به گزارش گروه دیگر رسانه های خبرگزاری دانشجو، وطن امروز نوشت: باید نشست و به درگاه خداوند دعا کرد تا زمانی که وضعیت بیمارستانها مشخص نشده، زلزلهای پایتخت را تهدید نکند و با خود این بیت را زمزمه کرد: «زلزله نیا، فرسوده است مریضخانهها!» چرا که این روزها وضعیت فیزیکی بسیاری از بیمارستانها بویژه در کلانشهری مانند تهران در شرایطی است که با کوچکترین تکان و زمینلرزه تخریب میشود!
جالب اینجاست که بتازگی رئیس مرکز تحقیقات سلامت در حوادث و بلایا هم با اشاره به وضعیت ایمنی بیمارستانها در کشور، گفته است: «متاسفانه نظارتی بر ساخت بیمارستانهای جدید وجود ندارد؛ دانشگاههای علوم پزشکی پول کافی برای ساخت بیمارستان ندارند و چون پول پیمانکار داده نمیشود، پیمانکاران از کیفیت میزنند». حمیدرضا خانکه با اشاره به وضعیت ایمنی بیمارستانها در کشور افزود: حدود ۱۳۵ هزار تخت بیمارستانی و هزار بیمارستان داریم و بهطور متوسط مراکز درمانی ما طول عمری بین ۱۰ تا ۵۰ سال دارند.
اگر زلزله بیاید؟
هر از گاهی در جامعه صحبت از زلزله احتمالی در پایتخت مطرح و مباحث پیرامون این موضوع نقل محافل و رسانهها میشود. زمانی که در تاکسی، اتوبوس و حتی بین اعضای خانواده، از زلزله صحبت میشود، ناخودآگاه تنمان میلرزد و با خود میگوییم خدا نکند زلزله بیاید و ترس ناشی از حادثهای عظیم همه وجودمان را فرا میگیرد.
اما در این بین هستند افرادی که آینده را میبینند و تصاویر پس از زلزله را با خود تجسم میکنند. افرادی که از ما بیشتر نگرانند، نگران از روزی که خدای نکرده زلزلهای با قدرت بیش از ۷ ریشتر تهران را زیر و رو کند و مجال نفس کشیدن را به جنبندهای ندهد.
کارشناسان نگرانند
این روزها مهمترین نگرانی و دغدغه کارشناسان در حوزه زمینشناسی، مقاوم نبودن ساختمانهایی است که بعد از زلزله کاربرد حیاتی دارند و چنانچه در زلزله احتمالی ویران شوند، باید آمار جانباختگان زلزله احتمالی را بیش از پیشبینیها دانست، چرا که مجروحان حادثه هم به جمع جانباختگان میپیوندند! درحال حاضر، وضعیت فیزیکی بسیاری از بیمارستانهای تهران در شرایطی است که با کوچکترین تکان و زمینلرزه تخریب میشود. همین بیمارستانها در شرایط ویژه باید علاوه بر خدماترسانی، پناهگاهی ایمن برای مصدومان باشند.
چه کسی مسؤول است؟
به راستی چه کار باید کرد، چه کسی مسؤول و پاسخگوی این وضعیت است؟! این در حالی است که ساخت و بهرهبرداری از یک مرکز درمانی در استاندارد بیمارستانها با توجه به بهترین شرایط و تامین منابع مالی یک مرکز درمانی، حداقل ۳ تا ۴ سال به طول میانجامد. البته چنانچه به وضعیت بودجهای وزارت بهداشت نگاهی داشته باشیم، نمیتوانیم امیدوار باشیم این وزارتخانه بتواند در کمترین زمان ممکن نسبت به جایگزینی بیمارستانهای فرسوده تهران از طریق ساخت بیمارستانهای جدید اقدام کند.
بیمارستانها چقدر عمر دارند؟
رئیس مرکز تحقیقات و سلامت در حوادث و بلایا با بیان اینکه بزرگترین ایرادمان در این حوزه این است که بیمارستانهای ما از نظر سازهای ضعیف هستند، به ایسنا گفته است: «بنابراین در نظام سلامت باید سعی شود یا بیمارستانها را بازسازی کنیم یا بیمارستانهای جدیدی جایگزین بیمارستانهای کهنه و قدیمی شوند. در کشور ما تعدادی از بیمارستانها عمر ۶۰ ساله، ۴۰ ساله و ۳۰ ساله دارند. از این رو به نظر میآید ساختمانهای بیمارستانی باید با کمک شهرداریها از نظر سازهای ارزیابی شوند و بیمارستانهایی که توان ندارند یا اینکه خیلی مقاومتشان پایین است، دوباره ساخته و بیمارستانهای جدید جایگزینشان شوند».
نظارت نامناسب
خانکه تاکید کرد: متاسفانه نظارتی بر ساخت بیمارستانهای جدید وجود ندارد. باید توجه کرد سیستم پیمانکاری برای ساخت بیمارستان سیستم مناسبی نیست. روسای دانشگاههای علوم پزشکی و معاونان درمان پول کافی برای ساخت بیمارستان ندارند، بنابراین چون پول پیمانکار داده نمیشود، پیمانکاران از کیفیت میزنند. بنابراین در این زمینه هیچکس شخصا مقصر نیست، بلکه فرآیند مالی و پیمانکاری مناسب نیست.