به گزارش گروه ورزشی خبرگزاری دانشجو، اولین بیانیه رئیس فدراسیون فوتبال پس از اعلام سلب حق میزبانی از ایران؛ بخش کوتاهی از این بیانیه را بخوانید: «اینجانب در طول دوران کوتاه قبول مسئولیت تلاش کرده ام با توکل بر خدا، رایزنی و مشاوره، جلب توجه و مساعدت مسئولین عالی، تمهیدات لازم را برای موفقیت تیم ملی فراهم نمایم. از آن جمله با وزیر محترم امور خارجه، جناب آقای دکتر محمد جواد ظریف ملاقات دوستانه ای انجام دادم، به اتفاق شرایط فوتبال ملی، مسابقات مقدماتی، میزبانی و دیگر مسایل مرتبط را مرور نمودیم. تاکید اینجانب در این دیدار بر اخذ حق میزبانی ایران در مسابقات مقدماتی بود که متاسفانه با اهمال کاری، بی توجهی و سهل انگاری در مدیریت گذشته تضییع شده است.»
***
عزیزی خادم طبعا نمی‌توانست این ماجرا را گردن بگیرد و چاره‌ای نداشت تا توپ را به سمت مدیریت گذشته فدراسیون (یعنی مدیران ماقبل او) شوت کند. حالا ببینیم این مدیران که عزیزی خادم از آنها به عنوان مدیریت گذشته یاد می‌کند چه کسانی هستند؟
سرپرست فدراسیون فوتبال پیش از انتخابات «حیدر بهاروند» بود که از سوی مراجع قانونی هم رد صلاحیت شد. تصمیم گیرنده در فدراسیون فوتبال آقای بهاروند بود؛ بنابراین اگر کسی قصوری مرتکب شده باشد، باید حیدر بهاروند در این زمینه سوال و جواب شود اما عزیزی خادم، بهاروند را به نفر دوم فدراسیون تبدیل کرد؛ در واقع مقصران سلب میزبانی از ایران، امروز در فدراسیون فوتبال هستند و عزیزی خادم هم در انتخابات مدیون تلاش‌های آنهاست.
سوالی که رئیس فدراسیون فوتبال را به چالشی بزرگ دعوت می‌کند این است؛ مقصران سلب میزبانی و تحویل گرفته نشدن فوتبال کشور در کنفدراسیون فوتبال آسیا، جملگی در فدراسیون فوتبال هستند. آیا او می‌تواند آنها را بازخواست کند؟
برای رسیدن به پاسخ این سوال، اولین مصاحبه عزیزی خادم در مقر سازمان لیگ را دوباره بخوانید: «باید از جناب بهاروند ریاست محترم سازمان لیگ تشکر کنم و ۴ سال در هیات رئیسه فدراسیون فوتبال در خدمت ایشان بوده ام. باید همواره نگاهی آگاهانه، واقع گرایانه با موضوع ها داشت و یکسال گذشته یکی از سخت ترین سال های فوتبال کشور بوده است. به جز بحث انتشار ویروس کرونا و مشکلات برگزاری مسابقات ، ایشان سرپرستی فدراسیون فوتبال را نیز برعهده داشتند که صبورانه و با تدبیر مسایل را مدیریت کرده اند. ایشان مدیری عمل گرا هستند.»