استقلال؛ تیمی که بهترین بازی را از بازیکنانش می‌گیرد

به گزارش گروه ورزشی خبرگزاری دانشجو، تماشاگران استقلال آن شروع ناامیدکننده با استراماچونی را تحمل کردند، به مربی‌شان اعتماد کردند و حتی با باشگاه بر سر جذب امکانات بهتر برای کار استراماچونی جنگیدند تا با استراماچونی روزهای خوب ساخته شود.

آندره‌آ استراماچونی خیلی زود توانست تماشاگران استقلال را با خود همراه کند، نه در مصاحبه‌هایش دلبرانه حرف زد، نه وعده داد، نه حتی خوش‌خلق و خنده‌رو بود. استراماچونی با ساختن تیمش با تماشاگران استقلال حرف زد و بازی به بازی با فوتبال تیمش به تماشاگر وعده داد، وعده پیشرفت فنی. نتایج خوب هم از راه رسیدند. پیروزی‌های پی در پی و سرانجام باشکوه‌ترین پیروزی در جذاب‌ترین بازی فصل: تراکتور ۲ - استقلال ۴.

استراماچونی در تیمش تجربه‌های تاز‌ه‌ای را به ثمر نشاند. او دفاع ۳ نفره را اجرا کرد که هیچ‌کدام از ارکان دفاعی استقلال در سال‌های حرفه‌ای خود تجربه‌اش را نداشتند. بازی با ۳ مدافع از هر نوعش سال‌هاست که در فوتبال ایران به ندرت اجرا می‌شود اما استراماچونی چنین دفاعی ساخت، خط دفاعی که هنوز البته مطمئن نیست اما بازی‌اش را یاد گرفته و مسئولیت‌هایش را شناخته است.

استراماچونی در استقلال ایده دارد، آموزش می‌دهد، بازی می‌خواهد و با بازیکنان تیمش به نگاه‌های مشترک درباره بازی رسیده. او توانسته فوتبال خود را برای بازیکنانش تعریف کند و بازیکنان نیز مربی خود را باور کرده‌اند. این دستاورد کوچکی نیست. پیروزی‌های اخیر استقلال محصول همین کارهاست.

درباره استقلال امیدها پررنگ نبودند. بازیکنانی که در نقل و انتقالات استخدام شدند، هیچ‌کدام فوق ستاره‌هایی نبودند که خیال کنید استقلال را متحول می‌کنند یا می‌توانند یک‌تنه استقلال را بالا بکشند.

استراماچونی اما توانست با بازیکنانش تیم جذابی بسازد، تیمی که بعد از نتایج بد در آغاز فصل خیلی زود خود را به بالای جدول نزدیک کرد و حالا همه باور دارند که این استقلال وارد کورس قهرمانی می‌شود.

استراماچونی یک ویژگی مهم را از خود در استقلال نشان داده، اینکه بلد است بهترین بازی را از بازیکنانش بگیرد. این مهم‌ترین بخش از کار یک مربی است. او می‌داند آرش رضاوند قرار است به زمین برود و چه کار کند، می‌داند مهدی قائدی باید چه نقش‌هایی را بازی کند، می‌داند دیاباته چه آثاری را باید در بازی بگذارد و کجا به گل هم می‌رسد، می‌داند و این دانستن به تیم ساختن بزرگ‌ترین کمک را کرده است.

مربیان وقتی می‌توانند نمایشی خوب بسازند که اول ویژگی‌ها و تبحر بازیکنان خود را به بهترین نحو کشف کنند. استراماچونی به بازیکنان متوسط تیمش مسئولیت‌های دقیق و فکرشده می‌دهد و این نکته توانسته نگاه ما را درباره بازیکنان استقلال تغییر دهد. اینکه مربی بتواند نگاه عمومی به بازیکنانش را عوض کند، یعنی همان کاری را انجام داده که مسئولیت اصلی او است، دیدن چیزهایی که دیگران در یک بازیکن نمی‌بینند و ایجاد تغییراتی که دیگران فکرش را نمی‌کنند.

پیروزی پرگل مقابل تراکتور در تبریز نشان داد که استقلال در بازی‌های بزرگ شجاعانه بازی می‌کند. این ویژگی برای هر تیمی که می‌خواهد قهرمان شود، از هر چیزی مهم‌تر است، اینکه بتوانید در بزرگ‌ترین بازی‌ها از گل خوردن نترسید و از گل زدن سیر نشوید. استقلال مقابل تراکتور نه از گل خوردن به وحشت افتاد و نه بعد از جلو افتادن از حریف محافظه‌کار شد، بلکه بازهم حمله کرد و موقعیت ساخت.

حالا بزرگ‌ترین سرمایه استقلال این روحیه برنده بودن و این بازی تیغ‌دار است، سرمایه‌ای که می‌تواند به نمایش‌های بهتری منجر شود و به ادعاهای بزرگ‌تر.