به گزارش گروه ورزشی خبرگزاری دانشجو، عابدینی در ابتدا درباره این جایزه توضیح داد: مسابقه جهانی سالی یک بار برگزار می شود و اهمیت بالایی برای همه کشورها دارد، امسال حضور در این مسابقه برای گرفتن سهمیه المپیک هم مطرح بود و همه با قدرت آمده بودند و من بعد از 22 سال موفق شدم مدال برنز جهانی را بگیرم. این مدال برایم ارزشمند بود، حریفان قدرتمندی را شکست دادم و از بین مدالهایی که گرفتم این برایم ارزشمند ترین است.
فخری نیز با بیان اینکه جای خالی این مدال در کلکسیون مدالهای عابدینی بود و بسیار ارزشمند است، درباره اهمیت آن گفت: اگر جستجو کنید 100 سال پیش در مسابقات چه کسی در این مسابقات مدال آورده، اسامی آنها می آید و ارزش بسیار بالایی دارد. تمام کشورها هم و غمشان را برای گرفتن این مدالها می گذارند.
در ادامه عابدینی با اشاره به اینکه در المپیک لندن سی و ششم شده بود، یادآور شد: وقتی داشتیم از دهکده مسابقات برمی گشتیم در هواپیما با هم عهد بستیم که المپیک بعدی مدال بگیریم. در المپیک ریو هم تا پای مدال رفتم و ناداوری هایی پیش آمد اما اکنون تمام هم و غم من 2020 است و سهمیه المپیک را هم در انفرادی هم در تیمی خواهیم گرفت.
وی اذعان کرد: قول مدال طلای المپیک را می دهم چون در ریو حقم بود که طلا بگیرم و اگر به فینال می رفتم طلا می گرفتم و بازیکنی را که طلا گرفته بود دو ماه قبل شکست داده بودم. ورزشکاری که در ریو قهرمان شده بود یک ماه قبلش به من باخته بود.
فخری نیز درباره ناداوری ها در عرصه شمشیربازی تصریح کرد: کانالی در شمشیربازی داریم که صحنه های داوری را برای بچه ها می گذاریم. روس ها همه کاره فدراسیون جهانی هستند، آلمان ها هم سالها قهرمان بودند. من به همه بچه ها گفتم در هر بازی دو سه امتیاز را باید برای داور بگذاریم و با تصور دو یا سه هیچ و حتی 4 بر هیچ مسابقه را شروع کنیم، چون ما هیچوقت سهمی در این مدالها نداشتیم و جلوی ما را می گیرند اما عابدینی این بار بسیار قاطع رقبا را کنار گذاشت.
عابدینی در پاسخ به این سوال که چرا مدالت را به دختران تان تقدیم کردید، توضیح داد: قبل از این مسابقات حادثه ای برای دختر کوچکم پیش آمد و شی وارد چشم او شد. در بیمارستان خیلی بهم ریخته بودم و آنجا عهد کردم در مسابقات جهانی مدال بگیرم. سرانجام به مسابقات رفتیم تا برای دخترانمان مدال بگیریم. من دو دختر و آقای فخاری یک دختر و یک پسر دارد.
در ادامه آیتمی پخش شد و گزارشگر «سلام صبح بخیر» از مردم می پرسید آیا مجتبی عابدینی را می شناسند؟ بعضی ها گفتند او را نمی شناسند و حتی نمی دانستند در چه رشته ورزشی فعالیت می کند. فخری در ادامه برنامه در واکنش به این آیتم گفت: مردم حق دارند که قهرمان شمشیربازی را نشناسند. چون تا چند وقت پیش اسم ورزش که می آمد فقط بحث فوتبال و کشتی مطرح می شد، جدیدا والیبال هم اضافه شده. در المپیک وقتی من و مجتبی برگشتیم و او چهارم شده بود حالمان خراب بود اما وقتی گوشی هایمان را روشن کردیم دیدیم مجتبی حدود 17 هزار و من 4، 5 هزار پیام دارم و مردم تازه فهمیده بودند ما شمشیربازی هم داریم و تا دو سه صبح نشسته بودند و مسابقات را پیگیری کرده بودند.
عابدینی نیز بیان کرد: شمشیربازی پخش نمی شود و مردم حق دارند اما بعد از المپیک اوضاع بهتر شد، رسانه ها هم اگر بیشتر توجه کنند و مسابقات ما را پخش کنند بد نیست.
فخری همچنین درباره عدم استقبال مسئولان از او و عابدینی پس از بازگشت از مسابقات جهانی شمشیربازی تصریح کرد: ماجرای فرودگاه از این قرار بود که هیچ احدی برای استقبال از ما نیامد، وقتی ما این روند را شروع کردیم اگر مدالی که 10 درصد این ارزش داشت می گرفتیم، همه مسئولان با گل و گروه موسیقی می آمدند و عکاس می فرستادند اما هرچه که ما بیشتر مدال می گرفتیم این استقبال کمتر می شد، به مرور فقط راننده دنبالمان می آمد، دفعه بعدی فقط گل می فرستادند و این بار هم کسی نیامد.
وی افزود: درباره این مسابقه مهم آنقدر بازخوردها زیاد بود که همه به مجتبی می گفتند به ایران برگردی دیگر به تو چاه نفت می دهند، یا فلان ماشین دیگر قطعا مال تو است و... ما هم به همسرانمان گفته بودیم درست است که ساعت 6 هواپیما روی زمین می نشیند، ولی چون ما کار زیاد داریم و باید عکاسی و مصاحبه کنیم فکر می کنیم 9 و 10 به خانه برسیم اما هیچکس در فرودگاه نبود و ما 7 خانه بودیم!
عابدینی نیز گفت: اینجا دوست داشتیم کسی بیاید، به هر حال اولین بار بود به چنین مدالی رسیده بودیم اما کسی نیامد.
فخری در ادامه درباره قراردادهای لیگ شمشیربازی گفت: نمی توانیم اسم لیگ را روی مسابقات بگذاریم و یک سری اسپانسرهای شخصی داریم و چیزی به نام لیگ در فدراسیون شمشیربازی وجود ندارد. این بچه ها باید از جایی تامین شوند تا فکر و ذکرشان ورزششان باشد.
عابدینی در پاسخ به این سوال که رقم قراردادش در لیگ برتر چقدر است با کنایه گفت: «بگذارید مبلغ قرارداد را نگویم چون زشت است و بگذارید آبروی شمشیربازی نرود.» او با تاکید مجری روی سوالش جواب داد: « من پارسال برای یک سال 9 میلیون تومان قرارداد داشتم! »
وی درباره پاداش ها نیز گفت: برای مسابقات جهانی قرار است به فدراسیون پیغام بدهند و ببینیم تا چقدر پرداخت می کنند.
فخری هم در این خصوص توضیح داد: بالاترین جایزه ای که گرفتیم1500 دلار بود اما مطمئنا درباره این مسابقه فدراسیون جهانی بعد از پایان بر اساس پخش تلویزیونی و بلیت فروشی پول خیلی بیشتری به قهرمانان می دهد. ابراهیم اف دو مدال دارد و هر سال 100 هزار دلار بابت هر مدال برنز خود دریافت کرده است یا کسی دیگر 500 هزار دلار دریافت کرده بود. این مسابقات برای کشورها خیلی مهم است و از قبل برای آن جوایز بالایی را به عنوان انگیزه قرار می دهند. هامر امریکایی نیز بابت نقره 45 هزار دلار دریافت کرد.
سرمربی تیم شمشیربازی درباره میزان دستمزد مربیان نیز تاکید کرد: مربی ابراهیم اف 25 هزار یورو در ماه درآمد حقوقی می گیرد و قابل مقایسه با ما نیست.
عابدینی در پاسخ به این سوال که آیا ممکن است از ایران برود و برای کشور دیگری مبارزه کند جواب داد: کجا بروم؟
او ادامه داد: از هیچ جا دعوتنامه ای ندارم و اگر داشته باشم هم جایی نمی روم.
فخری همچنین درباره اینکه آیا پیشنهادات خارجی واقعا به بازیکنان می شود یا خیر گفت: متاسفانه باب شده همه می گویند ما پیشنهاد داریم، گاهی شما رشته یک ورزشکار متری و قابل اندازه گیری است مثلا درباره آقای رضازاده همه می دانستند مثلا 250 کیلو را می زند. اما الان باب شده همه می گویندما پیشنهاد داریم و به مال دنیا پشت کرده ایم.
وی در پایان گفت: درباره سهراب مرادی هم قبل از مسابقه می دانیم که طلا می گیرد چون 17 کیلو بالای رکورد می زند اما ما دنبال این حرفها نیستیم.