وقتی ویلموتس و کرونا به کمک سلطانی‌فر آمدند/ خصوصی سازی سرخابی‌ها به قرن پانزدهم کشید!

گروه ورزشی خبرگزاری دانشجو، در سال 1399 که آخرین سال قرن چهاردهم بود بیش از همه سالهای پیش از آن با روح و روان هواداران دو تیم استقلال و پرسپولیس بازی شد. بازی هایی جدی و پر سروصدا توأم با جملاتی محکم که دل هر هواداری را می لرزاند و امیدوار می کرد که قرار است همچون منچستر یونایتد، یووونتوس و رئال مادرید سهامدار باشگاهش شده و در اتفاقات باشگاه محبوبش سهیم شده و نقش داشته باشد! اما طرفدار از همه جا بی خبر باز هم بازی خورد!

*واگذاری سرخابی ها شبیه به استراماچونی
در طول 16 ماه گذشته دو موضوع بازگرداندن آندره آ استراماچونی به تیم استقلال و واگذاری سرخابی ها به بخش خصوصی دو موضوع تکراری مورد بحث در رسانه های ورزشی به ویژه فوتبالی بودند که به نوعی در رقابت با هم بودند تا در جلب توجه مخاطبان فوتبال هر بار گوی سبقت را از یکدیگر بربایند. روزهایی را به یاد می آوریم که امیرحسین فتحی، علی فتح اله زاده (در دوران 16 روزه مدیرعاملی اش در اسفند1398) و احمد سعادتمند پشت میکروفون رسانه ها لب به سخن گشوده و وعده می دادند که استراماچونی را به تهران برمی گردانیم و هر بار مشخص می شد که این میان تنها هواداران استقلال بودند که وعده الکی شنیده بودند و هیچ اقدامی در ارتباط با بازگرداندن سرمربی ایتالیایی مورد نظر طرفداران استقلال انجام نمی شده است!

*مردم را سرکار گذاشتید
اتفاقاتی مشابه این موضوع البته کمی زودتر از حضور استراماچونی در ایران از سوی وزیر ورزش و جوانان استارت خورده بود که شباهت های زیادی به این موضوع داشت. اینکه هواداران دو تیم سرخابی پایتخت را به نوعی سرکار می گذاشت و مرتبط بود با واگذاری سهام دو باشگاه استقلال و پرسپولیس به بخش خصوصی. یکبار بحث از ورود دو تیم به فرابورس می شد و بار دیگر واگذاری به بازار بورس و خلاصه اینکه هربار مسایل تکراری و سریالی پشت هم مطرح می شدند و در نهایت هیچ اتفاقی رخ نمی داد. اگر استراماچونی در این ماه ها به تهران برگشت، واگذاری سرخابی ها هم به سرانجام رسید!

*خاطرات اسفند 98 را زنده کردید

موضوع واگذاری اسفند سال گذشته به شکل کاملا جدی مطرح بود و گفته می شد پیش از فرارسیدن سال 1399 این دو باشگاه را از طریق بورس به مردم واگذار می کنند ولی کرونا توفیق اجباری برای وزیر ورزش و دیگر مدیران وزارتخانه اش بود که این بحث را به مدت 5 ماه به تعویق بیندازند. موضوعی که با قدرت درباره اش حرف زده می شد پس از شیوع کرونا به مرداد ماه سال 1399 موکول شد. وزارت ورزش در تاریخ 7 اردیبهشت با انتشار بیانیه ای رسمی در این باره اعلام کرد که با صدور سند مالکیت استادیوم هایی که تا پیش از این فقط در اختیار دو تیم استقلال و پرسپولیس بود و ارزیابی مالی هر دو باشگاه، تا مرداد سرخابی ها از طریق فرابورس واگذار می شوند ولی مرداد هم آمد و بار دیگر بحث 31 شهریور مطرح شد.

*ویلموتس، بهانه پس از کرونا
در مرداد ماه سال 1399 پس از رسیدن پرونده شکایت مارک ویلموتس که از دیگر دسته گل های به آب داده شده از سوی وزیر ورزش و مهدی تاج (رییس وقت فدراسیون فوتبال که بارها تأکید کرد ویلموتس را به توصیه مسعود سلطانی فر جذب کرده است) بود برای چندمین بار بحث واگذاری به روزهای پایانی شهریور موکول شد اما در همان ایام با احضار وزیر به مجلس شورای اسلامی همه چیز تحت تأثیر بدهی 6.2 میلیون یورویی به سرمربی درجه 3 بلژیکی تیم ملی فوتبال به بوته فراموشی سپرده شد!

*روحانی، بدهکار هوادار سرخابی
مسعود سلطانی فر و تیم همدستانش برای واگذاری سرخابی ها این بار وعده آذر ماه را دادند ولی در آذر هم مانند شهریور، مرداد، اسفند و ماه ها و سالهای پیش از آنها هیچ اتفاقی در این باره رخ نداد تا این بار و طی یک ماه اخیر این بحث مطرح شود که تا پایان اسفند 1399 و در آخرین روزهای قرن چهاردهم سرخابی ها را واگذار می کنند اما این بار بازی را از سوی دیگری جلو بردند تا دولت حسن روحانی همچنان در این باره بدهکار میلیونها هوادار این دو تیم بماند!

*سنگ وزیر اقتصاد!
در تاریخ 24 اسفند فرهاد دژپسند وزیر امور اقتصادی و دارایی در پاسخ به این پرسش که آیا دو باشگاه استقلال و پرسپولیس تا پایان سال واگذار خواهند شد، گفت: «اگر واگذاری ‌ها قرار باشد در بورس انجام شود باید براساس الزامات بورسی اقدام کنند اگر به صورت مزایده و بدون بازار سرمایه واگذاری صورت بگیرد الزاماتی دیگری باید رعایت شود. برنامه ما واگذاری این دو باشگاه است اما مجموعه ‌ای از الزامات باید رعایت شوند! بنابراین واگذاری این دو باشگاه مشروط و منوط به تحقق الزامات مرتبط با آن است. هم وزارت اقتصاد و هم دولت به دنبال این است که هرچه زودتر از تصدی‌ها دست بردارد و سیاست ما مردمی کردن اقتصاد است».

*شعار، شعار و باز هم شعار!
اظهارنظرهای شعاری در همه این سالها از سوی مقامات دولت، به ویژه درباره سرخابی ها و واگذاری شان اینقدر تکراری و سریالی شده که حوصله طرفداران هر دو تیم را هم سربرده و اندک اعتمادی که به دولت روحانی و وزرای ورزش و جوانانش وجود داشت را هم از بین برده است!

*خدا به داد دولت بعدی برسد!
البته بعید نیست در ماه های باقیمانده تا پایان دوره دولت دوازدهم اتفاقاتی در این زمینه رخ بدهد. در این راستا که با عجله و بدون برنامه ای مدون هر دو تیم پرطرفدار پایتخت را تحت هر شرایطی وارد بازار قرمز رنگ و رو به رکود بورس کنند و سرمایه های جماعتی بزرگ از طرفداران دو تیم را درگیر سقوط ارزش سهام کرده و در نهایت این دو مجموعه، با خاستگاه بزرگ اجتماعی را به دولت سیزدهم سپرده و با انبوهی از مشکلات رها کنند و بروند!

*همه چیز گردن وزیر بعدی؟
اقدامی شبیه به آنچه ظرف این چند سال برای سرخابی ها اتفاق افتاد و امثال ایرج عرب ها، امیرحسین فتحی ها، محمدحسن انصاری فرد ها، احمد سعادتمندها و غیره آمدند و با بدهکارتر کردن دو باشگاهی که تا گردن در بدهی فرو رفته اند وضعیت بغرنج این دو تیم را دهها برابر بدتر کردند و پس از پایان مأموریت تخریبی شان پست و مقامی بهتر را پاداش گرفتند و امروز به ریش هواداران استقلال و پرسپولیس می خندند.