به گزارش گروه ورزشی خبرگزاری دانشجو، جواد فروغی پس از کسب مدال طلا المپیک توکیو عنوان کرد: اول از همه این مدال به خاطر لطف خداست، دوم هم لطف خداست و سوم هم لطف اوست. خانواده من و خودم خیلی وقت گذاشتیم و با شرایطی که کرونا بر ورزش کشور به ویژه تیراندازی وارد کرده و بسیاری از مراکز تعطیل شده بود، نمی‌توانستیم تمرین کنیم، تمرینات را به صورت خشک در منزل انجام دادم.
وی ادامه داد: بعد از آن در چند مسابقه آنلاین در قزاقستان و مصر شرکت کردیم و توانستیم آمادگی خود را حفظ کنیم و در سطحی که برای مسابقات بین المللی نیاز بود، نگه داریم. در مسابقات هند و قهرمانی اروپا و جام جهانی کرواسی شرکت کردیم و همه این موارد کمک کرد که به هدفی که از پیش تعیین کره بودیم برسیم و خداراشکر منجر به بهترین نتیجه شد.
ملی‌پوش تپانچه کشورمان در پاسخ به این سوال که آیا پیش‌بینی کسب مدال طلا را داشتید، گفت: من عکس مدال طلا را پروفایل خودم قرار داده بودم و حتی ساخت مدال را با دقت نگام می‌کردم. می‌دانم که حتی وزن آن ۵۳۸ گرم و جنس آن از نقره با روکش طلاست و در نهایت هم به آن رسیدم.
فروغی در مورد آرامش خود در مرحله فینال تاکید کرد: مرحله مقدماتی را با آرامش شروع کردم، اما در راند پنجم نمره‌ام کاهش پیدا کرد و استرس شدیدی پیدا کردم. واقعا خدا در مرحله فینال به من آرامش داد. وقتی هم که با نفرات قبلی اختلاف امتیاز پیدا کردم آرامشم بیشتر شد. البته ناگفته نماند که درصدی از این آرام بودن هم به شخصیت خودم بر می‌گردد.
وی در پاسخ به این پرسش که وقتی پرستار بود، به این فکر می‌کرد روزی قهرمان المپیک شود، تاکید کرد: خیر، به هیچ وجه. جالب این است بگویم من از نوجوانی مشکل دریچه میترال دارم و این مسئله باعث می‌شود برخی از اوقات روز تپش قلب داشته باشم به همین خاطر به هر رشته ورزشی فکر می‌کردم که شرکت کنم، اما اصلا این تصور را نداشتم در رشته‌ای مثل تیراندازی که نیاز به ثبات دست دارد، فعالیت کنم و مدال المپیک بگیرم.
فروغی گفت: از مربیانم آقای نجفی، محسن نصر اصفهانی تشکر می‌کنم. خوشحالم که در این شرایط سخت کرونا باعث خوشحالی مردم شدم. خانواده‌ام قطعا الان خیلی خوشحال هستند و من هم از خوشحالی آن‌ها خشنودم.