گروه ورزشی خبرگزاری دانشجو، روز گذشته با شنیدن این خبر حقیقتاً نمی‌دانستیم به واسطه اتفاق تاریخی که برای وزنه‌برداری زنان در المپیک توکیو رخ داده است، خوشحال باشیم یا ناراحت؟ خوشحال و خرسند از این بابت که یک اتفاق تاریخی بزرگ برای ما در المپیک پیش‌رو رقم خورده است و ناراحت به این دلیل که جهانفکریان با بی‌تدبیری مسئولان فدراسیون وزنه‌برداری چون به او گفته بودند دیگر شانسی برای المپیکی شدن ندارد، تاندون دستش را به تیغ جراحان سپرده و برای رسیدن به بهبودی و سلامتی جسمی در آستانه شروع بازی‌های المپیک فرسنگ‌ها با آمادگی برای وزنه زدن در المپیک فاصله گرفته است. این شرایط بحرانی را وقتی به ماجرای احضار بانوی المپیکی وزنه‌برداری به کمیته انضباطی فدراسیون و تهدید و تحت فشار قرار گرفتن او برای اینکه حقش را از فدراسیون مطالبه کرده پیوند می‌دهیم بیش از هر زمان دیگری پی به فشل بودن و سوء‌مدیریت سیستم فعلی حاکم بر فدراسیون وزنه‌برداری پی می‌بریم. سیستمی که سهمیه تاریخی زنان در المپیک را سوزانده و حالا در باتلاقی گیر افتاده که راهی برای برون رفت و فرار از آن پیدا نمی‌کند.
شوآف روی زنان برای بودجه بیشتر
شروع فعالیت حرفه‌ای وزنه‌برداری زنان در کشورمان قطعاً یک اتفاق بزرگ و قابل تقدیر بود اما شواهد و قرائن موجود بیانگر این است که سیستم مدیریتی فعلی وزنه‌برداری بیش از اینکه به دنبال حرکت رو به جلو و طی کردن سریع‌تر پله‌های موفقیت و رشد توسط زنان و دختران وزنه‌برداری ایران باشد، درگیر شوآف تبلیغاتی برای گرفتن بودجه بیشتر از متولیان ورزش به بهانه انجام کار زیربنایی برای وزنه‌برداری زنان است اما در عمل شاهدیم و می‌بینیم که دست‌اندرکاران وزنه‌برداری حتی در چینش و کمیته زنان و گزینش یک فرد منتخب و اصلح برای مدیریت زنان و دختران وزنه‌برداری در معاونت زنان ناتوانند و شکست خورده. این را می‌شود از تغییرات پی‌درپی که در معاونت زنان وزنه‌برداری شاهدیم رؤیت کرد و به ضعف عمیق آن پی برد. حالا هم که برخی رشته‌های ورزشی حتی در حسرت کسب یک سهمیه ورودی به المپیک هستند، تیم مدیریتی ناتوان و ضعیف وزنه‌برداری، در حفظ و حراست از سهمیه تاریخی زنان و وزنه‌برداری که موفق به تصاحب این سهمیه ارزشمند شده است نیز ضعیف عمل کرده و ناکام بوده است. مجموعه تصمیم‌ساز فدراسیون وزنه‌برداری حتی پس از رونمایی از ناکامی‌هایی که قسمت آنها می‌شود، حاضر نیستند مرد و مردانه رودرروی اهالی وزنه‌برداری قرار گرفته و به ضعف غیر قابل کتمان خود در مباحث و بخش‌های مختلف اعتراف کنند. یکی از این ناکامی و شکست‌های بزرگ که قطعاً ضربه روحی مهلکی به بدنه وزنه‌برداری زنان وارد می‌کند، موضوع از دست رفتن سهمیه المپیکی پریسا جهانفکریان ملی‌پوش وزن 87+ کیلوگرم تیم ملی زنان است. وزنه‌برداری که تا لب به گلایه و نقد گشود، با برخورد چکشی کمیته انضباطی وزنه‌برداری مواجه شد و به جای اینکه از او به عنوان شانس کسب سهمیه تاریخی المپیک حمایت و حراست شود، تهدید شد و با محرومیتی ناعادلانه به خاطر احقاق حقش از اردوی تیم ملی وزنه‌برداری زنان اخراج شد! اما همین سرمایه امروز معلوم شد که سهمیه تاریخی المپیکی‌اش قطعی شده و می‌تواند برای ما در توکیو تاریخ‌ساز باشد. گویا دولت کشور ساموآ تصمیم گرفته است که فقط ورزشکارانی که خارج از این کشور زندگی می‌کنند را به بازی‌های المپیک توکیو اعزام کند و این اقدام به دلیل نگرانی در مورد بیماری کرونا بوده است. پس از این تصمیم، کمیته ملی المپیک ساموآ تأیید کرد سه وزنه‌بردار این کشور به المپیک توکیو اعزام نمی‌شوند. یکی از این وزنه‌برداران در دسته فوق‌سنگین زنان بود که خروج او از لیست بازی‌های المپیک منجر به این شد که سهمیه المپیک دسته 87+ کیلوگرم زنان به نماینده ایران یعنی پریسا جهانفکریان برسد. طبق رنکینگ این وزن تمام نفراتی که در رنکینگ بالاتر از جهانفکریان هستند سهمیه المپیک را گرفته‌اند و با خروج وزنه‌بردار ساموآ یک سهمیه باقیمانده این وزن به جهانفکریان رسید. جهانفکریان در صورتی که می‌توانست به توکیو اعزام شود اولین دختر وزنه‌برداری ایران است که می‌تواند در المپیک توکیو روی تخته برود.
البته جهانفکریان پس از اینکه به قهرمانی آسیا اعزام نشد انتقاداتی را در فضای مجازی نسبت به فدراسیون داشت که همین مسأله باعث شد مسئولین فدراسیون به جای رزرو بلیت توکیو برای این دختر تاریخ‌ساز، خواستار حضور او در کمیته انضباطی شوند! به هر روی حالا باید دید فدراسیون وزنه‌برداری ایران با گاف عجیب و سنگین مدیریتی و فنی که انجام داده است، در ادامه چه اقدامی برای حضور احتمالی جهانفکریان در المپیک توکیو انجام می‌دهد؟
رضا عباسپور
ارسال نظرات