در حديثى مىخوانيم كه «اسماء بنت عميس» خدمت پيامبر صلى الله عليه و آله عرض كرد: گاه به فرزندان جعفر چشم مىزنند، آيا «رقيه» اى براى آنها بگيرم (منظور از «رقيه» دعاهائى است كه مىنويسند و افراد براى جلوگيرى از چشم زخم با خود نگهميدارند و آن را تعويذ نيز مىگويند).
پيامبر صلى الله عليه و آله فرمود: نعم، فلو كان شىء يسبق القدر لسبقه العين «آرى، مانعى ندارد، اگر چيزى مىتوانست بر قضا و قدر پيشى گيرد چشم زدن بود»! «مجمع البيان جلد 10».
و در حديث ديگرى آمده است كه اميرمؤمنان عليه السلام فرمود: پيامبر صلى الله عليه و آله براى امام حسن و امام حسين عليهما السلام «رقيه» گرفت، و اين دعا را خوانده اعيذكما بكلمات التامة و اسماء اللَّه الحسنى كلها عامة، من شر السامة و الهامة، و من شر كل عين لامة، و من شر حاسدٍ اذا حسد: «شما را به تمام كلمات و اسماء حسناى خداوند از شر مرگ و حيوانات موذى، و هر چشم بد، و حسود آنگاه كه حسد ورزد مىسپارم، سپس پيامبر صلى الله عليه و آله نگاهى به ما كرد و فرمود: «اينچنين حضرت ابراهيم براى اسماعيل و اسحاق تعويذ نمود» «نورالثقلين جلد 5».
در نهج البلاغه نيز آمده است العين حق و الرقى حق: «چشم زخم حق است و توسل به دعا براى دفع آن نيز حق است» «تفسير نمونه»./انتهاي پيام/
ارسال نظرات