به گزارش گروه ورزشی خبرگزاری دانشجو، کارلوس کی روش در مصاحبه ای در مورد مشکلات آماده‌سازی در راه جام جهانی و ممنوعیت حضور زنان در ورزشگاه‌های ایران صحبت کرد. ایران امروز باید با یکی از بهترین تیم‌های دنیا بازی کند و کی‌روش می‌گوید در حالت عادی برای داشتن شانس پیروزی مقابل آن‌ها باید با ۱۶ بازیکن به زمین می‌رفت، البته اگر ایران مهمترین سلاحش را در اختیار نداشت.
پیروزی مقابل مراکش چه جایگاهی در کارنامه حرفه‌ای شما دارد؟
بهترین نیست، اما بدون شک جزو پنج تای اول است. ولی در فوتبال مهم این نیست که چگونه شروع می‌کنید، بلکه مسئله اصلی چگونه تمام کردن است و ما هنوز راه زیادی تا پایان داریم. ما هنوز دو مسابقه دیگر داریم که در آن‌ها باید از جنگیدن برای رویاهایمان لذت ببریم. رویای ما وقتی اینجا آمدیم این بود که بجنگیم و ذهنیت، باور و اراده بازیکنان‌مان را به جهان نشان دهیم و این هدف با رسیدن به مرحله دوم حاصل می‌شود.
حالا ما باید با تیم‌هایی بازی کنیم که نامزد قهرمانی در جام جهانی هستند و این خیلی سخت‌تر خواهد بود. اما از طرف دیگر این برای ما یک منبع الهام است. اگر ما در بازی اول از خودگذشتگی داشتیم و سخت تلاش کردیم، در بازی دوم و سوم باید دو برابر تمرکز داشته باشیم، انرژی صرف کنیم و بهترین عملکرد را داشته باشیم.
روحیه بازیکنان را چطور کنترل می‌کنید؟
این بازیکنان نشان داده‌اند که آماده رقابت هستند. مهمترین مسئله این است که کاری کنم تا ذهنیت آن‌ها در مورد بازی با پرتغال و اسپانیا واقع‌گرا باقی بماند. البته این قطعا به معنای این نیست که خالی از شور و حرارت باشند، بلکه باید مصمم و جنگجو باشند و من مطمئنم که این بچه‌ها بارها و بارها این کار را تکرار می‌کنند و اگر لازم باشد ۹۰ دقیقه برای توپ می‌جنگند. باید مطمئن شویم که مردم پس از بازی با اسپانیا و پرتغال به ما افتخار می‌کنند.
برای بازی با اسپانیا چه نقشه‌ای دارید؟
اگر داور متوجه نمی‌شد، سعی می‌کردم با ۱۵ یا ۱۶ بازیکن مقابل آن‌ها بازی کنیم. هر بازیکن ما باید به اندازه دو نفر بدود. امیدوارم این کار در پایان بازی به نفع ما تمام شود و توازن لازم را ایجاد کند. همه ما می‌دانیم که اسپانیا و پرتغال شانس قهرمانی هستند و بازیکنان‌شان در بهترین باشگاه‌ها بازی می‌کنند، اما تنها حقی که ندارند این است که فکر کنند ما برای رقابت آن‌جا نرفته‌ایم یا شانس برنده شدن نداریم.
با مساوی راضی خواهید شد؟
هر اتفاقی که مقابل اسپانیا بیفتد یک مزیت است. برای ما مهم نیست که نتیجه برد یا تساوی باشد، این یک گام بزرگ در رویای ما است.
مربی ایران بودن چه حالی دارد؟
فوق‌العاده است. برای من این یک چالش روزانه است؛ نه تنها داخل زمین بلکه بیرون از آن و با تمام مشکلات و سختی‌هایی که با آن روبرو می‌شویم. تمام این‌ها موجب می‌شود تا بازیکنان بیشتر کنار هم قرار بگیرند و متحدتر شوند.
این مشکلات چه چیزهایی هستند؟
با مشکلات ناشی از تحریم، ما برای رزرو هتل، بلیت هواپیما، خرید وسایل و انجام بازی‌های دوستانه دردسر داریم. الان وقت حرف زدن از این مسائل نیست چون به نظر می‌رسد که می‌خواهیم بهانه بیاوریم. این یکی از چیزهایی است که من و بازیکنانم همواره با آن می‌جنگیم. هرگز به بازیکنانم اجازه نداده‌ام که از این مشکلات به عنوان بهانه‌ای برای توجیه شکست استفاده کنند. ما این جا بازیکن یا مربی "سوپرمن" نداریم. فقط اسپانیا، آرژانتین و پرتغال سوپرمن دارند. ما این جا گروهی بازیکن متحد داریم که می‌توانند کارهای "سوپرمن گونه" بکنند.
نظر شما راجع به ممنوعیت حضور زنان در ورزشگاه‌های ایران چیست؟
نظر من هم تفاوتی با اکثر مردم ندارد. به هر حال در ایران دغدغه‌هایی از نقطه نظر فرهنگی و اجتماعی وجود دارد. شغل من این است که به آن‌ها احترام بگذارم. وظیفه من نیست که به کارزارهای بله یا نه ملحق شوم، هرچند که قطعا نظر شخصی خودم را دارم. تنها چیزی که می‌توانم با اطمینان بگویم این است که هیچ چیز در دنیا تا ابد بدون تغییر باقی نمی‌ماند. یک طرف ماجرا نظر شخصی من است و طرف دیگر این است که به عنوان سرمربی تیم ملی باید به تصمیمی که بخشی از فرهنگ جامعه است، احترام بگذارم.