به گزارش گروه رسانه های خبرگزاری دانشجو، دست‌اندرکاران این شبکه، سریال امنیتی - سیاسی «گاندو» را با تمام حواشی‌اش با هدف نشان دادن دست پنهان سیستم جاسوسی آمریکا را در فشار‌های اقتصادی به کشور پخش کردند. این روند با ساخت برنامه‌ای به‌نام «میدان انقلاب» ادامه پیدا کرد و درواقع نشان از این موضوع دارد که مسئولان این شبکه سیما سعی در ایجاد شبکه‌ای آگاهی‌بخش به‌جای شبکه‌ای صرفا سرگرمی دارند، اما آیا این فرآیند (ایجاد شبکه‌ای آگاهی‌بخش) به‌درستی در حال رخ دادن است؟
در یک مورد خاص در بررسی برنامه «میدان انقلاب» باید گفت: اگرچه این برنامه سعی دارد نگاهی ویژه به مسائل گذشته، حال و آینده انقلاب با هدف ایجاد آگاهی مثبت انقلابی داشته باشد، اما نتوانسته مسیر درستی را برای پیاده‌سازی هدف خود انتخاب کند.
میدان انقلاب به‌عنوان یک برنامه گفت‌وگومحور برخلاف نامش در بهترین شرایط خیابان یک‌طرفه‌ای است که سعی دارد مخاطبش را از یک‌سو و توسط یک جریان فکری به سمت خاصی هدایت کند، حال آنکه وقتی از مفهوم انقلاب برای نام برنامه استفاده می‌شود باید پذیرفت که از ظرفیت‌های مختلف فکری انقلاب که طیف گسترده‌ای را دربر می‌گیرد برای هدایت جامعه و آگاهی‌بخشی باید استفاده کرد.
برنامه یامین‌پور جدا از ضعف در مساله سوژه‌یابی حول و حوش مسائل انقلاب، نتوانسته آن‌گونه که باید از افراد صاحب‌نظر برای تضارب آرا استفاده و یک چالش فکری مناسب در رابطه با مسائل انقلاب ایجاد و در آخر با یک جمع‌بندی مناسب اذهان و افکارعمومی را هدایت کند، کاری که متاسفانه این روز‌ها دستگاه رسانه‌ای ضدانقلاب برای جهت‌دهی به افکار جامعه ایران به‌شدت انجام می‌دهد.
میدان انقلاب در دعوت از میهمانان، به‌رغم اینکه اکثر قریب به اتفاق آن‌ها صاحب‌نظر هستند، موفق ظاهر نشده و روی بخش محدودی از ظرفیت‌های فکری کشور تمرکز کرده که خود این مساله باعث ایجاد مشکل برای این برنامه شده است و موجب شده آنچنان‌که باید در جذب مخاطب موفق ظاهر نشود.
به‌عنوان مثال درمورد قسمت نهم برنامه که مربوط به مرحوم دکتر شریعتی می‌شود، مسئولان برنامه می‌توانستند به موضوع شریعتی از دریچه‌ای خاص و با دعوت از حداقل دو صاحب‌نظر با آرای مختلف در این حوزه بپردازند، ولی متاسفانه مسئولان برنامه حتی حاضر نشدند از اساتید جامعه‌شناسی دانشگاهی هم در این برنامه استفاده کنند، حال آنکه بین اساتید دانشگاهی کم نیستند کسانی که منتقد منصف یا طرفدار مرحوم شریعتی هستند. شاید بهتر بود در کنار حجت‌الاسلام حسینیان از یک روشنفکر هم در رابطه با موضوع شریعتی دعوت می‌شد و شاهد این بحث بودیم که منورالفکران امروز با مرحوم دکتر شریعتی که روحیه استکبارستیزی داشته، چه تفاوتی دارند و چرا روشنفکر امروزی ما غرب‌زده و خودباخته است؟
در قسمت هشتم برنامه که به موضوع تشکل‌های دانشجویی و دیدار رمضانی این قشر با رهبر معظم انقلاب می‌پردازد، بازهم میهمانان برنامه طوری انتخاب شده‌اند که از منظر آرا و سلیقه، در یک طیف قرار می‌گیرند حال آنکه در دیدار ماه رمضان دانشجویان با رهبر انقلاب، طیف گسترده‌ای از دانشجویان تریبون در اختیارشان قرار می‌گیرد و بی‌پرده اعلام نظر می‌کنند و دست‌اندرکاران برنامه می‌توانستند از این طیف گسترده در برنامه استفاده کنند.
این موضوع نشان می‌دهد مدیران ارشد صداوسیما و برنامه میدان انقلاب در میدان دادن به میهمانان برخلاف نام برنامه که مستلزم صراحت لهجه است، محافظه‌کارانه عمل می‌کنند که خود می‌تواند برای یک برنامه انقلابی آفت باشد و در میان‌مدت برنامه را به یک برنامه گفت‌وگومحور کلیشه‌ای تبدیل کند؛ که نه‌تن‌ها تاثیرگذار نیست بلکه تاثیرات منفی بر مخاطبان می‌گذارد.
موضوع بعدی که برنامه‌ای انقلابی را دست‌بسته و محدود نشان می‌دهد، عدم پخش زنده برنامه میدان انقلاب به‌عنوان برنامه‌ای است که قرار است به موضوعات اساسی انقلاب و جمهوری اسلامی بپردازد. مسلما مردم و مخاطبان از برنامه‌ای که قرار است به مساله یک انقلاب مردمی بپردازد انتظار دارند سخنان صاحب‌نظران را از صداوسیمای ملی صریح و بی‌پرده بشنوند تا از طریق کانال‌های تلگرامی و صفحات اجتماعی!
خوشبختانه مجری برنامه، وحید یامین‌پور، توانایی اداره یک برنامه زنده را دارد و این توانایی را در برنامه پرحاشیه دیروز، امروز، فردا به وضوح نشان داده است.
با توجه به همه آنچه در سطور بالا آمده، به‌نظر می‌رسد مسئولان صداوسیما قصد دارند درمورد این برنامه محافظه‌کارانه و دست به عصا حرکت کنند و همین موضوع باعث خواهد شد برنامه‌ای با عنوان انقلاب و بررسی موضوعات انقلاب کارکرد خود را تا حد زیادی از دست بدهد و نتواند توجه مخاطبان را آنچنان که باید به خود جلب کند؛ بنابراین آنچه به‌نظر می‌آید، مدیران صداوسیما باید درمورد این برنامه محافظه‌کاری را کنار بگذراند و میدان بیشتری به میدان انقلابی‌ها بدهند.
در یک مورد خاص در بررسی برنامه «میدان انقلاب» باید گفت: اگرچه این برنامه سعی دارد نگاهی ویژه به مسائل گذشته، حال و آینده انقلاب با هدف ایجاد آگاهی مثبت انقلابی داشته باشد، اما نتوانسته مسیر درستی را برای پیاده‌سازی هدف خود انتخاب کند.
میدان انقلاب به‌عنوان یک برنامه گفت‌وگومحور برخلاف نامش در بهترین شرایط خیابان یک‌طرفه‌ای است که سعی دارد مخاطبش را از یک‌سو و توسط یک جریان فکری به سمت خاصی هدایت کند، حال آنکه وقتی از مفهوم انقلاب برای نام برنامه استفاده می‌شود باید پذیرفت که از ظرفیت‌های مختلف فکری انقلاب که طیف گسترده‌ای را دربر می‌گیرد برای هدایت جامعه و آگاهی‌بخشی باید استفاده کرد.
برنامه یامین‌پور جدا از ضعف در مساله سوژه‌یابی حول و حوش مسائل انقلاب، نتوانسته آن‌گونه که باید از افراد صاحب‌نظر برای تضارب آرا استفاده و یک چالش فکری مناسب در رابطه با مسائل انقلاب ایجاد و در آخر با یک جمع‌بندی مناسب اذهان و افکارعمومی را هدایت کند، کاری که متاسفانه این روز‌ها دستگاه رسانه‌ای ضدانقلاب برای جهت‌دهی به افکار جامعه ایران به‌شدت انجام می‌دهد.
میدان انقلاب در دعوت از میهمانان، به‌رغم اینکه اکثر قریب به اتفاق آن‌ها صاحب‌نظر هستند، موفق ظاهر نشده و روی بخش محدودی از ظرفیت‌های فکری کشور تمرکز کرده که خود این مساله باعث ایجاد مشکل برای این برنامه شده است و موجب شده آنچنان‌که باید در جذب مخاطب موفق ظاهر نشود.
به‌عنوان مثال درمورد قسمت نهم برنامه که مربوط به مرحوم دکتر شریعتی می‌شود، مسئولان برنامه می‌توانستند به موضوع شریعتی از دریچه‌ای خاص و با دعوت از حداقل دو صاحب‌نظر با آرای مختلف در این حوزه بپردازند، ولی متاسفانه مسئولان برنامه حتی حاضر نشدند از اساتید جامعه‌شناسی دانشگاهی هم در این برنامه استفاده کنند، حال آنکه بین اساتید دانشگاهی کم نیستند کسانی که منتقد منصف یا طرفدار مرحوم شریعتی هستند. شاید بهتر بود در کنار حجت‌الاسلام حسینیان از یک روشنفکر هم در رابطه با موضوع شریعتی دعوت می‌شد و شاهد این بحث بودیم که منورالفکران امروز با مرحوم دکتر شریعتی که روحیه استکبارستیزی داشته، چه تفاوتی دارند و چرا روشنفکر امروزی ما غرب‌زده و خودباخته است؟
در قسمت هشتم برنامه که به موضوع تشکل‌های دانشجویی و دیدار رمضانی این قشر با رهبر معظم انقلاب می‌پردازد، بازهم میهمانان برنامه طوری انتخاب شده‌اند که از منظر آرا و سلیقه، در یک طیف قرار می‌گیرند حال آنکه در دیدار ماه رمضان دانشجویان با رهبر انقلاب، طیف گسترده‌ای از دانشجویان تریبون در اختیارشان قرار می‌گیرد و بی‌پرده اعلام نظر می‌کنند و دست‌اندرکاران برنامه می‌توانستند از این طیف گسترده در برنامه استفاده کنند.
این موضوع نشان می‌دهد مدیران ارشد صداوسیما و برنامه میدان انقلاب در میدان دادن به میهمانان برخلاف نام برنامه که مستلزم صراحت لهجه است، محافظه‌کارانه عمل می‌کنند که خود می‌تواند برای یک برنامه انقلابی آفت باشد و در میان‌مدت برنامه را به یک برنامه گفت‌وگومحور کلیشه‌ای تبدیل کند؛ که نه‌تن‌ها تاثیرگذار نیست بلکه تاثیرات منفی بر مخاطبان می‌گذارد.
موضوع بعدی که برنامه‌ای انقلابی را دست‌بسته و محدود نشان می‌دهد، عدم پخش زنده برنامه میدان انقلاب به‌عنوان برنامه‌ای است که قرار است به موضوعات اساسی انقلاب و جمهوری اسلامی بپردازد. مسلما مردم و مخاطبان از برنامه‌ای که قرار است به مساله یک انقلاب مردمی بپردازد انتظار دارند سخنان صاحب‌نظران را از صداوسیمای ملی صریح و بی‌پرده بشنوند تا از طریق کانال‌های تلگرامی و صفحات اجتماعی!
خوشبختانه مجری برنامه، وحید یامین‌پور، توانایی اداره یک برنامه زنده را دارد و این توانایی را در برنامه پرحاشیه دیروز، امروز، فردا به وضوح نشان داده است.
با توجه به همه آنچه در سطور بالا آمده، به‌نظر می‌رسد مسئولان صداوسیما قصد دارند درمورد این برنامه محافظه‌کارانه و دست به عصا حرکت کنند و همین موضوع باعث خواهد شد برنامه‌ای با عنوان انقلاب و بررسی موضوعات انقلاب کارکرد خود را تا حد زیادی از دست بدهد و نتواند توجه مخاطبان را آنچنان که باید به خود جلب کند؛ بنابراین آنچه به‌نظر می‌آید، مدیران صداوسیما باید درمورد این برنامه محافظه‌کاری را کنار بگذراند و میدان بیشتری به میدان انقلابی‌ها بدهند.
منبع: روزنامه فرهیختگان
ارسال نظرات