ناترازی

یارانه‌های انرژی در ایران، یکی از ماندگارترین سیاست‌های اقتصادی چهار دهه گذشته بوده است. نتایج این سیاست‌ها به‌ویژه در دهه‌های اخیر، چیزی جز ناکارآمدی، اتلاف منابع، رشد نابرابری و فشار سنگین بر بودجه عمومی نبوده است. بررسی‌های دقیق نشان می‌دهد که در مسیر اصلاح این یارانه‌ها، به‌ویژه در دو حوزه کلیدی یعنی بنزین و همچنین برق و گاز، تفاوت‌هایی ساختاری و رفتاری وجود دارد که اگر نادیده گرفته شود، اصلاحات نه‌تنها بی‌نتیجه خواهد بود، بلکه می‌تواند به بحران‌های سیاسی و اجتماعی گسترده منجر شود.