انصاریان از پشت شیشه برایم دست تکان داد / علی انگشتش را به «سمت خدا» گرفت و گفت خوبم!

گروه ورزشی خبرگزاری دانشجو، درگذشت علی انصاریان موجب ناراحتی جامعه فوتبال به ویژه دوستان و هم تیمی های آن مرحوم شد. فوت نابهنگامی که همه فوتبال و حتی کل ورزش را به شوک فرو برد.

مهدی امیرآبادی که در سال 1385 همراه با علی انصاریان در تیم استقلال توپ می زد در گفت و گو با دانشجو، درباره مرگ نابهنگام علی انصاریان و این اتفاق تلخ حرف زد.
متن این پرسش و پاسخ در ادامه می آید:

* تسلیت! انتظار چنین اتفاق تلخی را داشتید؟
- هنوز هم باورم نمی شود! ما هر دو بچه محل بودیم و خاطرات زیادی از دوران نوجوانی و جوانی داشتیم. علاوه بر این من و علی در استقلال، سایپا و تیم ملی همبازی هم بودیم و اصلا نمی دانم چطور این اتفاق را هضم کنم.

* آخرین بار چه روزی او را دیدید؟
- یک روز پیش از فوتش! سه شنبه 14 بهمن بود که برای دیدنش به بیمارستان رفتم و حالش خوب بود. مرا هم از پشت شیشه دید و برایم دست تکان داد(بغض گلوی مهدی امیرآبادی را در این لحظه از صحبتهایش می فشرد). با او بای بای کردم و با دست به خدا اشاره کرد و سقف را نشان داد که یعنی خدا را شکر خوبم و برمی گردم! اما فردای همان روز بود که وقتی خبر فوتش را شنیدم همه خاطراتش یکجا بر سرم آوار شد.

* خیلی مادرش را دوست داشت؟
- او عاشقانه مادرش را دوست داشت. خیلی ها را می شناسیم که مادرشان را دوست دارند و همه ما همینطور هستیم ولی علی یک عشق دیگری به مادرش داشت. وقتی ازدواج کردم به علی گفتم "ببین من چقدر دیر ازدواج کردم! بیا و تو هم ازدواج کن"....

* ...و پاسخ او چه بود؟
- به من گفت، مهدی! اگر زن بگیرم همه وقتم صرف زندگی خودم می شود و دیگر نمی توانم به مادرم رسیدگی کنم! ولم کن بذار زندگیم را بکنم"! خیلی تلخ است که امروز این حرفها را می زنیم و او دیگر نیست! چقدر تلخ تر بود که او روز مادر از دنیا رفت! از خدا می خواهم به مادرش صبر بدهد.

* این اتفاق چه چیزی را به اهالی فوتبال یاد می دهد؟
- اینکه فوتبال قرمز و آبی ندارد. زندگی ارزشی ندارد و بیاییم همه قهر و نفرت ها را کنار بگذاریم و دور هم جمع شویم. اصلا داشتم به این موضوع فکر می کردم که مسئولان ورزش کشور سالی یکی دو بار اهالی فوتبال را دور هم جمع کنند تا دیدارها تازه شود. متأسفانه اینقدر همه درگیر زندگی ورزشی و شخصی مان شده ایم که وقت نمی کنیم بهم سر بزنیم. چرا باید یکدیگر را در بهشت زهرا و مسجد ببینیم؟ این فکر خوبی است که سالی یکی دو بار دور هم جمع شویم. زندگی خیلی بی ارزش است.

* فکر می کنید این اتفاق بیافتد؟
- بعید می دانم! خاک سرد است و باز هم دو روز که از مرگ علی بگذرد همه برای یک پست و مدیریت و سرمربیگری پشت سر هم حرف می زنند و این زیرآب آن را می زند و رفیق به رفیق رحم نمی کند.

* چرا مرگ علی انصاریان تا این حد بیشتر از مرگ مهرداد میناوند دردناک بود؟
- برای اینکه علی همیشه می خندید. اصلا امکان نداشت خنده از لبانش بیافتد. شاید او برای همه مردم یک برادر یا یک پسر بود که همه جور آدمی او را دوست داشت. حالا با نبودش چه کنیم...

* حرفی با مردم یا مسئولان نداری؟
- واقعا همه مردم از خانواده خودم گرفته تا دوست و آشنا از کرونا خسته شده ایم. شرایط سخت زندگی در این وضعیت از یکسو و داغ درگذشت دوستان و اقوام مان از سوی دیگر همه را خسته کرده است. واقعا از مردم کشورم می خواهم با رعایت کردن پروتکل های بهداشتی اجازه بدهند هر چه سریعتر این روزها تمام شود. از مسئولان هم تقاضا می کنم اگر می توانند واکسنی برای از بین رفتن کرونا تهیه کنند این کار را هرد چه سریعتر انجام بدهند تا بیش از این شاهد مرگ هموطنان مان نباشیم.