علی بهادری جهرمی

علی بهادری جهرمی در گفتگو با SNNTV در «ویژه برنامه ٠۴»: فرض کنید پیش منِ حقوقی می‌آیی و می‌خواهید قراردادی امضا کنید؛ قرار است خانه‌ای را بدهید و در عوض، ماشینی بگیرید. من قرارداد را بررسی می‌کنم و می‌گویم: این قرارداد اصلاً ترکمنچای است، امضا نکن! ماشینی که قرار است بگیرید، معلوم نیست مال کیست، صحت‌سنجی نشده، ارزشش خیلی کمتر از خانه‌ است و کلی ایراد دیگر دارد. اما شما به هر دلیلی امضا می‌کنید و معامله را انجام می‌دهید. حالا که خانه‌ را داده‌اید اما ماشین را به تو تحویل نداده‌اند یا معلوم شده که سندش مشکل دارد، چکار باید کرد؟ دیگر نمی‌توانیم بگوییم: من از اول هم مخالف این قرارداد بودم، پس بی‌خیال! نه، حالا باید تمام تلاش را بکنیم که از همین قرارداد، حق خودمام را استیفا کنیم. مفهوم “نقد کردن چک” هم دقیقاً همین است؛ ممکن است چکی که گرفته‌ایم به‌سادگی نقد نشود یا مبلغش کمتر از چیزی باشد که تصور می‌کردیم، اما چاره‌ای جز این نداریم که روی همان چک بایستی و تا حد ممکن، حقت را از آن بگیری. اگر از ابتدا با من مشورت می‌کردید، می‌گفتم برجام را امضا نکنید. اما وقتی امضا شد و امتیازات داده شد، دیگر راهی جز پیگیری اجرای تعهدات طرف مقابل باقی نمی‌ماند. دولت سیزدهم دقیقاً بر همین مبنا عمل کرد.