عباسیمهر، مدیر سیاسی نهاد نمایندگی رهبری در دانشگاهها: در کل کشور بیش از ۳٠٠ برنامه دانشجویی با حضور مسئولین داشتیم. شهید رئیسی از مسئولین میخواست تا زیست دانشجو در فضای خوابگاه را ببینند و اگر قدرت اقناع سازی ندارند، حداقل مسائل را حل کنند. تجلی مهم بودن دانشگاه برای شهید رئیسی فقط در برگزاری جلسات نبود، مسئله را روی میز نخبگان میگذاشتند و از آنها پاسخ میگرفتند. آقای رئیسی الگوی زنده و نمایان جلوی رو بود. جمهوری اسلامی برای رسیدن به افقهای خودش به دانشگاه نیاز دارد و دانشگاه نیز باید قدر آن را بداند.
عباسیمهر، مدیر سیاسی نهاد نمایندگی رهبری در دانشگاهها: تعاملات شهید رئیسی با دانشگاه فقط در حد جلسه نبود. افراد با سلایق مختلف در جلسات حضور داشته و حتی نقدهای جدی به نظام داشتند. دیدگاه شهید رئیسی این بود که دانشگاه یک فرصت است و باید از نگاه تهدیدمحور فاصله بگیریم. سال ۹۸ آقای رئیسی برای اولینبار با پیگیری خودش دستور عفو برای محکومان گرفت کهای از منظر یک پدر که دوست دارد دانشگاه به جایگاه خودش برگردد بیسابقه بود و مورد تحسین نیروهای مختلف سیاسی قرار گرفت. آقای رئیسی در فضای دانشگاه تنفس ایجاد کرد و گفت ما دنبال برخورد سخت نیستیم بلکه دنبال فضای آزاد و قانونمدار هستیم.
عباسیمهر، مدیر سیاسی نهاد نمایندگی رهبری در دانشگاهها: شهید رئیسی صرفا به دنبال مخابره کردن تصاویر نمادین از جلسات دانشجویی نبود. نقدهای جدی را میشنید و شخصا پیگیری میکردند. سال ۱۴٠۱ شهید رئیسی با دعوت خصوصی از بچههایی که در دانشگاه جانانه از آرمانهای انقلاب دفاع میکردند، تشکر کرد تا بگوید من به عنوان رئیس جمهور شما را میبینم.
عباسیمهر، مدیر سیاسی نهاد نمایندگی رهبری در دانشگاهها: جنس ارتباط آقای آل هاشم با دانشگاهیان بی سابقه است. خود حاج آقا با دانشجوها تماس میگرفت و به اسم کوچک بچهها را میشناخت و حفظ بود. دانشجوها به واسطه این رفتارهای پدرانه بعد از شهادت ایشان احساس یتیمی کردند. حاج آقا فقط امام مصلا نبود بلکه امام خیابان و دانشگاه هم بود. خط فکری و رویکرد اصیل انقلاب اسلامی پس از چهار دهه در حال ادامه پیدا کردن است.
مهدی عباسیمهر ، مدیر سیاسی نهاد نمایندگی مقام معظم رهبری در دانشگاهها: بعضا حواسمان به فلان منطقه محروم در یک گوشه کشور هست، که کار واجبی است، اما میبینیم در بین همکلاسیهای خودمان که سرمایههای کشور هستند در غفلت ما و مسئولین دارد دچار آسیبهای جدی میشوند. نسلی که از آرمانخواهی فاصله بگیرد افسرده میشود. بعضا با دانشگاه قهر کردیم و آن را تنها فرصتی برای فارغالتحصیلی میدانیم. چرا بعد از انتخابات تمام آن فعالیتها تمام شد؟ پرداختن نسبت به نظام اولویتها و نوع روابط ما با دانشجو، ذیل آن ماموریتها دچار کمتوجهی شده است.