به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری دانشجو؛ کاشانی در ادامه صحبتهای گذشته گفت: میخواهیم جوانب دیگری از اهمیت حکومت را بررسی کنیم. گفتیم که اگر حکومت ولو خیرخواهانه بخواهد تصمیم اشتباهی بگیرد خسارات زیادی به بار خواهد آورد وای به حالی که یزید بخواهد اسلام را خراب بکند، چه میشود؟!
چرا مردم کوفه هیچ کاری برای امام حسین (ع) نکردند با وجود اینکه ایشان حتی زن و فرزندان خود را به همراه آورده بود و نهایتاً به اسارت رفتند؟! علت این است که حکومت این کار را کرد. موتور محرک ما حب و بغض ماست و آن چیزی است که ما را تکان میدهد تا حرکت کنیم، آن ارادهای که باعث میشود فردی برای دفاع از امام خود صورتش را سمت تیر میگیرد، از حب و بغض شدید میآید، حب و بغض فی الله. اگر این حب و بغض را از ما بگیرند مثل مردم مدینه میشویم. در حادثهای که برای حضرت زهرا (س) رخ داد و مردم مدینه هیچ کاری نکردند به این خاطر بود که حکومت کاری کرد که اراده مردم مرد. الان هم همین حب و بغض را میخواهند از ما بگیرند. اگر از ما بگیرند، قاطیاش کنند، شلش کنند؛ آنوقت میفهمیم که مشکلی هست، اما دیگر حال نداریم، حساب و کتاب میکنیم میبینیم دیگر عشقی نیست. باید مثل عمار شور داشته باشیم، عمار چه داشت که خاموش نمیشد؟! بدون بغض و حب کار پیش نمیرود؛ حکومت طاغوتی آن زمان اینها را از مردم گرفت.
کاشانی ضمن اشاره به اهمیت اثر عملکرد حکومت در حب و بغض مردم، افزود: برای مثال انقلاب ما با مسجدها اتفاق افتاد؛ اما وقتی سازوکار مساجد مثل کارهای دولتی شد، امام جماعت از جای دیگری منصوب شد، دیگر بین مردم و آن امام جماعت خیلی ارتباط برقرار نمیشد. به مرور نیز جوانان را از مسجد بیرون کردند و الانه بیشتر افراد مسنتر جهت گذراندن وقت در مساجد هستند. البته هنوز هم مساجد خوب هستند، اما به تعداد کم. در همین شرایط کرونا رابطه عاطفی حرم امن خدا و مردم را بریدند، کسی صدایش در نیامد یعنی حب مردم را خراب کردند. نمونه دیگر نماز جمعه است که بحث مفصلی دارد که چند وقتی است در تهران برگزار نمیشود. به این خاطر که وقتی نوع برگزاری نمازجمعه دولتی بشود دیگر مثل قبل نخواهد بود. وقتی کارکرد خودش رو از دست داد و دولتی شد دیگر اثرات گذشته خود را ندارد.
نحوه اراده و نماز جمعهها طوری شده که خیلی حب و بغض آدم را درگیر نکند و اگر این اتفاق افتاد دیگر دلسوز نیستیم میگوییم به ما چه! اما چرا برای اینکه هیئت تعطیل نشود همه صدایشان درآمد، ولی مسجد و نمازجمعه تعطیل شد کسی صدایش درنیامد؟! چون بحث دل و حب است و بغض نسبت به دشمنان اهل بیت. هیئتیها گفتند حتی اگر کمک حکومتی هم نشود خودمان پول جمع میکنیم تا کار هیئت پیش برود! لذا حب و بغض مردم تنظیمش که عوض بشود میشوند مردم مدینه! از مدینه کسی به امام حسین (ع) نامه نداد، چون دلشان درگیر نبود.
وی در ادامه با تاکید بر حفظ حب و بغض نسبت به اهل بیت و دشمنان ایشان گفت: مدیریت مسجد را به جوانها بسپارید. چرا که تا دل درگیر نباشد و ارزشی داده نشود به راحتی از فرد گرفته میشود. حب اهل بیت (ع) دارایی ما است لذا نسبت به آن غیور هستیم و این مشکل مردم مدینه بود که نسبت به حب خود غیرت نداشتند.
امروزه بودجه کشور خرج کسانی میشود که دنبال زدن زیارت عاشورا هستند. برای اینکه جنجال نشود یا جان مردم به خطر نیوفتد یا سداً سبیل الله نشود نمیشود خیلی از موارد را بیان کرد چرا که اگر عنا را تحریک کنیم دیگر حق شنیده نمیشود. اهل بیت هزینه دادند تا حب ما از آل الله یا بغض ما به طواغیت کم نشود؛ اما تلاش یک عده این است که بغض ما را نسبت به دشمن کم کنند؛ الان با بودجه دارند این کار را میکنند. اگر بتوانند بغض ما را از دشمنان اهل بیت بگیرند دیگر جوان مدافع حرم نخواهیم داشت.
حالا چطور این حب و بغض مسیرش عوض میشود؟! وقتی که از روی معرفت نباشد. اگر این پشت این احساس معرفت عمیق نباشد همه دچار شبهه میشوند. باید این حب و بغض از سر دانش و معرفت باشد تا خنک نشود چرا که علم خنک شدنی نیست؛ باید تعقل فرد را قلقلک بدهند. باید برای حب و بغض خود وقت بگذاریم. اگر حب ما نسبت به اهل بیت زیاد است پس باید معرفت ما نیز زیاد باشد. مسجد را از ما گرفتند، چون دلبستگیهایمان را با رفتارهای اشتباه مدیریتی از ما گرفتند. با بیاحتیاطیها میتوانند این ارزشها را از ما بگیرند مثلا بعضی روضهها یا حرفها که گفته میشود و در صد جا پخش میشود باعث ایجاد مشکلاتی میشود.
کاشانی در پایان به عواملی که حب و بغض را خراب میکند پرداخت. وی بیان کرد: که ممکن است این حب و بغض همیشگی نباشد؛ چندین کار حب و بغض را از بین میبرد:
۱) احترام همدیگر را حفظ نکنیم. به راحتی نسبت به کفر و حرامزاده بودن افراد نظر ندهیم. مثل رفتار برخی از هیئتیون در شبکههای اجتماعی که با کامنتهای خود به افراد نسبتهایی میدهند. این داغ بازیها به سرعت سرد میشود. نباید نسبت به کسانی که باید محبت داشته باشیم، جسارت کنیم. نباید هیئتیها بی ادب باشند! با روضه دروغ نباید گریه کنیم، دروغ برکت ندارد روایت دروغ نگوییم! داغ بازی حب و بغض نیست! مثل عمار حب و بغض شدید داشته باشیم. حب و بغض اگر فقط احساسی باشد به زودی یخ میکند؛ اگر علمی و از روی معرفت نباشد و اینها را از ما بگیرند، امام حسین هم شهید بشود دیگر برایمان مهم نیست. آنهایی دین را نابود کردند که زود خاموش میشوند.
۲) پنجه به صورت هم بکشیم!
۳) نسبت به پدر و مادر خاک نباشیم. اصل تولی نسبت به پدر و مادر است. گناهان مرتبه دارد و جسارت به ساحت پدر و مادر آثار سوئی دارد، فرد هیئتی که مادر خود را میزند بهرهای از روضه نمیبرد!