نزدیک شصت سال پیش، نوجوانان 13 – 14 ساله ای دور هم جمع شدند تا برای سیدالشهدا هیئتی به پا کنند. زمانی که این نوجوانان پول های اندک شان را روی هم می گذاشتند تا پرچمی به نام هیئت بخرند، شاید فکرش را نمی کردند روزی برسد که این بیرق، نماد هویت 55 ساله هیئت شان باشد.
حالا و در محرم سال 98 که آن نوجوانان، هفتمین دهه عمر خود را سپری می کنند، در کنار پرچم شان به عاشقانی فکر می کنند که روزگاری پای این بساط بودند و امروز نیستند و به رویش کودکانی می اندیشند که زیر این پرچم قد کشیدند و حالا مدال خادمی هیئت بر گردن آنهاست. شاید امروز زمزمه خیلی از این پیرغلامان این بیت باشد که؛ دشمنت کشت ولی نور تو خاموش نشد/ آری آن جلوه که فانی نشود نور خداست...