عشق و باور به درختان و گياهان در وجود انسان نهادينه است . و هيچ تهديد و بهانه اي نميتواند عشق به سرسبزي را از او جدا كند . اقليم خشك و خشكسالي های های پیاپی باور به درخت را در ميان مردم قلعه گنج ريشه دارتر كرده است. مردم روستاهاي جنوب كرمان، با حصارهایی از گياه ها و نهال هايشان، دربرابر وزش شدید بادها و چرای دام تخریب گر مراتع، محافظت ميكنند تا بتوانند شاهد رشد آنچه كاشته اند، باشند. نهال ها ، جوانه هاي كوچك و شاخه هاي ظريف ، در پناه اين حصارها استوار ميشوند و قد ميكشند ، تا با سايه اي يا ميوه اي، ثمري بدهند و دين شان را به محافظان خود ادا كنند.