گزینه احتمالی نشستن روی این صندلی آنقدر قطعیست که قلم را تا استفاده از فعل مضارع پیش میبریم. صریح و ساده بگوییم بحرانهای صداوسیما انگشتشمار و کلاناند. چندین بحران اصلی که بیانشان راحت اما حل آنها سالهاست طول کشیده. از این مدیر به آن مدیر چالشهای جدیدی پیش رو داریم و هر مدیری برهر بخشی متمرکز شد، زمام بخش دیگری از دستش رها شد.
وقتی کارگر معدن عصبانی از اوضاع کار، بیمه، همکاران از دست رفته و خانوادههایشان ۴ دقیقه متوالی و با عصبانیت تمام روحانی را خطاب قرار داده بود، میشد تصور کرد مانند یک فردی که چیزی برای از دست دادن ندارد، فقط میخواهد صدای اعتراض جماعت را به رئیس دولت برساند.
اگر آقای آشنا ۴ سال زودتر این حرفها را میزد اینقدر که الان تعجبآور است، نبود، جالب اینکه هیچ وقت سابقه نداشته این حجم از حمله مستقیم به مجریای که قصد دارد با سوالات صریح فرد مصاحبهشونده را به پاسخهای به درد بخور برساند.