به گزارش گروه ورزشی خبرگزاری دانشجو به نقل از روابط عمومی کمیته ملی المپیک؛ " در آخرین روز ضبط تاریخ شفاهی والیبال ایران، مهمان جهانگیر خان قوام و سر کار خانم مینا فتحی در منزلشان بودم، بعد از دو سال تحقیق، پژوهش و ضبط و پیاده سازی حدود ۶۵ ساعت از بزرگان والیبال ایران ، امروز شیرین ترین خاطرات رو از زبان این دو بزرگوار شنیدم، چرا که خانم دکتر مینا فتحی یکی از پر افتخار ترین بانوان والیبالیست ایران که در سه دوره بازی های آسیایی و یک دوره انتخابی المپیک، عضو ثابت تیم ملی بوده و مدال برنز بازیهای آسیایی ۱۹۶۶ بانکوک رو داراست با کلکسیونی از مدالهایی که با ظرافت خاصی جمع آوری و کلکسیون شده بود علی رغم بیماری پارکینسون و اینکه حتی قادر به نشستن و مصاحبه نبودن، به سختی خاطرات خودشان را در طول حضور در والیبال چه به عنوان بازیکن، مربی و استاد دانشگاه بیان کردند.وقتی عکسهای پرش های بلند لب تور ایشان در رقابتهای ملی با هم ورق میزدیم ،فرموند من همینم که اینقد پریده اما الان بدون واکر نمیتوانم قدمی بردارم، مانده بودم چه بگویم غیر از بغضی که گلویم را فشار میداد، با جهانگیر خان قوام مردی بسیار جدی ولی خوش قلب ، گپ و گفت شیرینی زدیم، ازورود به تیم ملی در تورنومنت آتاتورک ترکیه تا اختلاف با سرمربی خودش حسین جبارزادگان و خط خوردن اسمش از لیست تیم ملی توسط تیمسار خسروانی و..
دستهایی که با چپ و راست چنان اسپکهایی میزد که مدافعان حریف را گیج میکرد الان باید عصایی را میفشرد که دیگر بدون آن توان راه رفتن ندارد.از یک طرف خوشحال بودم که با دو سرمایه ملی والیبال ایران این پروژه را به اتمام رساندم و از طرفی ، با چشم خود دیدم که لقب پهلوانی را میشود به ورزشکارانی فارغ از زن و‌مرد بودنش داد که عاشقانه به ورزش مورد علاقه شان و به کشورشان خدمت کردند و حتی طلبکار احوالپرسی ساده اطرافیان هم نیستند.نسل طلایی والیبال اینها هستند ، ازشان غافل نشویم، سایتان مستدام عمرتان با عزت."
یا حق
پژمان نجات پور
یازدهم بهمن ماه ۱۴۰۰