قراء

یک‌بار نقشبندی در جایی آرام به من گفت: بیا برویم قدم بزنیم، من صحیفه سجادیه به وی دادم و او مدام به فراز‌های کتاب نگاه می‌کرد و ماشا الله می‌گفت.