گزارش|
گروه ورزشی خبرگزاری دانشجو_سیدمهدی محمدیان، پس از نهایی شدن نامزدهای ریاست فدراسیون فوتبال، همگان روی اینکه شهاب الدین عزیزی خادم غیر فوتبالی‌ترین گزینه است، اتفاق نظر داشتند ولی خود عزیزی خادم و اطرافیانش معتقد بودند او سال‌ها در فوتبال حضور داشته و با این فضا بیگانه نیست. موفقیت در مدیریت فوتبال، ادبیات و فرمولی خاص دارد و حتی متمول‌ترین افراد هم در ورود به این رشته پرطرفدار با شکست‌های سنگین مواجه شده و می‌شوند که از دم دست‌ترین نمونه‌ها می‌توان به زنوزی، مالک تراکتور اشاره کرد که با حداکثر هزینه‌ها به حداقل موفقیت رسیده است.
عزیزی خادم از همان مناظره ضبط شده در برنامه «فوتبال برتر» سعی داشت با استفاده از کلمات عامه‌پسند و لغات انگلیسی مثل «Zero Tolerance» خودش را مسلط به مسائل فوتبال نشان دهد و وعده‌های خوش‌مزه‌ای می‌داد که برای زخم‌های کاری فوتبال ایران، حکم قرص زیرزبانی را داشت. با این اوصاف انتظار می‌رفت که فدراسیون تحت ریاست عزیزی خادم به دور از بهانه‌گیری‌ها و جوسازی‌ها کار خود را شروع و ادامه دهد ولی باورهایمان درمورد ساکنین جدید ساختمان خیابان سئول خیلی زود فرو ریخت. مضاف بر جمله گهربار علی کفاشیان که گفته بود «رئیس آینده فدراسیون فوتبال کار بسیار سختی دارد و از نظر من او باید در یک باتلاق بدود» تمامی اهالی ورزش و فوتبال از مشکلات فدراسیون باخبر بودند و از رئیس جدید انتظار داشتند دیگر از قبلی‌ها و عملکردشان صحبتی به میان نیاورد. با این وجود اما کاسه صبر عزیزی خادم و دوستانش خیلی زودتر از انتظار لبریز شد؛ تا جایی که علی جوادی، سخنگوی فدراسیون درخصوص مطالبات شرکت شستا جمله‌ای عجیب را به زبان آورد: «درگیر مشکلاتی شدیم که به ما ربطی نداشت!»
رفتار عجیب دیگری که طی روزهای گذشته از عزیزی خادم شاهد بودیم، دیدار با دو سیاستمدار بود؛ ابتدا ظریف، وزیر امور خارجه و سپس با نیکزاد، نایب رییس مجلس شورای اسلامی. حتی اگر دلیل این دیدارهای سیاسی موضوع سلب میزبانی از ایران باشد، بازهم توجیه مناسبی به شمار نمی‌رود چراکه می‌شد این مسائل را با روش‌های دیگر مثل نامه‌نگاری یا تماس تلفنی پیگیری کرد. اقداماتی که تاکنون نتیجه‌ای جز عکس‌های یادگاری به همراه نداشته است.
یکی از وعده‌های انتخاباتی عزیزی خادم استفاده از نخبگان و خبرگان فوتبال در امور فدراسیون بود؛ او پس از کسب آرای لازم برای نشستن روی صندلی ریاست فدراسیون، به حدی ذوق زده بود که در برنامه «فوتبال برتر» ضمن بیان جمله کلیشه‌ای-پوپولیستیِ "در فدراسیون به روی امثال علی کریمی باز است" گفت: « اگر می‌خواستم رأی بدهم با افتخار به علی کریمی رأی می‌دادم». با این وجود اما هرچه زمان گذشت همان اسم‌های تکراری در فدراسیون قبلی و اسامی جدیدی مثل مجتبی خورشیدی را شاهد بودیم که یکی پس از دیگری با حکم آقای رئیس منصوب می‌شوند. ناگفته نماند که عزیزی خادم در تازه‌ترین انتصاب، علیرضا امامی فر (ملی‌پوش اسبق پرسپولیس) را به عنوان رییس مرکز ملی فوتبال برگزیده است.
با همه این تفاسیر عزیزی خادم تا به الان همان راهی را رفته که اکثر نامزدهای برگزیده در انتخابات سیاسی و غیرسیاسی ایران رفته‌اند؛ یعنی عمل کردن برخلاف آنچه در انتخابات وعده داده بود. تصمیمات و رفتارهای عزیزی خادم به حدی برای اهالی فوتبال و رسانه‌ها مقبول نیفتاده که زمزمه استعفای علی جوادی، سخنگوی فدراسیون هم به گوش می‌رسد و باید دید عملی می‌شود یا نه.
ارسال نظرات