به گزارش گروه ورزشی خبرگزاری دانشجو، سلطانیفر و سایر وزارتنشینان طی سالهای اخیر تا جاییکه توانستند، روی اعصاب هواداران استقلال رژه رفتند تا کار را به جایی برسانند که این شائبه برای هواداران این تیم ایجاد شود که وزیر گرایش رنگی دارد و نمیخواهد تیم موردعلاقه آنها به موفقیت برسد؛ از انتخاب مدیران خنثی و ناکارآمد تا افرادی که بهواسطه استقلال برای خودشان اسم و رسمی در فوتبال دستوپا کردند را میتوان نمونه بارزی برای اشتباهاتی که توسط وزارت به استقلال تحمیل شد دانست.
رفتن استراماچونی برای استقلالیها خیلی دردناک بود. آنها یک روز با خبر طلوع استرا از خواب بیدار میشدند و روز بعد خبر از شروط یازدهگانه این مرد ایتالیایی برای بازگشت شنیده میشد. وزارت بهظاهر خیلی تلاش کرد این مربی را به استقلال برگرداند تا برچسب فراری دادن استرا را روی خودش نچسباند، اما باز هم سوءمدیریت به آنها اجازه نداد تصمیمات درست در مذاکره با این مرد ایتالیایی را اتخاذ کنند.
استقلال هم لیست بلندبالایی از بازیکنان و مربیان خارجی دارد که خیلیهایشان بیدلیل آمدند و بیدلیلتر رفتند. جپاروف، بویان، ایسما، بودوروف، پروپچیچ، منشا، استراماچونی و دستیارانش، شفر و دستیارانش و البته پسر آنالیزورش و پادوانی افرادی هستند که در زمان وزارت سلطانیفر به فیفا شکایت کردهاند، خیلی از آنها حکم قطعی گرفتهاند و پروندهشان بسته شده و بعضیها همچنان در انتظار صدور حکم نهایی کمیته انضباطی فیفا هستند. استقلالیها به وکلای پروندههایشان در فیفا هم مبلغ قابلتوجهی بدهکارند که میتواند هزینه قابلتوجهی را روی دست این باشگاه بگذارد.
افتضاحی که پای روحانی را به فوتبال باز کرد!
پروندههای چند سال اخیر پرسپولیس کمتر از فاجعه نبوده اما آنقدر با آن نرم و راحت برخورد شده که گاهی خودمان هم احساس کردیم واقعا اتفاقی نیفتاده است. پرونده شکایت از پرسپولیس توسط ریزهاسپور آن هم بهخاطر یک سهلانگاری ساده هنوز از یاد نرفته که اگر رئیسجمهور جور انتخابهای نادرست وزیرش را نمیکشید، این پرونده به همین جا ختم نمیشد و سرخها باید جریمه هنگفتی را هم به شاکی ترکیهایاش پرداخت میکرد.
برخورد آقای وزیر اما با برانکو، مردی که تیم تحت مالکیت وزارت ورزش را با خون و دل بالا نگه داشت چه بود؟ اگر نخواهیم بدبینانه به موضوع نگاه کنیم، کوچکترین کاری که وزارت ورزش میتوانست برای قدردانی از برانکو و برجای گذاشتن خاطرهای خوش از دوران حضورش در پرسپولیس انجام دهد، مهیا کردن شرایطی برای پرداخت حق و حقوق این مربی بود. ولی برخورد وزارت آنقدر اذیتکننده است که حتی نمیتوان به آن فکر کرد که یک وزیر اصلا نگران وجهه کشورش نباشد. همین تصمیم نادرست باعث شد پروندهای که برانکو حاضر بود در فضایی دوستانه با 400-500 هزار یورو آن را ببندد، حالا بیش از 2 برابر برای پرسپولیس آب بخورد. آیا سلطانیفر امروز حاضر است این ضرری را که به پرسپولیس زده، از خزانه وزارت جبران کند؟!
اگر در پرسپولیس و دوره مدیرانی که توسط سلطانیفر به این باشگاه اضافه شدهاند نگاهی بیندازیم، به نامهای خارجی زیادی برخورد میکنیم. گولچ، اومانیا، نیلسون، گابریل، بودیمیر، برانکو و دستیارانش، کالدرون و دستیارانش افرادی هستند که مشخصا از فیفا علیه پرسپولیس حکم گرفتند و علاوهبر غرامت، مبلغ قرارداد فصل دوم و جریمه دیرکرد را نیز با حکم فیفا دریافت کردند. به اینها هزینههای دادرسی را هم اضافه کنید. آقای سلطانیفر، جناب وزیر! آیا حواستان به این اتفاقات بود؟
منبع: فرهیختگان