«عشق به امام حسین(ع) و انرژی مثبتی که از روضه خوانی ها میگرفتیم باعث شد بتوانیم کار را شبانه روزی با کمترین استراحت انجام دهیم»
گروه فرهنگی خبرگزاری دانشجو: یکی از مهمترین دغدغه های برگزار کنندگان هیئت ها به خصوص در ایام دهه اول محرم ، طراحی و اجرای دکور پشت زمینه و فضاسازی داخلی است. موضوعی که در چند سال اخیر با خلاقیت ها و هنرمندی خاصی در هیئت ها اجرا می شود و زیبایی چشم نوازی به فضای جلسات می دهد. هیئت یا فاطمة الزهرا(س) شهر بابل از جمله هیئت هایی بود که محرم امسال تلاش زیادی برای طراحی دکور و پشت زمینه هیئت کرد و تصاویر چشم نوازی از مراسم عزاداری این هیئت منتشر شد. ساخت بخشی از ضریح مطهر حضرت اباعبدالله(ع) با تلفیقی از هنر گچ بری ، نقاشی و خطاطی حاصل تلاش های محمد قربان نیا جوان 35 ساله و اهل بابل است. پای صحبت های این هنرمند هیئتی نشستیم تا واگویه هائی از تجربه ی ناب و متفاوتش از ساخت دکور ضریح اباعبدالله الحسین(ع) بشنویم.
*به چه کاری مشغول هستید؟
شغل اصلی بنده گچ بری است و البته مسلط به نقاشی و خطاطی و مجسمه سازی و قالب گیری سیلکون نیز هستم.
*چه عاملی باعث آشنائی و ورود شما به هیئت و دستگاه امام حسین(ع) شد؟
حدود 10 سال قبل با توجه به علاقه ای که به برنامه های عزاداری و هیئت داشتم از طریق برادرم برای اولین بار در این هیئت شرکت کردم . نمی دانم چه جذبه ای باعث پایبندی بنده در هیات شد؛ ولی از خدای بزرگ ممنونم که لطف خود را در حقم تمام کرد .
*از مشخصات طرح دکور برایمان بگویید؟ و اینکه چطور اجرایی شد؟
در ابتدا بنا بر این بود که چند نفر از خادمین هیأت، کربلا بروند تا از ضریح حرم ارباب، با زاویه های مختلف عکسبرداری کنند. اما از طرفی وقت خیلی کمی داشتیم و فرصت مان محدود بود و از طرفی هزینه اجرای این طرح خیلی بالا می رفت. در نتیجه با یک عکسی که از حرم داشتیم کار را شروع کردیم. اما برای اینکه بتوانیم طرح را روی جایگاه به طول ۸ متر وارتفاع ۳ متر اجرا کنیم نیاز به بزرگنمائی چند برابری داشتیم به نحوی که مثلا طرح گلی از ضریح که ۶ سانت پهنا داشت، باید به پهنای ۱ متر اجرا می شد. به همین خاطر مجبور شدیم با تغییراتی در طرح ضریح اصلی که البته به اصل کار هم ضربه نزند طرح گلها عوض شود تا زیبایی بیشتری داشته باشد که الحمدلله این مقصود حاصل شد و طرح زیبائی خود را از دست نداد.
*مدت زمان آماده سازی و اتمام طرح چه قدر بود و خود شما برای این کار چقدر وقت گذاشتید؟
تقریبأ از زمان طراحی تا اجرا و پایان کار حدود ۳ ماه طول کشید. بنده هم تقریبأ ۴۵ روز کار شبانه روزی داشتم. خیلی سخت است که وقت کمی داشته باشی و کار، یک کار هنری مذهبی آن هم بعنوان پشت زمینه ایام عزای دردانه خلقت حضرت اباعبدالله باشد. از طرفی سرعت کار و کیفیت را هم باید رعایت می کردم. خدا را شکر با عنایت اهل بیت و پشت کار و همکاری همه دوستان و خادمین عزیزی که در هنگام اجرای کار از هیچ تلاشی دریغ نداشتند توانستیم کار را یک روز مانده به شب اول محرم آماده کنیم.
*در مدت ساخت این طرح، چه شیرینی ها و زیبایی هایی و از طرفی دیگر چه سختی ها یا تلخی هایی را تحمل کردید؟
تلخی اش برای من فقط آن جایی بود که در حال ساخت طرحی از ضریحی بودم که هنوز خودم از نزدیک ندیدمش و یاد کربلائی که هنوز نرفته ام. یاد حضرت رقیه سه ساله و ... وگرنه کار برای امام حسین (ع) لذت بخش است و سختی ندارد.
زیباترین قسمت کار هم ، آخرشبها بود که بچه ها دورهم جمع می شدند و با حضور نوکرهای ارباب مثل حاج رضابذری و کربلائی جبار بذری و ... پای این طرح ضریح روضه ارباب می خواندند و گریه می کردند. عشق به ارباب و انرژی مثبتی که از روضه خوانی ها میگرفتیم باعث شد بتوانیم کار را شبانه روزی با کمترین استراحت انجام دهیم. کل خادم های هیات هر کدام به نحوی زحمت کشیدند؛ همه یک هدف را دنبال می کردند و برای بالا بردن کیفیت مراسم عزاداری اهل بیت تمام سعی شان را می کردند، از همین جا دست تک تکشان را می بوسم.
*شما شغلتان کارگری است و از سویی متأهل هستید و سه فرزند هم دارید ، در این اوضاع سخت اقتصادی چه چیزی باعث شد که یک ماه از وقت و کار و زندگیتان را صرف این کار کنید؟
هر کسی در این شرایط ، مشکلات و سختی های خاص خودش را دارد، ولی محبت به اهل بیت (ع) این مسائل را نمی شناسد، من در طول مدت کار روی این طرح، علیرغم اینکه از کار خودم جدا بودم ولی شکر خدا به برکت اهلبیت علیهم السلام اصلا در مضیقه مالی نیفتادم ، و از جاهایی که فکرش را نمی کردم روزی من و خانواده ام می رسید.
*وقتی کار ساخت تمام شد و به طرح نگاه کردید، چه احساسی داشتید؟
واقعیتش را بگویم ، با توجه به اینکه کار از یک سایز کوچک به سایز چند برابری تغییر کرده بود و قرینه سازی ها و دقت کار به علت بزرگنمائی باید بیشتر میشد فکرش را نمی کردم که در این زمان کم ، کار اینقدر خوب در بیاد. کار که تمام شد خستگی جسمی که در بدنم بود با نگاهی که به طرح انداختم کاملا از تنم رفت و به این باور رسیدم که کاری که برای امام حسین (ع) باشد، نیمه تمام، روی زمین نمی ماند...
*اگر بخواهید طرحتان را به یکی از شهدای کربلا تقدیم کنید؛ به چه کسی تقدیم می کنید؟
بنده سرباز امام زمان (عج) هستم؛ مسلما این کار را به امام حی و حاضرمان تقدیم کردم. ولی اگر بخواهم این کار را به یکی از شهدای کربلا تقدیم کنم، کسی نیست جز اقا مسلم ابن عقیل.
*چه کسانی در اجرای این طرح به شما کمک کردند ؟
بسیاری از رفقای هیئت در این مدت کمک حال ما بوند . از خادمین عزیزی که در این حدود دو ماه فعالیت از همکاری و یاری به بنده دریغ نورزیده اند یاد کنم که اگر نبود کمک و همراهی این عزیزان این طرح آنچه که اکنون از کار در آمده در نمی آمد . استاد یوسف نوروزی خطاط خط ثلث، اقای سید حسین برهانی مدیریت اجرای طرح ، آقای علی حبیب زاده کار آهنگری و آقایان مهرداد کربلایی و حسن ولیپور اجرای رنگ و نقاشی طرح را بر عهده داشتند
و حرف آخر...
در آخر از برادر عزیزم آقا مسعود که در آشنائی من با هیئت نقش بسزائی داشت و در این ایام نیز شبانه روز دوشادوش بنده در اجرای طرح هیئت درکنار بنده بودتشکر می کنم. همچنین یک تشکر ویژه از همسر گرانقدرم دارم که در این ایام با توجه به کمرنگ بودن حضورم بار مسئولیت منزل را به تنهائی به دوش کشیده امیدوارم جزای خیر این صبر و تحمل را خانوم حضرت زهرا و خانم حضرت زینب سلام الله علیهما به همسرم عطا فرمایند.