به گزارش گروه دیگر رسانه های خبرگزاری دانشجو، امروز نشستی در عراق با نام کنفرانس بغداد برای همکاری و شراکت و با مشارکت ۹ کشور مصر، ایران، عربستان، اردن، قطر، امارات، کویت، ترکیه و فرانسه برگزار شد.
مهمترین بندهای بیانیه پایانی نشست بغداد عبارتند بودند از تاکید کشورهای شرکت کننده بر ضرورت وحدت تلاش‌های منطقه‌ای و بین المللی که بازتاب مثبتی بر ثبات منطقه و امنیت آن دارد.
همچنین شرکت کنندگان از تلاش‌های دیپلماتیک عراق در ایجاد زمینه اشتراکات منطقه‌ای و بین المللی استقبال کردند و حمایت خود را از تلاش‌های دولت عراق در تقویت نهادهای عراق اعلام داشتند.
در همین راستا در خصوص نتایج مثبت این نشست و ضعف‌های آن گفتگویی داشته ایم با عثمان فاروق لوغ اوغلو عضو ارشد حزب جمهوری خلق ترکیه و دیپلمات اسبق این کشور که مشروح آن در زیر آمده است:
*نقش نشست سران بغداد را در تقویت ثبات و امنیت منطقه‌ای چگونه ارزیابی می‌کنید؟
عراق باید بخاطر ابتکار عمل و سازماندهی این کنفرانس تحسین شود. خیلی وقت پیش باید این کنفرانس برگزار می‌شد. واقعیت این است که کشورهای منطقه دور هم جمع شدند اگرچه در سطوح مختلف در آن شرکت کرده اند و این امری مثبت است، فارغ از اینکه نتیجه کوتاه مدت هر چه که باشد. تأثیر و پیامدهای کنفرانس به این زودی خود را نمایان نخواهد کرد، بلکه امری زمانبر است. من همیشه بر لزوم کنترل چالش‌های منطقه توسط خود کشورهای منطقه تاکید کرده ام، احساس می‌کنم که شرکت کنندگان کنفرانس بغداد به اهمیت صحبت کردن با هم به جای بحث و درگیری با یکدیگر پی برده اند. چیزی که برای موفق شدن این کنفرانس باید اتفاق بیفتد این است که نتایج این کنفرانس باید مورد پیگیری قرار گیرد. امیدوارم چنین پیگیری و جدیتی وجود داشته باشد.
*فرانسه همواره حامی گروه‌های تروریستی در منطقه بوده است. شما حضور ماکرون رئیس جمهور این کشور در این نشست را چگونه ارزیابی می‌کنید؟
حضور ماکرون رئیس جمهور فرانسه در این کنفرانس یک ناهنجاری است. فرانسه جز کشورهای منطقه نیست و دارای صلاحیت خاصی هم نیست که آن را از سایر کشورهای غیرمنطقه ای متمایز کند تا بخشی از این کنفرانس باشد.
من فکر می‌کنم حتماً ماکرون تعهد دوجانبه خاصی را در قبال عراق انجام داده که به کنفرانس دعوت شده است. به طور خلاصه، تا حدی از ارزش کنفرانس به عنوان یک مساله منطقه‌ای کاسته می‌شود، اما باید تاکید کنم اگر کنفرانسی در آینده برگزار شود، فقط کشورهای منطقه باید دعوت شوند.
*فکر نمی‌کنید در صورت حضور سوریه در نشست بغداد این نشست می‌توانست نتایج بهتری در راستای رفع مشکلات منطقه داشته باشد؟
نقص عمده این کنفرانس عدم حضور سوریه دور میز بود. سوریه کشور مهمی است اگر چه هنوز با مشکلات زیادی روبرو است. میزبانان عراقی از ترس اینکه برخی مهمانان دیگر به بغداد نیایند، نخواستند که سوریه در آن شرکت کند. با این حال، نمی‌توان امیدوار بود که بدون مشارکت سوریه پیشرفت‌های زیادی در سطح منطقه‌ای در سطوح سیاسی و اقتصادی حاصل شود. مشارکت سوریه شرط لازم و ضروری برای صلح و ثبات منطقه‌ای است. بنابراین آنچه باید انجام شود، اصلاح وضعیت با دعوت از سوریه در کنفرانس بعدی است.