کارامدی

علمای علم سیاست برای هر نظام سیاسی ۲ شاخصه را در نظر می‌گیرند که اگر هر حکومتی یکی از این ۲ شاخصه را از دست دهد به بن‌بست خواهد رسید و هر دو این شاخصه‌ها به عمل دولت- به‌معنای عام آن شامل قوای مقننه، مجریه و قضائیه - بازمی‌گردد که در ایران به واسطه تمرکز بخش زیادی از قدرت در دست قوه مجریه، بروز بیرونی آن بر نگاه کلی به نظام بیشتر تاثیر می‌گذارد. این دو شاخصه عبارتند از: مشروعیت و کارآمدی.