به گزارش گروه ورزشی خبرگزاری دانشجو، جرارد یکی از اعضای تیم پر ستاره انگلیس در دهه اول سال ۲۰۰۰ بود و بازیکنان دیگری، چون وین رونی، فرانک لمپارد و دیوید بکام نیز او را همراهی می‌کردند. انگلیس با فشاری که از سوی هواداران و رسانه‌ها بر شانه‌های خود حس می‌کرد، نتوانست به مدت ۲۲ سال در فاصله یورو ۹۶ تا جام جهانی ۲۰۱۸ در مرحله‌ای بیشتر از یک چهارم نهایی حضور داشته باشد و این بدین معناست که نسل جرارد هرگز به کسب یک جام قهرمانی نزدیک نشد. اسطوره لیورپول احساس می‌کند که مشکل اصلی نبود یک مربی قدرتمند با شخصیت کافی برای هدایت بوده است چرا که مربیانی، چون سون گوران اریکسون، استیو مک لارن و فابیو کاپلو نتوانستند موفقیتی در این تیم به دست آورند.
جرارد در گفتگو با پادکست بی بی سی در این باره اظهار داشت: " من با حسرت زیاد به تیم ملی انگلیس فکر می‌کنم. تصویر آن تیم را می‌بینم و به خاطر می‌آورم که در طول سال‌ها چه بازیکنان خوبی در اختیار داشتیم. گاهی نزدیک می‌شدیم، اما هرگز نتوانستیم آنطور که باید و شاید بازی کنیم. فکر می‌کنم ما به یک مربی نیاز داشتیم که بزرگتر از تمام آن بازیکنان باشد. مربیانی بودند که می‌شد در آن زمان از آن‌ها استفاده کرد، مانند رافا بنیتز، اما شاید او نمی‌خواست در آن زمان در سطح ملی مربیگری کند. به مربیانی که الان بزرگتر از تیم‌ها هستند نگاه می‌کنم: کلوپ، مورینیو و گواردیولا. فکر می‌کنم کسی مثل این افراد می‌توانست بالاتر از نسل طلایی باشد، تصمیمات سخت گرفته و بهترین بازی ممکن را از آن بازیکنان بگیرد. "
جرارد در گفتگو با پادکست بی بی سی در این باره اظهار داشت: " من با حسرت زیاد به تیم ملی انگلیس فکر می‌کنم. تصویر آن تیم را می‌بینم و به خاطر می‌آورم که در طول سال‌ها چه بازیکنان خوبی در اختیار داشتیم. گاهی نزدیک می‌شدیم، اما هرگز نتوانستیم آنطور که باید و شاید بازی کنیم. فکر می‌کنم ما به یک مربی نیاز داشتیم که بزرگتر از تمام آن بازیکنان باشد. مربیانی بودند که می‌شد در آن زمان از آن‌ها استفاده کرد، مانند رافا بنیتز، اما شاید او نمی‌خواست در آن زمان در سطح ملی مربیگری کند. به مربیانی که الان بزرگتر از تیم‌ها هستند نگاه می‌کنم: کلوپ، مورینیو و گواردیولا. فکر می‌کنم کسی مثل این افراد می‌توانست بالاتر از نسل طلایی باشد، تصمیمات سخت گرفته و بهترین بازی ممکن را از آن بازیکنان بگیرد. "
ارسال نظرات