به گزارش گروه سیاسی خبرگزاری دانشجو، تقی دژاکام: 1. شاید شما هم فیلم‌های متعددی که از رأی‌دادن هموطنانمان در کشورهای خارجی بود را دیده باشید که آنان برای رأی دادن از منافقین و ضد انقلاب کتک خوردند و فحش‌های بسیار رکیک و ناموسی شنیدند اما رفتند و در میان همه این شعارها و کتک‌ها و فحاشی‌ها رأی خود را به صندوق‌های جمهوری اسلامی ریختند.
2. حتماً شما خیلی از اصلاح‌طلبان را دیدید که در فضای مجازی و کوچه و خیابان و گعده‌های متعدد از نامزدهای مورد نظر خود دفاع و حمایت می‌کردند و با چه شور و اشتیاقی هم. البته خیل زیادی از جوانان پرانگیزه و با دست پر را هم دیدیم که از نامزدهای انقلابی حمایت کردند. هر دو جناح اصلی تا آخرین ثانیه‌های باقیمانده به ساعت دو نیمه‌شب کوشیدند همراهانی برای رأی دادن به نامزد مورد نظر خود جمع کنند و رقابت را به نفع آنان رقم بزنند.
3. اگر بگوییم تفاوت بزرگ انتخابات ریاست جمهوری این‌دوره با دوره‌های قبل در شیوه رفتاری دشمنان بوده است به نتایج خوبتری می‌رسیم. اگر در اکثر دوره‌های قبل دشمنانِ مأیوس از حضور پرشور مردم، به رقیب‌تراشی و دوگانه‌سازی دست می‌زدند و با اعلام اینکه مردم به فلان نامزد رأی ندهند و به این نامزد رأی بدهند سعی در پیشبرد دسیسه‌های خود در دورکردن نظام از اهداف بلند و متعالی خود داشته‌اند، در این دوره صریحاً و با ادبیات و کلام‌های متعدد، راهبرد «تحریم انتخابات» و «رأی بی رأی» و شرکت نکردن در این حضور ملی را پی گرفتند و در شبکه‌های تلویزیونی و ماهواره‌ای خود، در فضای مجازی و از زبان برخی افراد در داخل کشور بر طبل بی‌اعتنایی به صندوق رأی کوبیدند و تأکید کردند رأی دادن – حتی رأی سفید- به معنی تأیید نظام جمهوری اسلامی است.
4. به همین دلایل، تمام کسانی که در این انتخابات، قدم‌های کوچک و بزرگی برای پرشورتر کردن این میعاد و میثاق ملی برداشتند، از اصلاح‌طلب تا اصولگرا، انقلابی و مستقل، معترض و گلایه‌مند، کسانی که خود را نامزد انتخابات کردند و تأیید نشدند اما بارها بر لزوم شرکت پرشور مردم در انتخابات تأکید کردند، آنها که تأیید شدند و در میدان رقابت هم حضور یافتند اما برای بیشتر شدن رأی نامزد نهایی و حضور قدرتمندتر او از ادامه رقابت انصراف دادند، نامزدهایی که تا آخرین ثانیه‌های ممکن رقابت کردند و به دعوت مردم برای رأی دادن در نیمه‌شب ادامه دادند و بر میزان شرکت‌کنندگان در این همایش بزرگ ملی افزودند، رئیس مجلس که پیش از آغاز انتخابات با درک شرایط، به دلیل حضور آقای رئیسی از حضور در انتخابات خودداری کرد تا کسانی که ثبت نام کردند و دیروز با رفتاری مبتنی بر اخلاق اسلامی و سیاسیِ تراز، در اولین ساعات صبح با انتشار پیام به منتخب مردم، پیروزی او را تبریک گفتند و در کل، به قول رهبر عزیز انقلاب «تمام آحاد مردم» پیروز بزرگ این «میدان» هستند و باید به همه آنها «شادباش» گفت.
5. در کنار همه این افراد بی‌انصافی است از نقش مؤثر کسانی چون آقایان سیدمحمد خاتمی، بهزاد نبوی، مهدی کروبی و افرادی از این دست تقدیر و تشکر نکرد. آنان هم جمهور مردم را به شرکت در انتخابات ریاست جمهوری و شوراهای اسلامی دعوت و با اسم یا بدون اسم از نامزد خاصی حمایت کردند و لحظه به لحظه بر شرکت پرشورتر مردم در رقابت تأکید کردند. این شخصیت‌ها نیز در این پیروزی بزرگ سهیمند.
6. حقیقت این است که در این انتخابات، کسانی چون آقایان علی لاریجانی، عبدالناصر همتی، محسن رضایی، علیرضا زاکانی، سعید جلیلی و محسن مهرعلیزاده «بازنده» نشدند؛ بازنده واقعی این میدان، علاوه بر همه دشمنان و «رسانه‌های مزدور» و نام‌ونشان‌دار خارجی، «خام‌اندیشان و بدخواهان»ی هستند که به قول رهبر فرزانه انقلاب با «مخالف‌خوانی‌ها» و «وسوسه»های خود «از ماه‌ها پیش از انتخابات»، سعی در «دلسرد کردن» مردم داشتند؛ کسانی که حتی در روز پنجشنبه هم با وقاحت هرچه تمامتر اعلام کردند «برای هزارمین بار می‌گویم من در این انتخابات شرکت نخواهم کرد و از هیچ کسی هم حمایت نخواهم کرد»!
7. اما یک تذکر مهم برای همه این پیروزمندان و بخصوص هواداران رئیس‌جمهور منتخب: خداوند متعال در سوره نصر، ضمن اشاره به آمدن پیروزی و فتح، و افزون شدن گروندگان به جبهه حق، از آنان می‌خواهد «استغفار» کنند (واستغفرهُ). این استغفار نه برای این است که هدف‌گیری اشتباهی داشته‌اند بلکه برای اینکه اگر در مسیر پیروزی، اشتباهی کرده‌ایم، خطایی مرتکب شده‌ایم، حرف‌هایی زده‌ایم که نباید، توییت‌هایی زده‌ایم که درست نبوده و پست‌هایی گذاشته‌ایم که از اخلاق اسلامی به دور بوده، استغفار و توبه کنیم تا خداوند مهربان در ادامه راه، بیشتر کمک و مساعدتمان کند. ان‌شاء‌الله.