگون عالم طبيعت رهانده؛ «خليلآسا درِ علم اليقين زن ـ نداى «لا احبّ الآفلين(3) زن» قيام للَّه است كه موسى كليم را با يك عصا به فرعونيان چيره كرد و تمام تخت و تاج آن ها را به باد فنا داد و نيز او را به ميقات محبوب رساند و به مقام صَعْق(4) و صَحْو(5) كشاند. قيام براى خداست كه خاتم النبيين ـ صلى اللَّه عليه و آله ـ را يك تنه بر تمام عادات و عقايد جاهليت غلبه داد و بت ها را از خانه ي خدا برانداخت و به جاى آن توحيد و تقوا را گذاشت و نيز آن ذات مقدس را به مقام قابَ قوسيْن أو أدنى(6) رساند.»
در اين بيانيه، حضرت امام ضمن بررسي و تحليل اوضاع گذشته، حال و آينده ي مردم، قيام براي خدا را تنها راه اصلاح جهان عنوان كرده كه آن، فلسفه ي بعثت همه ي انبياي الهي بوده است. ايشان در ادامه، دلايل بدبختي مسلمانان و ملت ايران را تشريح ميكنند: «خودخواهى و ترك قيام براى خدا ما را به اين روزگار سياه رسانده و همه ي جهانيان را بر ما چيره كرده و كشورهاى اسلامى را زير نفوذ ديگران درآورده. قيام براى منافع شخصى است كه روح وحدت و برادرى را در ملت اسلامى خفه كرده. قيام براى نفس است كه بيش از ده ميليون جمعيت شيعه را به طورى از هم متفرق و جدا كرده كه طعمه ي مشتى شهوتپرست پشت ميزنشين شدند. قيام براى شخص است كه يك نفر مازندرانى بي سواد(7) را بر يك گروه چندين ميليونى چيره مىكند كه حَرْث و نسل آن ها را دستخوش شهوات خود كند. قيام براى نفع شخصى است كه الآن هم چند نفر كودك خيابانگرد را در تمام كشور بر اموال و نفوس و اعراض مسلمانان حكومت داده. قيام براى نفس اماره است كه مدارس علم و دانش را تسليم مشتى كودك ساده كرده و مراكز علم قرآن را مركز فحشا كرده. قيام براى خود است كه موقوفات مدارس و محافل دينى را به رايگان تسليم مشتى هرزه گرد بي شرف كرده و نَفَس از هيچ كس در نمىآيد. قيام براى نفس است كه چادر عفت را از سر زن هاى عفيف مسلمان برداشت و الآن هم اين امر خلاف دين و قانون در مملكت جارى است و كسى بر عليه آن سخنى نمىگويد. قيام براى نفع هاى شخصى است كه روزنامهها كه كالاى پخش فساد اخلاق است، امروز هم همان نقشهها را كه از مغز خشك رضاخان بي شرف تراوش كرده، تعقيب مىكنند و در ميان توده پخش مىكنند. قيام براى خود است كه مجال به بعضى از اين وكلاى قاچاق داده كه در پارلمان بر عليه دين و روحانيت هر چه مىخواهد بگويد و كسى نفس نكشد.»
و در قسمت ديگري، مسؤوليت سنگين علما و روحانيان را برشمرده و عواقب زيانبار غفلت سياسي آن ها را متذكر ميشوند. در ادامه، ايشان در اين بيانيه، صريحاً علماي اسلام و جامعه ي اسلامي را به قيام عمومي فراخواندند و نسبت به سكوت در برابر توطئههاي ضد اسلام هشدار دادند: «هان اى روحانيين اسلامى! اى علماى ربانى! اى دانشمندان ديندار! اى گويندگان آيين دوست! اى دينداران خداخواه! اى خداخواهان حقپرست! اى حقپرستان شرافتمند! اى شرافتمندان وطن خواه! اى وطن خواهان با ناموس! موعظت خداى جهان را بخوانيد و يگانه راه اصلاحى را كه پيشنهاد فرموده بپذيريد و ترك نفع هاى شخصى كرده تا به همه ي سعادت هاى دو جهان نايل شويد و با زندگانى شرافتمندانه ي دو عالم دست در آغوش شويد. «إنّ للَّه فى ايّام دهركم نفحاتٌ ألا فتعرّضوا لها»(8)؛ امروز روزى است كه نسيم روحانى الهى وزيدن گرفته و براى قيام اصلاحى بهترين روز است، اگر مجال را از دست بدهيد و قيام براى خدا نكنيد و مراسم دينى را عودت ندهيد، فرداست كه مشتى هرزه گرد شهوتران بر شما چيره شوند و تمام آيين و شرف شما را دستخوش اغراض باطله ي خود كنند. امروز شماها در پيشگاه خداى عالم چه عذرى داريد؟ همه ديديد كتاب هاى يك نفر تبريزى بىسر و پا(9) را كه تمام آيين شماها را دستخوش ناسزا كرد و در مركز تشيع به امام صادق و امام غايب ـ روحى له الفداء ـ آن همه جسارت ها كرد و هيچ كلمه از شماها صادر نشد. امروز چه عذرى در محكمه ي خدا داريد؟ اين چه ضعف و بيچارگى است كه شماها را فرا گرفته؟ اى آقاى محترم كه اين صفحات را جمعآورى نموديد و به نظر علماى بلاد و گويندگان رسانديد! خوب است يك كتابى هم فراهم آوريد كه جمع تفرقه ي آنان را كند و همه ي آنان را در مقاصد اسلامى همراه كرده از همه امضا مىگرفتيد كه اگر در يك گوشه ي مملكت به دين جسارتى مىشد، همه يكدل و جهت از تمام كشور قيام مىكردند. خوب است ديندارى را دست كم از بهاييان ياد بگيريد كه اگر يك نفر آن ها در يك ديه(10) زندگى كند، از مراكز حساس آن ها با او رابطه دارند و اگر جزئى تعدى به او شود براى او قيام كنند. شماها كه به حق مشروع خود قيام نكرديد، خيرهسران بىدين از جاى برخاستند و در هر گوشه زمزمه ي بىدينى را آغاز كردند و به همين زودى بر شما تفرقه زدهها چنان چيره شوند كه از زمان رضا خان روزگارتان سخت تر شود. «وَ مَنْ يَخْرُجْ مِنْ بَيْتِهِ مُهاجِراً الَى اللَّهِ وَ رَسولِهِ ثُمَّ يُدرِكْهُ الْمَوتُ فَقَد وَقَعَ أَجْرُهُ عَلَى اللَّهِ»(11)
مقصود امام از انتشار اين بيانيه، به صدا در آوردن زنگ خطر و بيدار باشي براي طلاب جوان بود. اين اقدام، شخصيت و موضع سياسي ايشان را بيش از پيش آشكار كرد و به تدريج زمينه ي حضور عدهاي از ياران همفكر را در جمع شاگردان ايشان فراهم آورد. اين اشخاص كساني بودند كه هسته ي اصلي اقدامات انقلابي سالهاي بعد را تحت رهبري معظمٌله، تشكيل دادند.
نکته ي جالب توجه در اين پيام، شجاعت مثال زدني حضرت امام است که در آن دوران خفقان رضاخاني با چنان جسارت و بيان محکمي، اينچنين سخناني را بر زباني مي رانند و شاه قلدر و مستبد را به آن زبان تند و آتشين خطاب مي کنند و مورد حمله ي برق آساي خود قرار مي دهند. گويي بايد کسي مي آمد و با شوکي محکم و استوار روحانيون و مردم را به قيام عليه اينهه خواري و ذلت وا مي داشت و ايشان را از خواب غفلت بيدار مي کرد تا آنگونه به سوي انقلاب اسلامي حرکت مي کردند.
11 شهر جمادى الاولى 1363ـ سيد روح اللَّه خمينى
.....
پي نوشت ها:
1ـ صحيفه امام؛ ج1؛ ص 21
2ـ سوره ي سبأ؛ آيه ي 46؛ اي رسول، بگو به امت، که من به يک سخن شما را پند مي دهم، وآن سخن اينست که شما خالص براي خدا، دو نفر دو نفر با هم يا هر يک تنها، قيام کنيد.
3ـ اشاره به بخشي از آيه ي 76 سوره ي انعام:
4ـ بيهوشي و در اصطلاح عرفاني به معني فناي عبد سالک
5ـ هوشياري و در اينجا بقاي بالله پس از فناي في الله. و بازگشت به عالم ناسوت براي امتثال امر رب جليل.
6ـ سوره ي نجم؛ آيه ي 9
7ـ رضاخان پهلوي
8ـ بحار الانوار؛ ج68؛ص221ـ کنزالعمال؛ ج7؛ ص769
9ـ احمد کسروي، نويسنده و مؤلف کتاب هاي ضد مذهبي
10ـ تلفظ قديم ده
11ـ اشاره به بخشي از آيه ي 100 سوره ي نساء؛ و هرگاه کسي از خانه ي خويش براي هجرت به سوي خدا و رسول بيرون آيد، و در سفر مرگ او فرا رسد، اجر و ثواب چنين کسي بر خداست.
/انتهاي پيام/