مباهله در روز بیست وچهارم ذی الحجّه سال دهم هجری اتفاق افتاد. پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم در این روز طی نامهای ساکنان مسیحی نجران را به آیین اسلام دعوت کرد.
ماجرای مباهله سند محکمی برای اثبات مقام معنوی بالای اهلبیت پیامبر(ص) و حضرت زهرا(س) است تا جایی که خداوند در آیه مباهله به این حقیقت اشاره میکند و این مسأله را میتوان از ظاهر آیه برداشت کرد.
مباهله در اصطلاح به معنی نفرینکردن دو نفر به یکدیگر است؛ به این ترتیب که وقتی استدلالهای منطقی سودی نداشت، افرادی که باهم درباره یک مسئله مهم دینی گفتوگو دارند، در یکجا جمع میشوند و به درگاه خدا تضرّع میکنند و از او میخواهند که دروغگو را رسوا و مجازات کند.
بزرگ نجرانيان وقتی افراد حاضر در مباهله را دید، گفت: من همراه او (پیامبر) چهرههايي ميبينم که اگر براي دعا دست بر آسمان بردارند کوهها را از جا ميکنند و اين بيابان بر ما آتش ميشود و يک مسيحي بر روي زمين باقي نميماند.