به گزارش گروه ورزشی خبرگزاری دانشجو، در واقع روش‌های کنترل این کار توسط فدراسیون‌ها خیلی موفق نبوده و تاکنون قانونی هم مبنی بر ممنوعیت خالکوبی در میان ورزشکاران به تصویب نرسیده است. نکته‌ای که باعث می‌شود اجرای چنین قانونی در ایران سخت‌تر از حالت عادی باشد، ورود برخی بازیکنان دورگه به تیم‌های ملی یا نفراتی است که سال‌ها خارج از ایران بازی می‌کردند. آنها که با فرهنگ ایرانی بزرگ نشده‌اند، ممکن است خالکوبی‌های زیادی داشته باشند که نمونه‌های بارز بازیکنی مثل اشکان دژاگه در فوتبال و مایک رستم‌پور در بسکتبال هستند.
روز گذشته عبدالحمید احمدی، معاون فرهنگی وزارت ورزش با اشاره به ورود این وزارتخانه به پرونده ورزشکاران دارای خالکوبی صحبت‌های جالبی را مطرح کرده است: «خالکوبی در فرهنگ ایران نیست. این یک امر کاملا تقلیدی و وارداتی است که متاسفانه توسط برخی ورزشکاران که بعضا هم جزو چهره‌ها هستند، انجام می‌شود؛ بنابراین رؤسای فدراسیون‌ها حداقل باید در سطوح ملی با حساسیت بیشتری نسبت به آن برخورد داشته باشند.
این دسته از ورزشکاران نباید خالکوبی کنند یا اگر خالکوبی دارند، باید مجاب شوند به هنگام حضور در میادین ملی، طرح خالکوبی خود را بپوشانند.» معاون فرهنگی وزیر ورزش که در صحبت‌های خود به تذکر به روسای فدراسیون‌ها اشاره کرده، به‌طور تلویحی از ممنوعیت خالکوبی توسط ورزشکاران به‌ویژه در سطح ملی پرده برداشته است. البته به گفته احمدی چنین قانونی در ورزش ایران وجود نداشته و ندارد، اما باید توسط فدراسیون‌ها کنترل شود. او در بخش دیگری از صحبت‌هایش به چند فدراسیون مطرح، تذکر داده است: «موضوع خالکوبی را در دو، سه فدراسیون خیلی زیاد می‌بینیم اما در سایر فدراسیون‌ها به چشم نمی‌آید.»
تعداد نظرات: ۱
ناشناس
۲۱:۰۷ - ۱۳۹۷/۱۲/۲۳
پاسخ
درود بر آن فکری که این بحث را به راه انداخته فوتبال باید بی در و پیکر نباشد فوتبال باید قاعده داشته باشد گزینش داشته باشد هرکسی به هر خواسته خود عمل می کند و بیشتر جا ها هم چون بدون ضابطه است شکست می خوریم بچه مسلمان کجا خالکوبی کجا تبعیت از خارجی ها کجا کسی که برای کشور می خواهد مقام بیاورد باید استقلال داشته باشد باید از مراجع تقلید خود برای هر ابهامی سئوال کند و جواب بگیرد سر خود کار کردن ،آن هم برای وطن خویش هزینه دارد و ما همه مسئول هستیم باید برای همه کارهای خودمان جواب مستدل داشته باشیم
ارسال نظرات