«گفت چشم تنگ دنیا دار را/ یا قناعت پر کند یا خاک گور» این بیت سعدی در آخرین سکانس «زخم کاری» اعتراف کارگردان است به ناتوانی اثرش. اثری که از زبان سازندگانش قرار بوده در مذمت طمع باشد و زیاده خواهی و با این ادعا، باید گفت زخم کاری تماما نقض غرض است.
فرهنگ و هنر یکی از قربانیان سیاسی کاری و شرایط نابهسامان اقتصادی در سالهای اخیر است؛ موضوعی که در نگاه برخی سیاستمداران حکم موضوع دست چندمی را دارد که باید خرج سیاست شود و به وقت آن که ایام انتخابات است از قُلک هنر و هنرمندان به نفع یک جناح سیاسی رای بیرون کشید!
مهرگان گفت: «سیاستهای ما باید تغییر کنند و به سمت خلع ید کامل دولت نسبت به تولید و توزیع پیش برود. در حوزه نمایش هم دولت باید به صورت نامحسوس حضور یابد و میبایست به سمت واردات تکنولوژی و عرضه سیاست گذاری کلان حوزه فرهنگ برود.»