علی یزدی ، معاون سیاسی بسیج دانشجویی دانشگاههای تهران در برنامه «شانزده آذر»: در تریبونهای آزاد برخی از ادبیات ما ملی گرایانه بود که بگوییم رای شما در آینده ایران اثرگذار است. بخش دیگر ادبیات ما ناظر به نقش خود مجلس بود چون در باور مردم نماینده مجلس خیلی جایگاهی ندارد. ما حدودا ۱۴٠ تا ۱۵٠ نقطه متفاوت در روزهای مختلف تریبون آزاد داشتیم و دو خیمه دائمی در تئاتر شهر و بازار پانزده خرداد داشتیم. از همان ابتدا سراغ مکانهایی رفتیم که چالش در حداکثر خودش بود به عنوان پرترددترین معابر شهری. در پساذهن بچهها این بود که ابزار فکری لازم را برای گفتوگو نداریم اما وقتی دیدند میشود با مردم گفتوگو کنند هم به بچهها شجاعت میداد و هم لذتبخش بود. تنها راه جلو بردن کار با مردم، رفتن بین آنها و صحبت کردن برای همراهی مردم است.
علی یزدی ، معاون سیاسی بسیج دانشجویی دانشگاههای تهران در برنامه «شانزده آذر»: دانشجوها حدود ۱۵ روز برای تریبون آزاد در تئاتر شهر مستقر بودند و دروغی در فضای رسانه بالا آمد که یک نفر کشف حجاب کرده و پلیس او را دستگیر کرده، اما اصلا چنین چیزی وجود نداشته است. قانون برای همه یکسان است و حتی پلیس روز اول خبرنگار خود شما را هم گرفت و گفت چرا مجوز ندارد و از روز بعد ما تمام برنامهها را با مجوز برگزار کردیم. ما دو واکنش از طرف مردم گرفتیم. اولین واکنش این بود که، چون دوباره دم انتخابات شده شما حضور پیدا کردید که کاملا واکنش به حقی بود از طرف مردم و این جای سرافکندگی برای کل جریان دانشجویی دارد. در واکنش دوم فضا خیلی صمیمی و گرم میشد. طبق افکارسنجیها مردم هنوز قشر دانشجو و دانشگاهی را صاحب سخن میداند. مردم استمرار این حرکت را مطالبه دارند و وظیفه ماست که این را ادامه بدهیم.
علی یزدی ، معاون سیاسی بسیج دانشجویی دانشگاههای تهران در برنامه «شانزده آذر»:ای کاش مسئولین بین مردم بروند. برخی از دانشجویان بعد از برپایی تریبون آزاد میگفتند ما شبها خوابمان نمیبرد. مردم به حق گلهمند هستند. لزوم حضور میان مردم هنوز برای مسئولین احساس نشده است! حتی در ایام تبلیغات هم کسی از نمایندگان مجلس بین مردم حاضر نشد، چون فضای سیاسی و آدمهای سیاسی ما خودشان را تا این حد از مردم جدا کردهاند و خودشان را بینیاز از حضور در جمع مردم میدانند. مردم در برف شدید و دمای زیر صرف باز هم پای کار بودند و آدم عادی پشت تریبون میآمد و حرف میزد. بستر اینکه آدمهای سیاسی مجبور به حضور بین مردم شوند را ما باید رقم بزنیم.