جمهوری اسلامی ایران، تاکنون با تولید ۷۸۵ محصول نانوفناورانه و با تولید ۳۳۸۲ مقاله علمی تا سپتامبر ۲۰۱۴، موفق به کسب رتبه هفتم جهان در زمینه تولید علم نانو شده است.
محققان واحد علوم و تحقیقات به منظور بهبود کیفیت پارچههای پنبهای اقدام به پوششدهی این الیاف با نانوکامپوزیتها کردند و درنهایت پارچههای خودتمیزشوندگی و ضدمیکروبی و رسانای الکتریکی عرضه کردند.
محققان دانشگاه صنعتی اصفهان با ساخت نانوکامپوزیت فولادی با محدوده اندازه دانه 50 تا 100 نانومتر به تولید فولادهای نانو ساختار مقاوم دست یافتند که در صنعت اتومبیلسازی به خصوص ساخت بدنه خودرو به کار میرود.
پژوهشگران دانشگاه شهید بهشتی نانو ساختار مهندسی شدهای برای جداسازی یون روی عرضه کردند که کاربردی شدن این روش آزمایشگاهها را از داشتن دستگاههای گران قیمت بی نیاز میکند.
پژوهشگران دانشگاه کاشان با استفاده فناوری نانو ، موفق به تولید یک ترکیب آلی با قابلیت استفاده در سلولهای خورشیدی شدند که باعث افزایش سرعت و کاهش آلودگی ناشی از فرآیند سنتز میشود.
محققان دانشگاه مالک اشتر شاهین شهر نانورنگدانههایی با بالاترین میزان انعکاس نور تولید کردند که در ماهوارهها، سلولهای خورشیدی و پوششهای رسانای شفاف استفاده میشود و کاهش وزن و هزینه سامانه ماهوارهها خواهد شد.
پژوهشگران دانشگاه علم و صنعت ایران با بهرهگیری از فناوری نانو ، موفق به افزایش چقرمگی شکست بدنههای سرامیکی به میزان 3 برابر صنایع پیشرفته هوافضا و الکترونیک شدند.
محققان دانشگاه علم و صنعت با همکاری پژوهشگران برزیلی با استفادهاز فناوری نانو موفق به ساخت بتنهای نسوزی شدند و توانستند جایزه بینالمللی گوستاو- ایریش ( 2014 Gustav- Eirich) را از آن خود کنند.