احمدعلی راغب، آهنگساز و خالق بسیاری از سرودهای انقلابی گفت: شعر سبزواری، بیش از هر چیز، «شعر برائت» بود. او تجلیل میکرد اما نهیب میزند. به حق لقب پدر شعر انقلاب برازنده سبزواری است.
«حمید سبزواری» پیش، حین و بعد از آن روزها انقلابی ماند؛ آن هم در روزگاری که بسیاری از انقلابیهای دو آتشه خیلی زود تنورشان سرد شد و رفیق نیمه راه شدند و مار در آستین.