تمامى هستى، معجزه اى است که ما با آن مأنوس شدهایم و تمام معجزات، طبیعت هایى است که هنوز با آنها آشنا و مانوس نشده ایم. طبیعت، معجزه مأنوس و معجزه ، طبیعتِ مجهول و نامأنوس است.
امروز، روز هشتم محرمالحرام امام حسین(ع) در پشت خیمهها به فاصله نوزده گام به طرف قبله، زمین را کَند و آبی گوارا بیرون آمد و همه نوشیدند و مشکها را پر کردند، سپس آن آب ناپدید شد و دیگر نشانی از آن دیده نشد.(1)