سربازان آبی مثل «موم» در دستان فرهاد/ شجاع، وحشتناک و بی رحم؛ مثل «استقلالِ مجیدی»

گروه ورزشی خبرگزاری دانشجو،  تیم استقلال که فصل نوزدهم لیگ برتر را با سرمربیگری محمود فکری استارت زده بود موفق شد با ۸ هفته صدرنشینی از ۱۵ هفته دور رفت، کار خود را به پایان برساند اما این تیم هرگز محبوب و مورد علاقه هواداران استقلال نبود. اغلب کارشناسان فوتبالی به ویژه پیشکسوتان استقلال ضمن تمجید از جایگاه این تیم که تنها در هفته دوم تا رده ششم پایین آمد و غیر از آن اغلب اوقات در بالای جدول قرار داشت، همواره به این موضوع انتقاد می‌کردند که استقلال خوب فوتبال بازی نمی کند.

اشاره به مهره‌های توانمند این تیم درون زمین و روی نیمکت و عدم بازی گرفتن لازم از این مهره ها جزو مواردی بود که در مصاحبه های پیشکسوتان استقلال به وضوح و کرات دیده می شد. این موج انتقادات تا جایی پیش رفت که محمود فکری پس از شکست در هفته دوازدهم مقابل سایپا با اینکه همچنان استقلال را در صدر جدول نگه داشته بود با حضور هواداران مقابل باشگاه و محل تمرین مواجه شد و شرایط سختی را تحمل کرد. استقلال پس از آن با یک تساوی مقابل نفت مسجد سلیمان و سپس پیروزی مقابل نساجی مازندران همچنان در صدر جدول باقی ماند اما شکست روبروی سپاهان یکی از رقبای اصلی برای کسب عنوان قهرمانی در هفته پانزدهم انتقادات را تا جایی پیش برد که هیئت مدیره باشگاه استقلال به فکر ایجاد تغییر در کادرفنی افتادند و مذاکرات پنهانی با گزینه‌های مدنظرشان را استارت زدند. یکی از این گزینه ها فرهاد مجیدی بود.

تساوی استقلال در اولین بازی دور برگشت مقابل مس رفسنجان محمود فکری را وادار به استعفا کرد تا بلافاصله فرهاد مجیدی آمادگی خود برای هدایت استقلال را اعلام کند. مجیدی به محض در دست گرفتن سکان هدایت استقلال در بازی با فولاد، پیکان (در جام حذفی) و ماشین سازی تبریز سه برد متوالی کسب کرد. تفاوت این سه برد با نتایج خوب قبلی استقلال در این بود که تیم فرهاد مجیدی رو به جلو، تهاجمی با تاکتیک مشخص و حساب و کتاب بازی می کرد.
گرچه این تیم در دیدار مقابل پیکان پس از تعطیلات نوروزی فوتبال ضعیفی ارائه کرد اما ورود پرقدرت استقلال به لیگ قهرمانان آسیا کادر مدیریتی و طرفداران این تیم را به صرافت انداخت که استقلال به دست کادرفنی خوبی سپرده شده است.

شروع طوفانی استقلال و فرهاد مجیدی در دیدار مقابل تیم میزبان در شهر جده و شکست 2-5 الاهلی باعث شد تا موجی از امیدواری بین طرفداران این تیم به وجود بیاید. نقش کلیدی فراز کمالوند در کسب نتایج مثبت استقلال پس از حضور کادر فنی جدید انکار ناپذیر بود و این را اغلب کارشناسان بیان کردند.

برد دوم استقلال در مرحله گروهی لیگ قهرمانان مقابل الشرطه عراق که پس از ۵۰ سال موفق به شکست دوباره این تیم شد آن هم با نتیجه ۳ بر صفر و کلین شیت، مهر تایید دیگری بر انتخاب فرهاد مجیدی بود. استقلال در دیدار با الدحیل گرچه مقابل این تیم قدرتمند قطری که پر از مهره های مختلف از سراسر دنیاست شکست خورد اما باخت ۴ بر ۳ روبروی این تیم، کوچکترین خدشه ای در محبوبیت فرهاد مجیدی و تیمش در ذهن طرفداران استقلال ایجاد نکرد. این دو تیم در بازی برگشت به تساوی دو بر دو دست یافتند که البته هر دو دیدار با اشتباهات محرز داوری همراه شد. در بازی رفت پنالتی روی قائدی به قدری واضح بود که حتی یک کارشناس داوری هم خلافش را بیان نکرد. در بازی دوم نیز پنالتی که داور برای الدحیل گرفت اصلاً پنالتی نبود.

در نهایت استقلال در بازی سوم روبروی الاهلی اوج هنرمندی کادر فنی اش را به نمایش گذاشت. یکی از نقاط قوت تیم استقلال شناخت دقیق و نفر به نفر فرهاد مجیدی از تک تک نفرات تیمی است که تا شهریور سال گذشته هدایتش را در دست داشت و توانسته بود در نیمه نهایی جام حذفی رودرروی رقیب سنتی استقلال، پرسپولیس را شکست داده و به فینال برسد. این ویژگی و شناخت کافی سرمربی از بازیکنان استقلال موجب شد تا این تیم در طول دیدارهای گذشته بارها در خلال برگزاری مسابقات تاکتیک های مختلف را به کار بگیرد.

تغییر سیستم بازی از 1-3-2-4 به 2-4-4 و یا تبدیل شدن به سیستم 1-4-1-4 و در پاره ای اوقات تبدیل شدن به سیستم 3-3-4 و حتی در یکی از مسابقات اخیر بازی با سه مدافع و سیستم 2-5-3 نشان می دهد بازیکنان استقلال همچون "موم" در دستان فرهاد مجیدی هستند و او به خوبی می تواند تیمش را بسته به شرایط هر بازی مانند یک شطرنج باز در حالت های مختلف شجاع، خطرناک و بی رحم رودرروی مهره‌های تیم مقابل صف‌آرایی کند.اوج هنر مجیدی در بازی پنجم استقلال در دور گروهی روبروی الاهلی بود که این تیم با یک تساوی به صدر جدول می‌رفت. استقلال در دیدار آخر مقابل الشرطه ابتدا با سیستم 1-3-2-4 بازی را آغاز کرد اما از دقیقه ۲۰ به بعد به تغییر سیستم 2-4-4 عراقی ها را غافلگیر کرد. پس از خروج از رختکن و کسب برد یک بر صفر در نیمه اول، استقلال در نیمه دوم باز هم با سیستم 1-3-2-4 وارد زمین شد و با اضافه کردن مهره های تازه نفس به ترکیب اصلی، تیم عراقی را وادار کرد تا دستهایش را به عنوان تسلیم بالا بگیرد.

چنین تیمی قطعاً از سوی رقبای لیگ برتری اش به دقت در این مدت زیر ذره بین بوده و نکته جالب این است که کمتر آنالیزوری قادر است دست کادر فنی استقلال و فرهاد مجیدی را بخواند. سرمربی که در شش بازی مرحله گروهی رقابت‌های آسیا که زیر ذره بین همه ۱۵ تیم دیگر لیگ برتری بود با تنوع تاکتیکی بالا و استفاده از مهره های مختلف در پست های متفاوت همه را سردرگم کرد. بابک مرادی در لیگ برتر وینگر چپ بازی کرد اما در بازی با الشرطه وینگر راست شد! میلیچ در دو بازی وینگر راست بازی کرد. تغییرات اینچنینی در ترکیب استقلال علاوه بر گمراه کردن رقبا، نشان دهنده خلاقیت بالای کادر فنی این تیم است. تیمی که حتی بین دو نیمه ۴۵ دقیقه قادر به سردرگم کردن کادر فنی تیم مقابل است.

آنچه این روزها خوشحالی توأم با نگرانی هواداران استقلال را باعث شده وضعیت متزلزل صندلی مربیگری در تیم استقلال است. با نگاهی به پشت سر می توان دید که طی سه چهار فصل اخیر سرمربیان مختلفی اعم از داخلی و خارجی روی این نیمکتش نشسته و خیلی زود از روی آن بلند شده اند! قطعاً کادر مدیریتی باشگاه استقلال با در اختیار داشتن این کادر فنی خلاق، مجرب و شجاع که استقلال را مجاب کرده تا فوتبالی زیبا، تماشاگرپسند و تهاجمی را به نمایش بگذارد باید این اطمینان را به فرهاد مجیدی و البته هواداران بدهد حمایت قاطعانه خود را تا محقق شدن خواسته های آنها ادامه خواهد داد.

اینکه قرارداد فرهاد مجیدی با استقلال دو سال و نیمه است به خودی خود می‌تواند ضمانت قابل قبولی برای این مهم باشد اما قطعاً چنین مربی بیش از این هم قادر است برای استقلال افتخار آفرینی کند و سالیان متمادی هدایت آبی پوشان را در دست داشته باشد. کسی که آمده تا ثابت کند شاگرد خلف سرمربیان صاحب نام همین باشگاه همچون زنده یادها ناصر حجازی و منصور پورحیدری و البته امیر قلعه‌نویی بوده است.