آغاز اسفند ۹۸، با آغاز کرونا در ایران همزمان شد، تاریخی که شاید تا سالیان سال برای تمام ایرانیها به یاد ماندنی باشد.
شروع کرونا شروع سبک زندگی تازهای بود، زندگی با ماسک و دستکش و ژل ضدعفونی کننده. اما این تمام تغییر نبود.
این ویروس با تمام بدیها و سختی هایش، معانی زیبایی را هم به همراه داشت. مثل همین چشمهایی که میخندند...
کسی چه میداند این چشمها چقدر بیخوابی کشیدهاند، کسی چه میداند پایین این چشمها چقدر از جای ماسک کبود است، کسی چه میداند این چشمها چقدر بیتاب دیدار عزیزانشان است...
اینها را نمیدانیم، چون پرستاران سنگر سلامت، میخواستند فقط لبخند آنها را ببینیم، لبخندی به وسعت دریای چشمهایشان، همان چشمهایی که میخندند...