دو نماینده کنگره آمریکا گفتهاند از حضور در جلسه سخنرانی بنیامین نتانیاهو در کنگره آمریکا خودداری خواهند ورزید و برخی منابع غیبت جو بایدن، معاون رئیس جمهوری آمریکا را نیز در این سخنرانی محتمل دانستهاند.
«وندی شرمن» معاون وزیر خارجه آمریکا و مسدول تیم مذاکره کننده این کشور در مذاکرات هستهای امروز برای ارائه توضیحات درباره مساله هستهای ایران برای نمایندگان به کنگره میرود.
مسلما به خاطر این که بسیاری از قتل های کودکان و خودکشی ها در خانه های مردم و حریم خصوصی آنها رخ می دهد اقدامات امنیتی و نظارتی نمی تواند منجر به کاهش خشونت خانوادگی والدین شود اما تقویت باورهای مذهبی و اعتقادی می تواند مهمترین مانع در این زمینه باشد.
خبرگزاری فرانسه در گزارشی با تاکید بر موانع موجود در برابر مذاکرات هستهای ایران و گروه 1+5، هشدار داد که «بزرگترین تهدید، تصویب تحریمهای جدید آمریکا علیه ایران است».
سناتور جمهوریخواه در مصاحبه با «بلومبرگ» گفت که حتی اگر سنا رای گیری در خصوص طرح تشدید تحریمها علیه ایران را که با «رابرت منندز» تهیه کرده اند، تا اواخر ماه مارس به تعویق بیندازد، رهبران جمهوریخواه در عزم خود برای پیشبرد و تصویب آن راسخ هستند و آن را تصویب خواهند کرد.
رهبر دموکراتهای مجلس نمایندگان آمریکا با تکرار مخالفتش با سخنرانی نخستوزیر رژیم صهیونیستی در نشست کنگره درباره ایران، احتمال بایکوت نتانیاهو توسط قانونگذاران را منتفی ندانست.
«ران درمر» در مصاحبه ای اختصاصی به نشریه آتلانتیک گفت: جامعه جهانی میبایست در برابر پرتگاه توافق با ایران بایستند. این توافق خوبی نیست؛ ما امیدواریم که ۱+۵ فقط توافقی را امضا کنند که مشکل برچیده شدن توانمندی هسته ای ایران را حل و فصل کند.
سخنگوی کاخ سفید گفت که پرزیدنت اوباما، طرح سناتور گراهام و سناتور کورکر برای التزام کاخ سفید به تصویب هرگونه توافقی با ایران در کنگره را وتو خواهد کرد.
جنیفر ساکی امروز در کنفرانس خبری خود در مورد سفر نخست وزیر اسرائیل به آمریکا گفت طی هفته های گذشته به این سوال بارها پاسخ داده است و امروزپاسخی به این سوال نمی دهد.
روزنامه اسرائیلی «یدیعوت آحارنوت» در گزارشی نوشت: تصمیم در مورد سفر نتانیاهو به آمریکا بدون اطلاع دولت این کشور، موجب شد دموکراتها از وی روی بگردانند و شانس تصویب تحریم بر ضد ایران کاهش یابد.
سال ۱۹۶۷ بود که انتصابی معنادار در دستگاه اجرایی ایالات متحده رخ داد، انتصابی که شاید تا آن زمان اولین و آشکارترین نمونه از یک «ارتباط آمریکایی» در ساختار پیچیدهای از قدرت بود.