خط دهی این روزهای رسانه و چهرههای اصلاح طلب به بازار دلار و سکه و مردم، و تناقضهای اینچنینی موجود در اظهارنظرهای پیشین آنها حکایت از برنامه ریزی پنهان این جریان برای افزایش فشار به مردم دارد.
به گزارش گروه دیگر رسانه های خبرگزاری دانشجو، طی ماه های گذشته و با شدت گرفتن فشار اقتصادی، برخی جریان ها و گروه های سیاسی تلاش می کنند تا از این فضا برای بهره گیری و رسیدن به مقاصد خود استفاده کنند.
اصلاح طلبان به عنوان جدی ترین حامیان دولت در انتخابات های سال 92 و 96 از جمله گروه هایی هستند که تلاش دارند بیشترین استفاده را از فضای فعلی و فشارهای اقتصادی بر معیشت مردم که بخش عمده ای از آن ناشی از عملکرد دولت است، داشته باشند.
این گروه که در ایام انتخابات ریاست جمهوری یازدهم و دوازدهم شرایط اقتصادی را مهم ترین سوژه خود برای پیروزی کاندیدای دلخواهشان قرار داده بودند، طی 6 سال گذشته همواره با دوگانه سازی معیشت و فقر، اهداف کاندیدای مطلوب خود در مذاکره با غرب و به ویژه آمریکا را توجیه کنند؛ مساله ای که با شکل گیری برجام و اوج گیری این دو قطبی سازی به عنوان دستاوردی جدی در میان افکار عمومی مطرح شد.
انتخابات سال 96 اوج این فضا سازی در میان افکار عمومی از سوی رسانه ها و چهره های اصلاح طلب بود و آنها با هشدار های کاذب به افکار عمومی مبنی بر اینکه «اگر کاندیدای رغیب را بیاورد نرخ دلار به 5 هزار تومان خواهد رسید» و در صورت این رویداد رابطه مطلوب ایجاد شده با جهان نابود خواهد شد و فشار اقتصادی افزایش می یابد، راه را برای رای آوری کاندیدای خود، هموار کردند.
حالا در اوج فشار اقتصادی و بی ثمر ماندن اهداف برجام، رسانه ها و چهره های اصلاح طلب حرف های عجیب و معنی داری می زنند.
بازی جدید اصلاح طلبان با افکار عمومی/ چه کسانی دوست دارند دلار گران تر شود؟
فعالان اصلاح طلب و رسانه های همسو با آن ها مدتی است با انتشار اخبار مستقیم و غیر مستقیم باعث تحریک بازار می شوند.
در حالی که بعد از انتشار اخبار جدید در خصوص نقض مجدد برجام توسط اروپا مدتی فضای بازار آرام بود و مردم واکنش خاصی به موضوع نداشتند، به نظر می رسد بالا رفتن نرخ دلار و این فضاسازی رسانه ای بدون ارتباط با مقاصد سیاسی نباشد.
به طور مثال "پویا ناظران" عضو تحریریه روزنامه دنیای اقتصاد در پیامی تحریک آمیز از مردم خواسته تا "ریال" نگه ندارند و پول هایشان را تبدیل کنند و یا روزنامه ابتکار با انتشار طرحی مشکوک سعی در تحریک مردم همزمان با افزایش قیمت دلار دارد.
این موارد نشان می دهد که جریان اصلاح طلب به دنبال ایجاد فضایی است تا کشور مجبور شود احتمالا تجربه تلخ برجام را تکرار کند و سمت بی ثباتی حرکت کند.
مصطفی تاجزاده از فعالان اصلاح طلب نیز روز گذشته در توئیتی هدف دار و با اشاره به شرایط اقتصادی کشور نوشت: با اینهمه فشار اقتصادی بر گرده مردم، دلار چند هزار تومان بشود، نرمش قهرمانانه موجه و مذاکره از موضع برابر با آمریکا مجاز شود؟»
در واقع تاجزاده تلویحا گفت که دلار را چقدر گران کنیم مذاکره می کنید؟
قرار دادن این توئیت تاجزاده در کنار اظهارنظر وی در سال 95 حکایت از یک برنامه ریزی پنهان برای هدایت کشور به سمت یک مسیر تجربه شده است، مسیری که نتیجه آن برجام و مشکلات اقتصادی فعلی کشور است.
تاجزاده در 21 اسفند 95- چند هفته قبل از آغاز تبلیغات انتخابات ریاست جمهوری 96 در مصاحبه با روزنامه شرق گفته بود:«حتی اگر روحانی نخواهد نامزد شود، باید این گزارش را ارائه بدهد...اگر قرار بود نرخ دلار با همان رشد 400 درصدی زمان احمدی نژاد افزایش یابد، هر دلار الان 12 هزارتومان بود سکه به جای یک میلیون تومان، سه تا چهار میلیون شده بود. پراید 20 میلیونی به 50 تا 60 میلیون رسیده بود و قیمت مواد خوراکی نیز...به شدت افزایش می یافت».
خط دهی این روزهای رسانه و چهره های اصلاح طلب به بازار دلار و سکه و مردم، و تناقض های اینچنینی موجود در اظهارنظرهای پیشین آنها حکایت از برنامه ریزی پنهان این جریان برای افزایش فشار به مردم دارد.
در حالی که فشارهای اقتصادی امروز به دلیل رویکرد دولت مورد حمایت اصلاح طلبان و افرادی نظیر تاجزاده است، آنها حتی پا را فراتر گذاشته و سعی می کنند خود و کاندیدای مورد حمایتشان در انتخابات سال 92 و 96 را تطهیر کنند؛ مصطفی تاجزاده در مصاحبه اخیر خود عملا رئیس جمهور را فاقد اختیارات لازم جازده و مدعی شده است که عملا هیچ تفاوتی نمی کند که چه کسی رئیس جمهور است.
وی تاکید دارد: «واقعیت این است که دولت اختیارات چندانی در برخی سیاست ها و برنامه های داخلی و حتی سیاست خارجی ندارد...هر فرد دیگری هم که رئیس جمهور شود، همین مشکلات وجود دارد».
از سویی دیگر برخی نیز معتقدند احتمالا برخی رسانه ها و افراد خودشان با دلالان سکه و ارز در ارتباطند و هر قدر قیمت ها افزایش پیدا کند سود بیشتری نیز نصیب این افراد می شود و به این دلیل علاقه ای به ثبات بازار ندارند.